Η ΕΠΟΙΚΙΣΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΣΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ

Η ΕΠΟΙΚΙΣΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΣΤΑ ΕΠΤΑΝΗΣΑ
------------------------------------------------------------------------------
ΕΠΤΑΝΗΣΑ ΚΑΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ
POSTED ON 1:38 Μ.Μ. BY GREGORIO_MARCHETO | NO COMMENTS 

---------------------------------------------------------------------------- 

Από το 1414 βρίσκονται Αρβανίτες στην υπηρεσία των Βενετών στην Κέρκυρα.
Στα 1449 μετά την κατάληψη της Ηπείρου από τους τούρκους,η Ζάκυνθος,η Λευκάδα,
η Κεφαλονιά και η Ιθάκη γίνονται άσυλο των Αρβανιτών.
Εχουμε 15.000 στην Λευκάδα και 10.000 στην Ζάκυνθο. 

Αρχηγός των Αρβανιτών της Ζακύνθου είναι ο Θόδωρος Παλαιολόγος και στην Κεφαλονιά οι:
Γιάννης Σπάτας,Σγούρος,Γκαγκάδης-Μπούας,Θόδωρος Μαρκεζίνης Σπάτας και Νικ.Μενάγιας.
Οι Βενετοί για να ενισχύσουν τις ντόπιες κοινωνίες,που είχαν ερημωθεί από τους τούρκους,
χορηγούν τίτλους ευγενείας και φυσικά φέουδα.
Επίθετα που εμφανίζονται λοιπόν στα νησιά είναι:
Κέρκυρα:Μπούας,Μπαρμπάτης,Βαρούχας,Γκολέμης,Γκέρμπεσης,Γκαμπριέρας
Κεφαλονιά:Κλαδάς,Μενάγιας,Λουκίσας
Ζάκυνθος:Σιγούρος,Μακρής,Δούσμανης,Δοξαράς,Μάτεσης,Μάρμορης
Ονόματα που βρέθηκαν στα Αρχεία της Βενετίας:Μέξης,Γκίνης,Γλιάτης,Κομποθρέκας,Βλάμης,
Βαριμπόπης,Βοϊμίρης,Μαζαράκης,Τόσκης......
Λεπτομέρειες και περισσότερα στοιχεία θα βρείτε στο βιβλίο του Αρβανίτη
Σπ.Κασελίμη ''ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ'' = http://eptanisos.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5672.html

http://eptanisos.blogspot.gr/2013/12/blog-post_5672.html
-------------------------------------------------------------------------
ΖΑΚΥΝΘΟΣ 15ος αιώνας
Η Zάκυνθος υπήρξε πάντοτε μια στοργική αγκαλιά για τους πρόσφυγες και τους αλλοδαπούς μετανάστες.---- Μια σύντομη ματιά στην ιστορία του τόπου αρκεί για να αποδείξει του λόγου το αληθές, δεδομένου ότι στα φιλόξενα χώματα του «Φιόρου του Λεβάντε» βρήκαν καταφύγιο, το 15ο αιώνα, χιλιάδες κατατρεγμένων από την κεντρική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, οι οποίοι μετέβησαν στο νησί, προκειμένου να σώσουν τη ζωή τους από το σπαθί των Τούρκων. 

Όμως, εκτός από τους πρόσφυγες, μετοίκησαν στο νησί και Αλβανοί, οι οποίοι προσέφεραν υπηρεσίες στη Γαληνοτάτη, ως stradiotti (στρατιώτες), δηλαδή ως μισθοφόροι, με ειδικά προνόμια, οι οποίοι είχαν την ευθύνη της προστασίας του νησιού από επιδρομές των Τούρκων και των πειρατών.
Μάλιστα, αρχηγός των στρατιωτών υπήρξε ο Θεόδωρος Παύλου Παλαιολόγος, συγγενής του τελευταίου Αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.
Ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Ντίνου Κονόμου «Ζάκυνθος – Πεντακόσια χρόνια (1478-1978)», Τόμος τρίτος, Πολιτική Ιστορία, (τεύχος Α΄, 1478-1800), το οποίο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι, όπως φαίνεται, η Ζάκυνθος υποδέχθηκε Αλβανούς μετανάστες πολύ παλαιότερα από σήμερα, που έχουν ενσωματωθεί, πλέον, στην κοινωνία μας.
Γράφει, λοιπόν, ο Ντίνος Κονόμος:
«Οι ‘στρατιώτες’ αφιερωμένοι πάντα στην άμυνα του τόπου και την καλλιέργεια των αγροτικών περιουσιών τους, επηρεάζουν ακόμα τα πολιτικά πράγματα του τόπου. Όσο μεγαλώνει όμως η δύναμη των ισχυρών οικογενειών, οι πολιτικές διεκδικήσεις των «στρατιωτών» υποχωρούν ή δεσμεύονται.
Την πρωτοχρονιά του 1539 οι ογδόντα οκτώ Έλληνες «στρατιώτες», γνωστοί εκείνο τον καιρό με την ονομασία «Στρατιά» ή «Compagnia Greca», εξέλεξαν ως πληρεξούσιο και γενικό εκπρόσωπο και διοικητή τους τον επίσης «στρατιώτη» Δημήτριο Παλαιολόγο, γιο του Θεόδωρου και σύζυγο της Λάουρας Ιάκωβου Σιγούρου.
Όπως είναι γνωστό, ανάμεσα στους Έλληνες «στρατιώτες», που εγκαταστάθηκαν αρχικά στη Ζάκυνθο, ήσαν και αρκετοί Αρβανίτες και Ιταλοί, που παντρεύτηκαν εκεί, και τα εξελληνισμένα πια παιδιά τους αποτελούσαν ήδη κι αυτά μέλη της “Compagnia Greca”.
Από τον δημοσιευόμενο παρακάτω κατάλογο της «Στρατιάς» Ζακύνθου του 1539 αποδεικνύεται ότι πολλοί απόγονοι των «στρατιωτών» της εποχής εκείνης υπάρχουν μέχρι σήμερα στη Ζάκυνθο:  

