Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

Η ΙΛΛΥΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ -ΙΛΛΥΡΙΚΑ ΦΥΛΑ

Η ΙΛΛΥΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ -ΙΛΛΥΡΙΚΑ ΦΥΛΑ
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ 

Ο Thunmann, αν και όχι απολύτως ακριβής, είπε:   
 «… οι Ιλλυριοί, ένα μεγάλο και ισχυρό έθνος που ζούσε στην Αδριατική Θάλασσα, από τον Πάδο ως τον Αμβρακικό Κόλπο, και προς τα βόρεια ως τον Δούναβη…Ο Αππιανός σημειώνει ξεκάθαρα ότι οι Παννόνιοι ήταν Ιλλυριοί. Οι Ίστριοι, οι Ιάποδες, οι Δαλμάτες, οι Λιβουρνοί, οι Δάρδανοι, οι Αρδιαίοι, οι Αυταριάτες, με λίγα λόγια, όλοι οι λαοί προς τα Κεραύνια Όρη θεωρούνται Ιλλυριοί. Αλλά επίσης κατοικούσαν σε ευρύα έκταση περιοχές της Μακεδονίας, της Ηπείρου και της Θεσσαλίας. Μόνο ένα μικρό ποσοστό της Μακεδονίας κατοικούνταν από τους Έλληνες. Η πλειονότητα του πληθυσμού ήταν Ιλλυριοί και Θράκες. Οι Δασσαρέτες, οι Λυγκηστές, οι Βρύγες ή Φρύγες, οι Πελάγονες, οι Εορδοί, οι Ελιμιότες, οι Ατιντάνες, οι κάτοικοι γύρω από την Κανταβία, την Πέλλα, την Έδεσσα, τη Βέροια, έχουν όλοι αναφερθεί ως Ιλλυριοί. Σε μία μεγάλη έκταση, ήταν σχεδόν μόνο οι πόλεις στις ακτές που είχαν Έλληνες κατοίκους…Τον καιρό του Στράβωνα, οι βάρβαροι κατοικούσαν σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, και αναφέρει ότι Θράκες κατοικούσαν στη Μακεδονία και σε κομμάτια της Θεσσαλίας εκείνον τον καιρό. Οι Ιλλυριοί και οι Θράκες ήταν πάντα μεγάλοι λαοί στην Ευρώπη.» (Johann Thunmann, Über die Geschichte und Sprache der Albaner und der Wlachen, (Leipzig 1774); Translated from the German by Robert Elsie.) 
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 
Διαβάστε περισσότερα »
Αναρτήθηκε από στις 2 σχόλια:
Ετικέτες

Δευτέρα 27 Νοεμβρίου 2017

Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ =ΙΛΛΥΡΙΟΙ-ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ=ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ


Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΗΠΕΙΡΩΤΩΝ =ΙΛΛΥΡΙΟΙ-ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ=ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ 
----------------------------------------------------------------------------
«Οι ιστορικοί ήρωες της Αλβανίας είναι ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, ο ΠΥΡΡΟΣ και ο ΣΚΕΝΤΕΡΜΠΕΗ.» (Henry Fanshawe Tozer, Researches in the Highlands of Turkey, Including Visits to Mounts Ida, Athos, Olympus, and Pelion, to the Mirdite Albanians, and Other Remote Tribes, (London: John Murray) 1869)   

Η Ήπειρος ήταν μία αρχαία περιοχή της Ελλάδας, ευρισκόμενη εκεί που τώρα είναι η Αλβανία και η βορειο-δυτική Ελλάδα, με την Ιλλυρία στα βόρεια, τα βουνά της Πίνδου στα ανατολικά, και τον κόλπο της Αμβρακίας στα νότια (κοντά στην Πρέβεζα). Η περιοχή ήταν βαρβαρική στα νεότερα ελληνικά χρόνια και διάσιμη κυρίως για το μαντείο της Δοδόνης (στη νότια Ήπειρο) με την ιερή του βελανιδιά και τη λατρεία του Δία. Στο μαντείο αυτό προσέφευγαν πολύ στα αρχαία χρόνια. Η περιοχή ελληνοποιήθηκε μέσω των επαφών με την Κέρκυρα και την Αμβρακία, αλλά δεν απέκτησε σημασία μέχρι που ο Αλέξανδρος, βασιλιάς της Μολοσσίας (στην Ήπειρο) και κουνιάδος του Φιλίππου του 2ου της Μακεδονίας ένωσε τους Ηπειρώτες.» (Academic American encyclopedia, Volume 7, Charles W. Fornara, Grolier, 1997)

