ΠΕΛΑΣΓΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ=ΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΗΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΟΙΚΟΙ
-----------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------------------------
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΓΑΛΛΟ ΑΚΑΔΗΜΑΊΚΟ JEAN FAUCOUNAU OI ALBANOI-AΡΒΑΝΙΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ,ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ-ΑΛΒΑΝΟΛΟΓΟΣ Ν.ΣΤΥΛΟ.
----------------------------------------------------------------------------
Ο Γάλλος ακαδημαϊκός Jean Faucounau στα βιβλία του Le déchiffrementdu Disque de Phaistos, 1999, Les Proto-Ioniens : histoire d'un peuple oublié, Paris 2001, Les Peuples dela Meretleur Histoire, 2003 και Les Origines Grecques à l'Agede Bronze, 2005 υποστηρίζει ότι οι αλβανόφωνοι Πελασγοί της κυρίως Ελλάδας εξελληνίστηκαν γλωσσικά. Άρα οι Αλβανοί είναι αυτόχθονες από την αρχαιότητα!
------------------------------------------------------------------------------
Οι Αρβανιτες είναι αυτοχθονοι και όχι ως μετανάστες όπως τους θελει η επίσημη προπαγάνδα των νεων Ελληνων.Χωρίς συζήτηση οι Αλβανοί στην Ελλάδα (Αρβανιτες) είναι αρχαιότεροι από τους Έλληνες στην Ελλάδα
For more
Book in Greek of N. Styllos
-----------------------------------------------------------------------
Υπάρχουν σαφέστατες ενδείξεις ότι οι Αρβανίτες μιλούσαν μια πρωτοελληνική-πελασγική (και άρα αρκαδική) διάλεκτο, ενώ οι παραδόσεις τους χάνονται στα βάθη της Ελληνικής Αρχαιότητας, που παρ’ όλη τη σημασία τους κανένας ιστορικός δεν ερεύνησε, όπως έπρεπε. Γιατί εν ολίγοις, κανένας δεν ξέρει ακριβώς ούτε τι σημαίνει η λέξη «Αρβανίτης»! Ας αρχίσουμε λοιπόν, από αυτό ακριβώς: πόθεν το «Αρβανίτης»;
Την ονομασία αυτή αναφέρει πρώτη η Αννα η Κομνηνή στο βιβλίο της «Αλεξιάδα».
Πολλές είναι οι μελέτες που μιλούν για την πόλη «Άρβανο» της Βορείου Ηπείρου, ως σημείο αναφοράς ενός πληθυσμού που μετακινήθηκε από εκεί και ήρθε και μετοίκησε στην Ελλάδα, γύρω στον 12ο, 13ο και 14ο αι. μ.Χ. Πολλοί είναι όμως οι Αρβανίτες στην Ελλάδα που δεν έχουν ως τόπο καταγωγής ούτε την Ήπειρο, ούτε το συγκεκριμένο «Άρβανο» αλλά παραδόξως άλλα «Αρβάντ», πόλεις με το ίδιο όνομα δηλ., τις οποίες δεν αναφέρει καμία μελέτη!
Έτσι, προκύπτει το εξής ερώτημα: ποιο ήταν το μητροπολιτικό «Άρβανο» ή «Αρβάντ»; Ήταν στην Ήπειρο το μητροπολιτικό κέντρο ή το Άρβανο της Ηπείρου ήταν μια πελασγική περιοχή, όπως τόσες άλλες;
Τα ταξίδια των Αρκάδων, απογόνων του Γενάρχη Πελασγού, προς την Ιταλία, τη Γαλλία, τον Πόντο, την Ηπειρο, την Τουρκία και την Κύπρο, είναι ιστορικά καταγεγραμμένα και οι αποικίες τους γνωστές. Αυτό που δεν έχει ερευνηθεί όσο θα έπρεπε είναι τα ταξίδια των Αρκάδων στον Νότο, στην αρχαία Αίγυπτο και στην περιοχή της Παλαιστίνης.
Πολλοί λίγοι γνωρίζουν ότι η αρχαία Αίγυπτος ονομαζόταν «Αρκαδία» την εποχή των Πυραμίδων, ενώ η περιοχή της Παλαιστίνης είχε σωρεία πελασγικών πόλεων, εκ των οποίων μία πόλη με το όνομα «Αρβάντ» ήταν επικεφαλής μιας συνομοσπονδίας που ήκμαζε ως ελληνικό εμπορικό κέντρο για πάνω από 500 χρόνια!