ΖΑΚΥΝΘΟΣ 15ος αιώνας

http://greeksurnames.blogspot.gr/2009/05/15_2904.html 

http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2012/03/httpwww.html            

Μουζάκι(Ζάκυνθος)=http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2012/03/httpwww.html

  http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2012/03/httpwww.html                         
------------------------------------------------------------------------------

Πλήθος Αλβανών κατέκλυσαν και τα Ιόνια. Σύμφωνα με τον Ουίλλιαμ Μίλλερ, έως το 1470, είχαν έλθει 15.000 στη Λευκάδα από την Ήπειρο και 10.000 στη Ζάκυνθο. («Ιστορία τής Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι», τόμ. III, σελ. 47.) Το 1528 ο Αλβανικός πληθυσμός τής Ζακύνθου είχε αυξηθεί στα 17.255 άτομα.  

Πολιτιστικός Σύλλογος Καρυάς Λευκάδας - Καγκέλι Λεπενιώτικο, Τράτα, Κεμπέρδε μπέρδε,=https://www.youtube.com/watch?v=LTY2pvb30y4
---------------------------------------------------------------------------------
Ο μεσαιωνοδίφης Κ. Σάθας, ανακάλυψε στα αρχεία τής Βενετικής Δημοκρατίας έγγραφα και διατάγματα, που μας μιλούν γι΄ αυτές τις αλβανικές μεταναστεύσεις. Σύμφωνα με αυτά, στις 30.4.1541, αποφασίστηκε από την Βενετική Γερουσία η εγκατάσταση τεσσάρων σωμάτων Αρβανιτών με αρχηγούς τους Παύλο Μπούα, Ρεπούση Μπουζίκα, Γιώργο Γκερμπέση και Αλέξη Γκαμπριέρα στις Βενετικές κτήσεις τής Κρήτης, Ζακύνθου, Κεφαλλονιάς και Κέρκυρας.
------------------------------------------------------------------------------- 

ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ

Κατ' αρχήν ας δούμε την καταγωγή μας.

Παίζεται, τώρα, και, ενίοτε αμφισβητείται, το πόσο γνήσιοι και εξ αίματος "απόγονοι" του Οδυσσέα είμαστε. Για παράδειγμα, η δική μου γενιά ήρθε στο νησί των "μεγάθυμων Κεφαλλήνων" της Ιλιάδας, από την Κρήτη, όταν έπεσε ο Χάνδακας στα χέρια των Τούρκων. Και από το ριζικό επώνυμο Καρούσος - Caruso γίνεται φανερή μια λατινογενής καταγωγή. Όλο το χωριό μου έχει άρωμα από Κρήτη. Ακόμα και σήμερα, υπάρχει έντονη η παρουσία της κρητικής κατάληξης "-ακης" στα επώνυμα(Πολλάκης, Μαρινάκης, Κωνσταντάκης). Ένα μέρος των επωνύμων που τέλειωναν σε "-ακης", στο πέρασμα των χρόνων μεταλλάχθηκαν σε "-άτος"(το Πολλάκης έγινε Πολλάτος). Αλλά και η διάσημη κεφαλονίτικη κατάληξη των ονομάτων σε "-ατος" και των τοπωνυμίων σε "-ατα", δεν έχει "κεφαλονίτικη" προέλευση. Ντρέπονται κάποιοι να πουν ότι η κατάληξη αυτή προέρχεται από τις Αρβανίτικες φάρες που εποίκισαν την Κεφαλονιά στα χρόνια της Ενετοκρατίας. Οι Αρβανίτες και οι Αλβανοί, όταν έδιναν όνομα σε μια φάρα, έλεγαν "το Μποτσαράτο", "το Τζαβελάτο" κ.ο.κ., αντί π.χ. "οι Μποτσαραίοι", "οι Τζαβελαίοι". Η κατάληξη -ατ, που στην Κεφαλονιά έγινε -ατα, προσδιορίζει τον τόπο στον οποίο μια αρβανίτικη φάρα κατοικεί.