«Οι κάτοικοι δεν ήταν Έλληνες και οι κύριες φυλές ήταν οι Θεσπρωτοί, οι Χάονες και οι Μολοσσοί. Η Ήπειρος δεν έπαιξε κάποιον σημαντικό ρόλο στην ιστορία εκτός από την περίοδο του βασιλιά Πύρρου, ένας ιδιοτελής ο οποίος απλώς χρησιμοποίησε το βασίλειο που κληρονόμησε ως ένα αρχικό σημείο για τις μεγαλεπήβολες πρωτοβουλίες του. Η γνώση για τη χώρα έφτασε στους Έλληνες από…Κατά τη διάρκεια του 5ου αιώνα Π.Χ. οι Ηπειρώτες ασχολήθηκαν με τα ελληνικά πολιτικά πράγματα και άρχισαν να εξελληνίζονται. Αυτό αποτέλεσε την αιτία να κατευθύνουν τη γενεαλογία των βασιλικών τους οικογενειών πίσω στον χρόνο, στην ελληνική μυθική περίοδο.» (Martin Persson Nilsson, Cults, myths, oracles, and politics in ancient Greece: with two appendices : the Ionian phylae, the phratries, P. Åström, 1986, p. 105)
Διαβάστε περισσότερα »
Αναρτήθηκε από στις 12 σχόλια:
Ετικέτες

Πέμπτη 23 Νοεμβρίου 2017

ΝΙΚΟΣ ΣΤΥΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ

ΝΙΚΟΣ ΣΤΥΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο υπογραφων Νικος Στυλος,οπου εγεννηθει και μεγαλωσε στην Τσαμοχορια της Πρεβεζης ,το 1973 και επειτα,νυν κατοικος Γερμανιας,μετα απο πολυχρονη εργασια,σε μια προσπαθεια να αποδειξει οτι 
οι Αρβανιτες,δηλαδή οι ομιλητες της Αλβανικης διάλεκτος στην Ελλάδα ειναι οι αμνημόνευτων κατοικοι της χωρας αυτης και οχι μεταναστες ολιγων αιωνων όπως θα ηθελε βραχίονα της επίσημης Ελλενικης πλευρας,
ασχοληθηκα με τις αναγνώσιμες προ-χριστιανικες επιγραφες του λεγομενου Eλληνικου χωρου.Ως καλος γνωστης της Ελληνικης γλωσσης,συμπεραινω πως ολες οι μορφες του γραπτου και προφορικου λογου,δηλαδη
 η Δημοτικη,(Ελληνικά λαϊκά)
 η Kαθαρευουσα,(πρώην Ελληνική επίσημη) 
η Eκκλησιαστικη
 και η Aρχαια Ελληνικη,
 απο πολλες Aρβανιτικες λεξεις που περιεχουν σε εργα αρχαιων Ελληνων συγγραφεων,οι οποιες θεωρουνται ως ξενες και με τη μετάφρασή τους,που συστηματικά αποφευγεται να ειπωθει απο ποια γλωσσα προερχονται,
δεν ειναι μονο η διαβεβαίωση οτι οι Αρβανιτες ειναι αρχαιος λαος, αλλα εχω πεισθει οτι αυτα που λενε οι υπαλληλοι του πανεπιστημιου Αθηνων ειναι προσαρμοσμενα στην Ελληνικη εθνικη προπαγανδα....
Δεν ξερω εαν ειναι πολυ,διοτι δεν ειμαι Αλβανος πολιτης για να απαιτησω την ιδρυση τμηματος Αρβανιτολογίας στο Πανεπιστημιο Τιρανων,αλλα χωρις φοβο ως αρβανιτης και Τσαμης του εξωτερικου μπορω να σας παροτρυνω να συμπεριλαβεται στην διπλωματικη και διδακτορικη λειτουργια του πανεπιστημιου σας θεματα των συγγραφεων που εχουν ασχοληθει στο παρελθον με την Aρβανιτικη διαλεκτο... 
 