Στην αρχαία Φοινίκη, λοιπόν, μια περιοχή του σημερινού Λιβάνου, υπήρχε η πόλη Αρβάντ, η πόλη που έδωσε το όνομά της, σε πολλούς από τους Έλληνες τους ονομαζόμενους παλαιότερα «Πελασγούς» ή «Λέλεγες» , δηλ. τους Αρκάδες και τους Λάκωνες. Το Αρβάντ ή Αραβάντ (πελασγική διάλεκτος) ή Άραδος (αττική διάλεκτος) - (Arvad ή Arwad ή Aradus), ήταν πόλη-λιμάνι βορείως της Τρίπολης , και 2 χλμ. μόλις από την ακτή της Συρίας. Η συγκεκριμένη Τρίπολη είναι αρχαία πόλη (την οποία οι Άραβες ονομάζουν Tarabulus), και βρίσκεται στο βορειοδυτικό Λίβανο. Αποτελεί λιμάνι στη Μεσόγειο και ως εκ τούτου άνθιζε το διαμετακομιστικό εμπόριο κυρίως φρούτων και βαμβακιού. Οι Λιβανέζοι πιστεύουν ότι έχει ιδρυθεί μετά το 700 π.Χ., επειδή δεν αναφέρεται μέχρι τους Περσικούς χρόνους οπότε και εμφανίζεται ως πρωτεύουσα της Φοινίκης και συγκεκριμένα της ομοσπονδίας Τύρου, Σιδώνος και Αρβάντ. Η πόλη έχει άνθηση με τους Σελευκίδες και με τους Ρωμαίους αυτοκράτορες. Το 638 μ.Χ. περνάει στους Άραβες και το 1109 μ.Χ. στους σταυροφόρους οι οποίοι όμως καταστρέφουν την μεγάλη βιβλιοθήκη της πόλης .
Έτσι, το Αρβάντ, ήταν το σπουδαιότερο βόρειο κέντρο των «Φοινίκων» κατά τους Λιβανέζους ιστορικούς, των Ελλήνων Πελασγών όμως, όπως πραγματικά ήταν. Για πολλά χρόνια προ Χριστού, ήταν πρωτεύουσα της Φοινίκης, και από εκεί προήλθε η λέξη «Αρβανίτης» με φωνήεντα ανάμεσα στα σύμφωνα της λέξης. Αλλά ως μια δυναμική πρωτεύουσα, είχε σχέσεις με όλα τα Αρβάντ ή Άρβανα: Το Αρβάντ της Γαλλίας , (στην περιοχή της Τουλούζης, στην νότια Γαλλία, είναι γνωστό ότι εκεί υπήρχαν Αρκαδικές αποικίες. Η ίδια η Μασσαλία ήταν ελληνικό λιμάνι.), το Αρβάντ του νοτίου Ιράν. Στις περιοχές δηλ. όπου υπήρχαν Πελασγοί. Η ιστορία διδάσκει ξεκάθαρα πώς μεταφέρθηκε η πρωτεύουσα από την Ήπειρο στη Φοινίκη, σε κάποια δύσκολη συγκυρία: όταν μετά τη βασιλεία του Πύρρου, η περιοχή της Ηπείρου παρήκμασε και έγινε πεδίο συνεχών πολεμικών συγκρούσεων (μετά το 240 π.Χ.), τότε η πρωτεύουσα της Ηπείρου μεταφέρθηκε και πάλι στην Φοινίκη. Οι Ηπειρώτες, πολέμησαν λίγο αργότερα κατά της Ρώμης, αλλά νικήθηκαν από τον Aemilius Paullus, το 167 π.Χ., ο οποίος μετέφερε χιλιάδες σκλάβους στη Ρώμη.