Museum Hotel - Restaurant "Γ. Μολφέτας", Φαρακλάτα
Αυτό το εκρηκτικό μίγμα ανθρώπων Κρήτες, Λατίνοι, Αρβανίτες, Σουλιώτες, Τάφιοι ή Τηλεβόες, Κεφαλλήνες, και ενίοτε Βυζαντινοί (Μεταξάς, Φωκάς), με ολίγη από Μαλτέζους και Βλάχους από την Αιτωλοακαρνανία, συνθέτουν τη σημερινή Κεφαλονίτικη ψυχή. (Η πάλαι ποτέ σημαντική εβραϊκή παρουσία έχει σχεδόν εξαφανιστεί).

Ω, ναι! Είμαστε η γενιά του Οδυσσέα. Αν δεν θέλεις να το δεις, δεν θα το δεις. Αν δεν μπορείς να ακούσεις τις πέτρες όταν μιλούν, δεν θα σου πουν τίποτα.
----------------------------------------------------------------------------------- 

Στην Κεφαλλονιά πρωτοκατέβηκαν οι Αρβανίτες με άδεια τής Βενετσάνικης Διοίκησης τον Μάιο τού 1502 με αρχηγούς τον Γιάννη Σπάτα, Σγούρο Καγκάδη Μπούα, Θόδωρο Μαρκεζίνη, Νικόλα Μενάγια κ.λπ.. (Κ. Σάθα: «Ελληνικά ανέκδοτα», τόμ. Α΄). Ο Θόδωρος Μπούας Γρίβας εποίκισε στα 1502 επίσης, την σχεδόν έρημη κι ακατοίκητη Ιθάκη.
Η κατάληξη -ατ είναι αθροιστική και σημαίνει τους οικιστές, όταν τη βρίσκουμε σε ονόματα χωριών, ή ολόκληρη μία φάρα Αρνανιτών. Επικράτησε στην Κεφαλλονιά με τον τύπο -άτα, από τους πρώτους Αρβανίτες εποίκους, που εγκαταστάθηκαν εκεί κατά τις αρχές τού 16ου αιώνα. Στο χάρτη εικονίζεται ένα μέρος τής Κεφαλονιάς· όλα τα τοπωνύμια είναι σε -άτα, εκτός μιάς Παναγιάς και μιάς Αγίας Ευφημίας.
Μέχρι σήμερα συναντάμε στα μέρη αυτά Αρβανίτικα ονόματα. Στην Κρήτη: Κούντουρος, Βρεττός κ.λπ.. Στη Ζάκυνθο: Σιγούρος (Σγούρος ή Σγουρός), Μάτεσης, Δούσμανης, Μάρμορης, Κόκλας κ.λπ.. Στην Κεφαλλονιά υπάρχουν ολόκληρα Αρβανιτοχώρια: Κομποθεκράτα (Κομποθέκρα), Μουζακάτα (Μουζάκι), καθώς και ονόματα, όπως Μενάγιας, Λουκίσιας.
Στην Κεφαλλονιά πρωτοκατέβηκαν οι Αρβανίτες με άδεια τής Βενετσάνικης Διοίκησης τον Μάιο τού 1502 με αρχηγούς τον Γιάννη Σπάτα, Σγούρο Καγκάδη Μπούα, Θόδωρο Μαρκεζίνη, Νικόλα Μενάγια κ.λπ.. (Κ. Σάθα: «Ελληνικά ανέκδοτα», τόμ. Α΄). Ο Θόδωρος Μπούας Γρίβας εποίκισε στα 1502 επίσης, την σχεδόν έρημη κι ακατοίκητη Ιθάκη.
-------------------------------------------------------------------------------- 