Διαβάστε περισσότερα »
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Ετικέτες

ΑΠΑΝΤΗΣ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΕΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΑΤΡΕΣ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Απάντηση στους αρχαιολάτρες

ΔιαβάσματαΈνα από τα θέματα με τα οποία έχουν ασχοληθεί τα τελευταία χρόνια οι "αρχαιολάτρες", όσοι δηλ. χαρακτηρίζονται από υπέρμετρη και κακώς εννοούμενη αγάπη για την ελληνική αρχαιότητα, είναι η λεγόμενη ινδοευρωπαϊκή υπόθεση για τη συγγένεια διαφόρων γλωσσών ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με την υπόθεση αυτήν, διάφορες ευρωπαϊκές και ασιατικές γλώσσες συνδέονται γενετικά μεταξύ τους προερχόμενες από μια κοινή πρωτογλώσσα, την αποκαλούμενη ινδοευρωπαϊκή, όπως δείχνει η ετυμολογική συνάφεια πολλών τύπων που ανήκουν στις γλώσσες αυτές. Ειδικότερα, ανάμεσα σε μερικές γλώσσες της Ευρώπης και της Ασίας έχουν παρατηρηθεί πολλές ομοιότητες ως προς τη δομή και το λεξιλόγιό τους.


Για παράδειγμα, το αρχαιοελληνικό "δίδωμι" σχετίζεται με το αρχαίο ινδικό dadami: τα κοινά στοιχεία που εμφανίζουν οι δύο αυτοί ρηματικοί τύποι είναι η ρίζα, ο ενεστωτικός διπλασιασμός και η κατάληξή τους. Ομοίως, το "πατήρ" της αρχαίας Ελληνικής συνδέεται με το pater της Λατινικής, το pitar της αρχαίας Ινδικής, το αρχ. γερμανικό fater κ.ά. Ακόμη, το αρχ. "δύο" έχει κοινή ρίζα με το λατ. duo, το γαλλ. deux, το ρωσ. dva κ.ά. Τέλος, το αρχ. "άλλος" αντιστοιχεί στο λατ. al-ius κ.ά. Κατά τον μεγάλο γλωσσολόγο Γεώργιο Χατζιδάκι (Ακαδημεικά αναγνώσματα εις την ελληνικήν και λατινικήν γραμματικήν, τόμ. Α΄, Αθήνα 1924, σελ. 4), τέτοια στοιχεία δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο δανεισμού από τη μια γλώσσα στην άλλη, όπως θα μπορούσε να υποθέσει κανείς. Άρα, η ετυμολογική σχέση ανάμεσα στους συγκεκριμένους τύπους αποδεικνύει τη γενετική συγγένεια των γλωσσών όπου ανήκουν και την προέλευσή τους από μια κοινή πρωτογλώσσα, την ινδοευρωπαϊκή στην προκειμένη περίπτωση. Όπως επισημαίνει ο Jean Haudry (Οι Ινδοευρωπαίοι, μτφρ. Αριστέας Παρίση, Αθήνα: Καρδαμίτσας 1995, σελ. 9), η υπόθεση για την ύπαρξη μιας ινδοευρωπαϊκής μητέρας-γλώσσας "είναι η μόνη που παίρνει υπόψη της πολυάριθμες, πολύπλοκες και ακριβείς ομοφωνίες που εντοπίζονται μέσα στη γραμματική και το λεξιλόγιο των περισσότερων γλωσσών της Ευρώπης και πολλών γλωσσών της Ασίας".
 - Οι "αρχαιολάτρες", ωστόσο, υποτιμούν τη σημασία των κοινών αυτών στοιχείων και απορρίπτουν εν γένει την ινδοευρωπαϊκή θεωρία, επειδή δεν μπορούν να δεχθούν για ευνόητους ιδεολογικούς λόγους ότι άλλες γλώσσες, όπως λ.χ. η Αλβανική ή η αρχαία Ινδική, συνδέονται γενετικά με την Ελληνική. Το "αντεπιχείρημα" που προβάλλουν είναι ότι οι Έλληνες αποτελούν αυτόχθονα λαό που δεν έχει αναμειχθεί με άλλους από φυλετική ή γλωσσική άποψη. 
Διαβάστε περισσότερα »
Αναρτήθηκε από στις Δεν υπάρχουν σχόλια:
Ετικέτες