Αιώνες πριν, ο δρόμος Ήπειρος-Φοινίκη, είχε γίνει αντίστροφα, στην περίπτωση του Κάδμου, ο οποίος από τη Φοινίκη «πέρασε» στην Ήπειρο όπου και πέθανε στη Βουθόη. Ο βίος του και η ιστορική του πορεία (Θήβαις κλπ.) φανερώνει την ενότητα ενός αρχαϊκού κόσμου που ήταν Πελασγικός, όπου η Ήπειρος ήταν η «Απείρω Ταν»:
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΖΟΥΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 7000 π.Χ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΣΗΜΟ ΓΕΝΕΤΙΣΤΗ CAVALLI-SFORZA
ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΖΟΥΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 7000 π.Χ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΣΗΜΟ ΓΕΝΕΤΙΣΤΗ CAVALLI-SFORZA
Όλοι αυτοί που θεωρούν ότι η Αλβανική δεν σχετίζεται με την ιλλυρική αλλά ότι είναι μια νεοφερμένη γλώσσα στα Βαλκάνια βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Ο Luigi Luca Cavalli-Sforza στοβιβλίοτου Genes, Peoeples, and Languages (σελ. 163, εκδ. 2000) γράφει: "It is reasonable to think that isolated languages like Albanian and Armenian (and with less evidence Greek) originated with the first wave of Neolithic farmers from Turkey". Δηλαδή με άλλα λόγια, ο Sforza μας λέει ότι οι Έλληνες και οι Αλβανοί ήρθαν στη Βαλκανική γύρω στο 7.000 π.Χ. Αυτό έρχεται κοντά στα δικά μου πορίσματα, μόνο που εγώ δείχνω ότι η Ελληνική και η Αλβανική είναι η μήτρα των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών, αφού προηγούνται χρονικά. Καλό θα ήταν λοιπόν εσείς οι Ρωμιοί να συνηθίσετε σιγά σιγά στην ιδέα της παναρχαιότητας της Αλβανικής στα Βαλκάνια και δη στον Ελλαδικό χώρο και σύσσωμοι να αποδεχθείτε την ελληνική προέλευσή της, διότι διαφορετικά θα πρέπει να αποδεχθείτε το αντίθετο, την προέλευση δηλαδή της Ελληνικής εκ της Αλβανικής. Και σιγά σιγά να αποδέχεστε την ιδέα ότι η γλώσσα των "κακών" μεταναστών γειτόνων μας Σκιπτάρ ήταν η γλώσσα πολλών θεωρούμενων ως "προελληνικών" ή τάχα "προϊνδοευρωπαίκών" λαών του Ελλαδικού χώρου, για να μη φθάσω και σε πιο ακραίες θεωρίες που πονάνε, όπως σε "αλβανικά γλωσσικά στοιχεία στη γλώσσα των αρχαίων Μακεδόνων". Δυστυχώς (ή ευτυχώς θα έλεγα) οι γείτονές μας είναι κολλημένοι στο να αποδείξουν το αναπόδεικτο (την ιλλυρικότητα-αλβανικότητα των Ηπειρωτών), αντί να ασχοληθούν με την παναρχαιότητα της αλβανικής, ή υποστηρίζουν φαιδρότητες του τύπου ότι το όνομα Αλέξανδρος ετυμολογείται εκ του a le se enderr και γίνονται περίγελοι, όπως και εμείς γινόμαστε περίγελοι με μελέτες τύπου "Οι Αραουκανοί είναι Έλληνες", "Η Ελληνικότητα των Μάορι" ή η ελληνική τάχα καταγωγή των Καλάς.
-----------------------------------------------------------------------------
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΟΣ ΑΡΗΣ ΠΟΥΛΙΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΩΝ
Ο διάσημος ανθρωπολόγος Άρης Πουλιανός έχει ξεκάθαρα υποστηρίξει την κοινή καταγωγή Ελλήνων και Αλβανών.
Συγκεκριμένα ο Πουλιανός δήλωσε σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο Γ. Στάμκο που δημοσιεύθηκε στη Μυστική Ελλάδα:
«Εγώ θεωρώ πιο Έλληνες τους Αλβανούς. Μοιάζουν τρομερά με εμάς, όλη η Ήπειρος, είτε το κομμάτι της Ελλάδας είτε της Αλβανίας. Το 1982 στο συνέδριο των Ιλλυριών, που έγινε στα Τίρανα, και ήμουν καλεσμένος μαζί με τον καθηγητή Μαρινάτο και την Αρβελέρ, τους είπα τις απόψεις μου, και οι ίδιοι επιμένανε να μιλάω Ελληνικά στο συνέδριο επί Εμβέρ Χότζα. Τους είπα πως είμαστε ένα πράμα, μια φάτσα».