«Των Αλμπανέζων την καρδιά...»
«Όλα τα έθνη τού ντουνιά ς' τον πόλεμο να έρχουν 
Των Αλμπανέζων την καρδιά 'πάνω τους δεν την έχουν
Τ'είναι η καρδιά τους σίδερο καί 'πίσω δεν κωλώνει 
Τα βόλια πέφτουν σαν βροχή ,μα κείνη δεν κρυώνει» 
-----------------------------------------------------------------------------------------
Λαϊκό ποίημα από τα Επτάνησα πού αναφέρεται στα μισθοφορικά
Αλβανικά Τάγματα στα οποία συμμετείχαν
Σουλιώτες,Χιμαριώτες,Μωραΐτες,Ηπειρώτες καί Ρουμελιώτες.
ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ
ΕΠΕΤΗΡΙΣ
ΕΤΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟΝ
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΔΕΥΤΕΡΑ
1916 
Αργότερα, πολλοί Αλβανοί και Έλληνες χριστιανοί, μετανάστευσαν στην Κέρκυρα. Το 1627 ο Κινάν Πασάς εκτιμά σε πέντε χιλιάδες τον αριθμό των Ηπειρωτών που είχαν μεταναστεύσει στην Κέρκυρα, ενώ τον Ιούνιο του 1632 οι αρχές του νησιού αναφέρουν: «…Από τίνος ήλθον ενταύθα από την γειτονικήν Τουρκία περί τους 2.000 Ελληνες Αλβανοί εκ των οποίων άλλοι μεν διότι επείνων και εστερούντο εργασίας και άλλοι φεύγοντες την τυραννίαν.» (Κ. Μέρτζιος, «Το εν Βενετία Κρατικόν Αρχείον, Α' περί Κοσμά του Αιτωλού», Ηπειρωτικά Χρονικά, 1940, τ. 19, σ. 42-44) 

Οι πρώτοι κατοικοι της Κέρκυρας ήταν Ιλλυριοί. Αυτό το γράφει ο Στράβων (269), και λέει ότι το νησί το κατείχαν αρχαιότατα οι Λιβυρνοί, γένος Ιλλυρικό.

Αυτό επιβεβαιώνεται και ετυμολογικά.
Τα ονόματα του νησιού στην αρχαιότητα ήταν Σχερία, Κέρκυρα και πολύ μεταγενέστερα Δρεπάνη. Δρεπάνη αποτελεί μετάφραση των Ελληνόφωνων κατοίκων που εποίκισαν το νησί και μετέφρασαν στα ελληνικά τα αλβανικά τοπωνύμια Σχερία και Κέρκυρα. Δρεπάνη από το δρέπανον λόγω του δρεπανοειδούς σχήματος.
Η Σχερία ετυμολογείται από το αλβανικό σκjερ που σημαίνει σχίζω, κόπτω.
Κέρκυρα είναι μια άλλη αλβανική λέξη με την ίδια σημαία με το Σχερία. Στα αλβανικά υπάρχει το ρήμα κερτσίj που σημαινει τέμνω. Η μετοχή του ρήματος είναι κέρτσουρε που σημαίνει κεκομμένος.

Αρα Σχερία = σκjερ = κοβω
Κέρκυρα = κέρτσουρε = κεκομμένος (να προσεχθεί ο τονισμός στην προπαραλλήγουσα, η αρχαία προφορά του υ ως ου, και ο τσιτακισμός του κ).

Σχερία λοιπόν ίσως υποδηλοί και ότι η νήσος φαίνεται ως σχισμή της ηπείρου.

Συμπερασμα: Αφού ο Στράβων λέει ότι οι πρώτοι κάτοικοι της Κέρκυρας ήταν Ιλλυριοί, και αφού μπορούμε να ετυμολογήσουμε τα πρώτα τοπωνύμια της Κέρκυρας μέσω της Αλβανικής, τότε οι Ιλλυριοί μιλούσαν Αλβανικά!!!

Add comment=http://www.greeks-albanians.com/top-greeks-albanians/gr-m-ga-alb/375-2014-03-03-17-18-41 

http://www.greeks-albanians.com/top-greeks-albanians/gr-m-ga-alb/375-2014-03-03-17-18-41

---------------------------------------------------------------------------------
http://pampalaia.blogspot.gr/2012/01/blog-post_08.html
---------------------------------------------------------------------------------
http://www.mixanitouxronou.gr/andreas-kalvos-o-epanastatis…/

-ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟ ΛΕΞΙΚΟ 5.ΟΟΟ ΛΕΞΕΩΝ

http://kerkiraikolexiko.blogspot.gr/2008/…/blog-post_02.html

Σ

Σ Σαβούρο (το): Ένας τρόπος παστώματος και συντήρησης των ψαριών . Τα παλιά χρόνια το πουλούσαν στα μπακάλικα. Σαγιαδόρος (ο): Σύρτης πόρτας...

KERKIRAIKOLEXIKO.BLOGSPOT.COM

---------------------------------------------------------------------------
ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 25-3-2017 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ[K.Kotskas στο Φ.Β.] 

----------------------------------------------------------------------------