Τετάρτη 22 Νοεμβρίου 2017

ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ D.N.A ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΑΝΘΑΣΤΟ=ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ-ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ-ΑΛΒΑΝΩΝ

Ανθρωπολογία των Ελλήνων - Κεντρική και Νότια Ελλάδα 

------------------------------------------------------------------------------

 Η μελέτη περιλαμβάνει μελέτες για το ύψος, τις αναλογίες μήκους μερών του σώματος, μετρήσεις προσώπου, μύτης, αυτιών και πολλές άλλες. Η σημαντικότερη είναι αυτή του κεφαλικού δείκτη. Το διάγραμμα της εικόνας είναι αποκαλύπτικό. Για την κατανόηση του διαγράμματος πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι κεφαλικοί δείκτες κάτω από 80 δηλώνουν δολιχοκεφαλία, δείκτες πάνω από 82 δηλώνουν βραχυκεφαλία, ενώ δείκτες 80-82 δηλώνουν μεσοκεφαλία. Οι τρεις κατηγορίες αποτυπώνονται στο σχήμα με διαφορετική διαγράμμιση.

 Δολιχοκέφαλοι είναι οι Μεσογειακοί και οι λιγότεροι Κρομανοειδείς ή οι ελάχιστοι Σαχάριοι. Βραχυκέφαλοι είναι οι Αλπικοί, Διναρικοί, Αρμενοειδείς και οι ελάχιστοι Βαλτικοί.

Διαβάστε περισσότερα »
Αναρτήθηκε από στις 1 σχόλιο:

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΛΗΝΑ[Χριστιανου Αρβανιτη-Λιαπη] ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΥ [Βορειοαλβανου Γκεκα].

ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΤΩΝ ΒΛΑΜΗΔΩΝ
 ----------------------------------------------------------------------------- 

ΑΔΕΛΦΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΛΗΝΑ[Χριστιανου Αρβανιτη-Λιαπη] ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΥ [Βορειοαλβανου Γκεκα].
-----------------------------------------------------------------------------
«Ο Εναγκαλισμός»
Αδελφοποίηση Έλληνα καί Γκέκα
ξυλόγλυπτα αγαλματίδια τού λαϊκού ζωγράφου Κωνσταντίνου Παπαδημητρίου,Άγραφα 1830.
Εθνικό Ιστορικό Μουσείο,Αθήνα.
Τι να πρωτοσχολιάσει κανείς γιά αυτό το καλλιτεχνικό καί ιστορικό αριστούργημα.Εμφανές το πολεμικό αρβανίτικο κούρεμα καί στις δύο φιγούρες, πού απαθανατίζεται σχεδόν σε όλους τούς ήρωες τού '21.Ο Έλληνας δεν είναι παρά Αρβανίτης χριστιανός,σε αντίθεση με τον Βορειοαλβανό Γκέκα.
Ο καλλιτέχνης τονίζει το όμαιμο καί την κοινή καταγωγή καί των δύο.
------------------------------------------------------------------------
  Αδελφοποιΐα - Βλάμης (Μπραζέρης)
http://www.arcadians.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=534:d-l&catid=89 
--------------------------------------------------------------------------
Ή ΦΙΛΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΘΙΜΟ ΤΩΝ ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΛΑΜΗΔΕΣ (ΑΔΕΡΦΙΚΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ).
------------------------------------------------------------------------------To εθιμο της αδελφοποιησης Βλαμηδων πινοντας ο ενας του αλλου το αιμα. 