Και όταν ο Γ. Στάμκος είπε στον Αρη Πουλιανό ότι «Κι όμως, βλέπετε πόσο περίεργο είναι που ο ελληνικός ρατσισμός στις μέρες μας είναι πιο εχθρικός απέναντι στους Αλβανούς, με τους οποίους, όπως λέτε, έχουμε αυτές τις ομοιότητες και αυτή την ιστορική σχέση», ο Άρης Πουλιανός απάντησε: «Είναι φοβερό! Αυτό είναι φασισμός! Είναι πέρα για πέρα παρανοϊκό! Γι' αυτό κι εγώ ποτέ δεν ξεχώρισα τους Αλβανούς από τους Έλληνες».
Σε παλιότερη συνέντευξή του στο περιοδικό Δαυλός (τεύχος 127, Ιούλιος 1992) ο Πουλιανός μιλώντας για τις ανθρωπολογικές του μελέτες που αποδεικνύουν την αυτοχθονία των Ελλήνων ανέφερε: «Στα ίδια συμπεράσματα για την αυτοχθονία των μεσαιωνικών σκελετών (6ου-10ου αιώνα) της περιοχής του καταλήγει ο αξιόλογος Αλβανός ανθρωπολόγος Αλέξανδρος Δήμα. Οι Αλβανοί ανθρωπολόγοι είναι τελείως πεπεισμένοι για την αυτοχθονία των συμπατριωτών τους».
------------------------------------------------------------------------------ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΡΟΛΙΔΗΣ
ΟΙ ΕΘΝΙΚΟΙ ΜΑΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ
------------------------------------------------------------------------------------
------------------------------------------------------------------------------------
Χατζηρωμιοί με τις υγείες σας...
Από τούς «πατέρες» της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας κατά αποδοχή τού επίσημου ελληνικού κράτους καί παρακράτους:
Από τούς «πατέρες» της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας κατά αποδοχή τού επίσημου ελληνικού κράτους καί παρακράτους:
Οί Αλβανοί είναι απόγονοι των Ιλλυριών.
Αλβανοί,Αρβανίτες καί Αρναούτες είναι ο ίδιος λαός.
Αλβανοί,Αρβανίτες καί Αρναούτες είναι ο ίδιος λαός.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
τόμος 1ος μέρος Α'
Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος
τόμος 1ος μέρος Α'
Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος
-----------------------------------------------------------------------------
ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΩΝ ΠΕΛΑΣΓΩΝ=ΑΛΒΑΝΟΙ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ
Οι Αλβανοί είναι φιλόξενοι, γενναίοι, απόγονοι των Πελασγών.
«Γενναίοι στη θρασύτητα, έξυπνοι, ακούραστοι, εύκολα ικανοποιημένοι, έχοντας ούτε υπέρμετρη φιλοδοξία ούτε άδικη πλεονεξία, είναι [οι Αλβανοί] στερεωμένοι στους βράχους τους με μία στοργή που τίποτα δεν μπορεί να την ελαττώσει. Προικισμένοι με ευγενικά αισθήματα, αφοσιωμένοι, πεισματάρηδες, σεβόμενοι τα δικαιώματα και τους ιερούς νόμους της φιλοξενίας και των υποσχέσεων, έχουν περάσει τόσους αιώνες χωρίς να υποστούν οποιαδήποτε αλλαγή. Έχουν παραμείνει Πελασγοί, πολεμοχαρείς, ειλικρινείς και φτωχοί.» (Pashko Vasa, The Truth on Albania and the Albanians: Historical and Critical., Centre for Albanian Studies, London 1999, p. 31)
--------------------------------------------------------------------------
Οι Ιλλυριοί λοιπόν μπορεί ναι μεν άλλοι να εκσλαβίσθηκαν, άλλοι να εξελληνίσθηκαν και άλλοι να εκλατινήστηκαν γλωσσικά, αλλά δεν χάθηκαν σαν να άνοιξε η γη και τους κατάπιε όπως λένε ορισμένοι Σλάβοι ή Έλληνες ιστορικοί. Εκτός από τα παραπάνω, ένα άλλο στοιχείο που αποδεικνύει την επιβίωση ενός μη σλαβικού πληθυσμού μεταξύ του 6ου και 9ου αιώνα μ.Χ. όταν οι Σλάβοι είχαν κατακτήσει πολλά από τα εδάφη που αποτελούν τη σημερινή Αλβανία, είναι τα νεκροταφεία Κόμαν (κοντά στην Κρούγια). Ο John Wilkes αν και δεν θεωρεί τους Αλβανούς ως απογόνους των Ιλλυριών ή τουλάχιστον εκφράζει αρκετές επιφυλάξεις για την ιλλυρική τους καταγωγή, εντούτις περιγράφοντας τους τάφους που έχουν βρεθεί στην περιοχή Κόμαν-Κρούγια, αναγνωρίζει τα νεκροταφεία αυτά ως ιλλυρικά και επίσης αναφέρεται στην επιβίωση ενός ιλλυρικού και μη σλαβικού πληθυσμού στην περιοχή. Λέει:
«Αναμφίβολα, τα νεκροταφεία Κόμαν-Κρούγια αποτελούν ένδειξη της επιβίωσης ενός μη σλαβικού πληθυσμού μεταξύ του 6ου και 9ου αιώνα, όμως ο πληθυσμός αυτός κατά πάσα πιθανότητα ταυτίζεται με τους ιλλυρικής καταγωγής εκρωμαϊσμένους (λατινόφωνους) ρωμάνους, όπως τους ονομάζει ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος, που εκδιώχτηκαν από την περιοχή λόγω της εγκατάστασης των Σλάβων.» (John Wilkes, ‘The Illyrians’, p. 357, 1992)
Τι λέει εδώ ο Wilkes και τι ξεχνάει να πει; Λέει λοιπόν ότι ο ιλλυρικός πληθυσμός που κατοικούσε στην περιοχή Κόμαν, εκδιώχθηκε από την περιοχή από τους Σλάβους και άρα οι Αλβανοί δεν είναι απόγονοι τους. Τι ξεχνάει όμως να πει ο Wilkes για την περιοχή; Ο γεωγραφικός πυρήνας του πολιτισμού Κόμαν έχει την χαμηλότερη επιφανειακή πυκνότητα σλαβικών τοπωνυμίων στην Αλβανία, κάτι που δείχνει ότι οι φορείς του ήταν «αυτόχθων» προσλαβικός πληθυσμός. Ορισμένα στοιχεία του τρόπου ταφής δείχνουν συνέχεια με τα Ιλλυρικά ταφικά έθιμα. Αυτό ξέχασε να το πει ο Wilkes.
-----------------------------------------------------------------------------
Τώρα το γεγονός ότι πολλά προελληνικά ονόματα και τοπωνύμια, καθώς και ονόματα θεών και ηρώων της ελληνικής μυθολογίας δεν μπορούν να ετυμολογηθούν από την ελληνική, αλλά ετυμολογούνται άνετα από την αλβανική, πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις. Γιατί λοιπόν πολλά από τα προελληνικά ονόματα δεν μπορούν να ερμηνευθούν μέσω της ελληνικής, της λεγόμενης σλαβομακεδονικής, της τουρκικής, των σημιτικών γλωσσών ή οποιασδήποτε άλλης γλώσσας, παρά μόνο μέσα από την αλβανική;
Στον πρόλογο της νεώτερης έκδοσης του βιβλίου του Θωμόπουλου από τις εκδόσεις Β. Ρηγόπουλου ο αρχιμανδρίτης Ειρηναίος Δελαδήμος και άριστος γνώστης αρχαιολογικών και προϊστορικών ζητημάτων γράφει: «Ωρισμέναι περιπτώσεις ερμηνείας Πελασγικών λέξεων δια της Αλβανικής είναι ιδιαιτέρως εντυπωσιακαί. Π.χ. η Λάρισα
ακρόπολις) συσχετίζεται με το αλβανικό λjάρτε = υψηλός. Το αρχαίον όνομα Κραναοί των Αθηναίων θεωρείται απλή Ελληνική μετάφρασις του Πελασγικού Αθηναίοι, εάν το όνομα Αθήναι συσχετισθεί προς το Αλβανικόν θάνεα = η κρανέα (η κρανιά).» Αυτή η τελευταία παρατήρηση του Δελαδήμου δείχνει ξεκάθαρα ότι η Αθήνα ήταν μια πελασγική πόλη, και οι ελληνόφωνοι από τη Θράκη, όταν ήρθαν στην Ελλάδα μετονόμασαν τους Αθηναίους σε Κραναούς.