ZAKONI I PIRJES SË NJË PIKE GJAKU

Ky zakon i lashtë shqiptar njihet si “vëllamëria’’. Ka shërbyer për vendosjen e marrëdhënieve të njëjta si ato mes dy vëllezërish, mes dy njerëzve që pinin nga një pikë gjak prej njëri-tjetrit. Me këtë veprim nënkuptohej përzierja e gjakut dhe për pasojë krijimi i lidhjeve të ngushta midis “vëllamëve’’ dhe familjeve të tyre, deri në atë pikë sa ndaloheshin dhe martesat mes tyre. Me pirje gjaku lidheshin dhe femrat, të cilat e quanin njëra-tjetrën “motërma’’. Vëllamëria me pirje gjaku është përdorur gjerësisht në epokën e Skënderbeut, por mbijetoi si zakon deri në fund të shekullit XIX dhe fillimet e shekullit XX tek arbëreshët e Italisë e të Greqisë. Vëllamëria ka pasur dhe një formë interesante kolektive. Grup luftëtarësh shqiptarë, pavarësisht nga besimi, hidhnin nga një pik gjak në një gotë dhe e pinin me radhë duke kryqëzuar armët dhe duke shqiptuar shprehjen: “Jeta ime është jeta jote dhe jeta jote është jeta ime’’. Ai që hynte në lidhje të tillë është quajtur me terma të ndryshëm në krahina të ndryshme si “vëllam”, “vëllath’’, “probatin’’, “byrazer’
Η συνήθεια του να πίνεις ένα σημείο αίματος

Αυτή η αρχαία αλβανική συνήθεια είναι γνωστή ως " vëllamëria έχει υπηρετήσει για να δημιουργήσει την ίδια σχέση με αυτά μεταξύ δύο αδελφών, μεταξύ δύο ανθρώπων που έχουν πιει από μια σταγόνα αίματος. Με αυτή την κίνηση, υπονοεί το μείγμα αίματος, και για το αποτέλεσμα της δημιουργίας στενούς δεσμούς μεταξύ των " vëllamëve " και των οικογενειών τους, μέχρι το σημείο και τους γάμους μεταξύ τους. Με το ποτό και τις γυναίκες, που είναι ο ένας τον άλλο " motërma " Με το πόσιμο αίμα έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στην εποχή του skanderbeg, αλλά επέζησε ως έθιμο μέχρι το τέλος του xix αιώνα και την αρχή του αιώνα xx για την arbëreshët της Ιταλίας στην Ελλάδα. Ο Vëllamëria είχε μια ενδιαφέρουσα συλλογική μορφή. Ομάδα Αλβανών μαχητών, ανεξάρτητα από την εμπιστοσύνη, καστ από ένα αίμα σε ένα ποτήρι και το ήπιαν μέσα και λέγοντας: "Η ζωή μου είναι η ζωή σου και η ζωή σου είναι η ζωή μου αυτός που μπήκε σε μια τέτοια σχέση ονομάζεται με διαφορετικούς όρους σε διαφορετικές επαρχίες ως" Velam ", " vëllath ", " probatin ", " αδερφέ "


http://greekhistoryandprehistory.blogspot.gr/…/blog-post.ht…


Η φιλια στην Ελλαδα - Το αρβανιτικο εθιμο των Βλαμηδων
Η λέξη προέρχεται από τα αρβανιτικα (βλα ιμ= ο αδερφος μου) και χρησιμοποιείται σε όλη την Ελλάδα. Σήμερα εννοούμε με τη λέξη αυτή τον ''μάγ...
GREEKHISTORYANDPREHISTORY.BLOGSPOT.COM
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


            

Αναρτήθηκε από στις 1 σχόλιο:
Ετικέτες
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)