Από την αλβανική αυτή λέξη θάνεα πήρε το όνομά της και η θεά Αθηνά, άρα δεν ονόμασε η Αθηνά την πόλη ως Αθήνα, αλλά η θεά της σοφίας πήρε το όνομά της από την πόλη. Το ότι η Αθηνά ήταν μια "Αλβανίδα" θεά αποδεικνύεται και από δύο βασικά της επίθετα που έχουν ξεκάθαρα αλβανική ετυμολογία. Το επίθετο της Αθηνάς Παλλάς δεν σχετίζεται με το ελληνικό πάλλω, όπως λένε μερικοί γραφικοί ελληναράδες παρετυμολόγοι, αλλά με το αλβανικό πάλσε-α που σημαίνει μυελός, εγκέφαλος.
Στην ελληνική μυθολογία η Αθηνά βγήκε από το κεφάλι του Δία και ήταν η θεά της σοφίας. Άρα το επίθετο Παλλάς δείχνει ότι η Αθηνά ήταν η θεά της σοφίας. Ομοίως και το επίθετο της θεάς Αθηνάς Τριτογένεια σημαίνει την γεννηθείσα από τον εγκέφαλο, αφού στα αλβανικά τρουτ σημαίνει εγκέφαλος. Και όμως μερικοί Έλληνες παρετυμολόγοι λένε ότι τάχα το Τριτογένεια σημαίνει την γεννηθείσα τρίτη στη σειρά, παρά το γεγονός ότι ο Ησύχιος γράφει ότι οι Αθαμάνες ονόμαζαν την κεφαλήν ως τριτώ. Ομοίως και ο Σουίδας: «Τριτογενής η Αθηνά η επεί τρίτωνα την κεφαλήν Αθαμάνες λέγουσιν». Προφανώς η λέξη τριτώ στους Αθαμάνες είναι αλβανικό κατάλοιπο.
Κατά παράδοξο τρόπο, η λέξη θάνε-α στα αλβανικά σημαίνει «λόγος», και φυσικά η Αθηνά ήταν η θεά του λόγου και της σοφίας. Το προελληνικό όνομα Υμηττός ετυμολογείται από το αλβανικό hύμετε που σημαίνει σκιά, δάσος. Το όνομα Τήνος είναι αλβανικό από την αλβανική λέξη τίνε που σημαίνει υγρασία, γι’ αυτό και στην αρχαιότητα η Τήνος λεγόταν Υδρόεσσα. Πολλά ονόματα από την ελληνική μυθολογία ετυμολογούνται μέσα από την αλβανική. Για παράδειγμα ο Χάρων ετυμολογείται από το αλβανικό χαρόj που σημαίνει λησμονώ. Γι’ αυτό λοιπόν και ο Χάροντας όταν περνάει στον Άδη τις ψυχές, τις ποτίζει με το νερό της λησμονιάς.
----------------------------------------------------------------------------
Οι Αλβανοί είναι φιλόξενοι, γενναίοι, απόγονοι των Πελασγών.
«Γενναίοι στη θρασύτητα, έξυπνοι, ακούραστοι, εύκολα ικανοποιημένοι, έχοντας ούτε υπέρμετρη φιλοδοξία ούτε άδικη πλεονεξία, είναι [οι Αλβανοί] στερεωμένοι στους βράχους τους με μία στοργή που τίποτα δεν μπορεί να την ελαττώσει. Προικισμένοι με ευγενικά αισθήματα, αφοσιωμένοι, πεισματάρηδες, σεβόμενοι τα δικαιώματα και τους ιερούς νόμους της φιλοξενίας και των υποσχέσεων, έχουν περάσει τόσους αιώνες χωρίς να υποστούν οποιαδήποτε αλλαγή. Έχουν παραμείνει Πελασγοί, πολεμοχαρείς, ειλικρινείς και φτωχοί.» (Pashko Vasa, The Truth on Albania and the Albanians: Historical and Critical., Centre for Albanian Studies, London 1999, p. 31)
--------------------------------------------------------------------------
Οι Ιλλυριοί λοιπόν μπορεί ναι μεν άλλοι να εκσλαβίσθηκαν, άλλοι να εξελληνίσθηκαν και άλλοι να εκλατινήστηκαν γλωσσικά, αλλά δεν χάθηκαν σαν να άνοιξε η γη και τους κατάπιε όπως λένε ορισμένοι Σλάβοι ή Έλληνες ιστορικοί. Εκτός από τα παραπάνω, ένα άλλο στοιχείο που αποδεικνύει την επιβίωση ενός μη σλαβικού πληθυσμού μεταξύ του 6ου και 9ου αιώνα μ.Χ. όταν οι Σλάβοι είχαν κατακτήσει πολλά από τα εδάφη που αποτελούν τη σημερινή Αλβανία, είναι τα νεκροταφεία Κόμαν (κοντά στην Κρούγια). Ο John Wilkes αν και δεν θεωρεί τους Αλβανούς ως απογόνους των Ιλλυριών ή τουλάχιστον εκφράζει αρκετές επιφυλάξεις για την ιλλυρική τους καταγωγή, εντούτις περιγράφοντας τους τάφους που έχουν βρεθεί στην περιοχή Κόμαν-Κρούγια, αναγνωρίζει τα νεκροταφεία αυτά ως ιλλυρικά και επίσης αναφέρεται στην επιβίωση ενός ιλλυρικού και μη σλαβικού πληθυσμού στην περιοχή. Λέει:
«Αναμφίβολα, τα νεκροταφεία Κόμαν-Κρούγια αποτελούν ένδειξη της επιβίωσης ενός μη σλαβικού πληθυσμού μεταξύ του 6ου και 9ου αιώνα, όμως ο πληθυσμός αυτός κατά πάσα πιθανότητα ταυτίζεται με τους ιλλυρικής καταγωγής εκρωμαϊσμένους (λατινόφωνους) ρωμάνους, όπως τους ονομάζει ο Κωνσταντίνος ο Πορφυρογέννητος, που εκδιώχτηκαν από την περιοχή λόγω της εγκατάστασης των Σλάβων.» (John Wilkes, ‘The Illyrians’, p. 357, 1992)
Τι λέει εδώ ο Wilkes και τι ξεχνάει να πει; Λέει λοιπόν ότι ο ιλλυρικός πληθυσμός που κατοικούσε στην περιοχή Κόμαν, εκδιώχθηκε από την περιοχή από τους Σλάβους και άρα οι Αλβανοί δεν είναι απόγονοι τους. Τι ξεχνάει όμως να πει ο Wilkes για την περιοχή; Ο γεωγραφικός πυρήνας του πολιτισμού Κόμαν έχει την χαμηλότερη επιφανειακή πυκνότητα σλαβικών τοπωνυμίων στην Αλβανία, κάτι που δείχνει ότι οι φορείς του ήταν «αυτόχθων» προσλαβικός πληθυσμός. Ορισμένα στοιχεία του τρόπου ταφής δείχνουν συνέχεια με τα Ιλλυρικά ταφικά έθιμα. Αυτό ξέχασε να το πει ο Wilkes.
-----------------------------------------------------------------------------
Τώρα το γεγονός ότι πολλά προελληνικά ονόματα και τοπωνύμια, καθώς και ονόματα θεών και ηρώων της ελληνικής μυθολογίας δεν μπορούν να ετυμολογηθούν από την ελληνική, αλλά ετυμολογούνται άνετα από την αλβανική, πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις. Γιατί λοιπόν πολλά από τα προελληνικά ονόματα δεν μπορούν να ερμηνευθούν μέσω της ελληνικής, της λεγόμενης σλαβομακεδονικής, της τουρκικής, των σημιτικών γλωσσών ή οποιασδήποτε άλλης γλώσσας, παρά μόνο μέσα από την αλβανική;
Στον πρόλογο της νεώτερης έκδοσης του βιβλίου του Θωμόπουλου από τις εκδόσεις Β. Ρηγόπουλου ο αρχιμανδρίτης Ειρηναίος Δελαδήμος και άριστος γνώστης αρχαιολογικών και προϊστορικών ζητημάτων γράφει: «Ωρισμέναι περιπτώσεις ερμηνείας Πελασγικών λέξεων δια της Αλβανικής είναι ιδιαιτέρως εντυπωσιακαί. Π.χ. η Λάρισα
ακρόπολις) συσχετίζεται με το αλβανικό λjάρτε = υψηλός. Το αρχαίον όνομα Κραναοί των Αθηναίων θεωρείται απλή Ελληνική μετάφρασις του Πελασγικού Αθηναίοι, εάν το όνομα Αθήναι συσχετισθεί προς το Αλβανικόν θάνεα = η κρανέα (η κρανιά).» Αυτή η τελευταία παρατήρηση του Δελαδήμου δείχνει ξεκάθαρα ότι η Αθήνα ήταν μια πελασγική πόλη, και οι ελληνόφωνοι από τη Θράκη, όταν ήρθαν στην Ελλάδα μετονόμασαν τους Αθηναίους σε Κραναούς.Από την αλβανική αυτή λέξη θάνεα πήρε το όνομά της και η θεά Αθηνά, άρα δεν ονόμασε η Αθηνά την πόλη ως Αθήνα, αλλά η θεά της σοφίας πήρε το όνομά της από την πόλη. Το ότι η Αθηνά ήταν μια "Αλβανίδα" θεά αποδεικνύεται και από δύο βασικά της επίθετα που έχουν ξεκάθαρα αλβανική ετυμολογία. Το επίθετο της Αθηνάς Παλλάς δεν σχετίζεται με το ελληνικό πάλλω, όπως λένε μερικοί γραφικοί ελληναράδες παρετυμολόγοι, αλλά με το αλβανικό πάλσε-α που σημαίνει μυελός, εγκέφαλος.
Στην ελληνική μυθολογία η Αθηνά βγήκε από το κεφάλι του Δία και ήταν η θεά της σοφίας. Άρα το επίθετο Παλλάς δείχνει ότι η Αθηνά ήταν η θεά της σοφίας. Ομοίως και το επίθετο της θεάς Αθηνάς Τριτογένεια σημαίνει την γεννηθείσα από τον εγκέφαλο, αφού στα αλβανικά τρουτ σημαίνει εγκέφαλος. Και όμως μερικοί Έλληνες παρετυμολόγοι λένε ότι τάχα το Τριτογένεια σημαίνει την γεννηθείσα τρίτη στη σειρά, παρά το γεγονός ότι ο Ησύχιος γράφει ότι οι Αθαμάνες ονόμαζαν την κεφαλήν ως τριτώ. Ομοίως και ο Σουίδας: «Τριτογενής η Αθηνά η επεί τρίτωνα την κεφαλήν Αθαμάνες λέγουσιν». Προφανώς η λέξη τριτώ στους Αθαμάνες είναι αλβανικό κατάλοιπο.
Κατά παράδοξο τρόπο, η λέξη θάνε-α στα αλβανικά σημαίνει «λόγος», και φυσικά η Αθηνά ήταν η θεά του λόγου και της σοφίας. Το προελληνικό όνομα Υμηττός ετυμολογείται από το αλβανικό hύμετε που σημαίνει σκιά, δάσος. Το όνομα Τήνος είναι αλβανικό από την αλβανική λέξη τίνε που σημαίνει υγρασία, γι’ αυτό και στην αρχαιότητα η Τήνος λεγόταν Υδρόεσσα. Πολλά ονόματα από την ελληνική μυθολογία ετυμολογούνται μέσα από την αλβανική. Για παράδειγμα ο Χάρων ετυμολογείται από το αλβανικό χαρόj που σημαίνει λησμονώ. Γι’ αυτό λοιπόν και ο Χάροντας όταν περνάει στον Άδη τις ψυχές, τις ποτίζει με το νερό της λησμονιάς.
----------------------------------------------------------------------------
Ο Arthur Evans, Άγγλος αρχαιολόγος που ανέσκαψε την Κνωσσό στην Κρήτη και αποκάλυψε τον πολιτισμό που έγινε γνωστός με το όνομα ‘Μινωικός Πολιτισμός’, είπε:
«…Αλλά ό,τι προτίστως διαχωρίζει την Αλβανία από τις άλλες περιοχές, βρίσκεται στα ιδιαίτερα χαρακτηρηστικά αυτής της φυλής. Από τη φύση εύστροφοι, ενεργητικοί, ανεπίδεκτοι ελέγχου, επιφυλακτικοί και άστατοι, οι Σκιπετάροι, σε αντίθεση με τους Σλάβους, έχουν τοποθετήσει την ελευθερία πάνω απ’ όλα και τη θρησκεία ένα ζήτημα δευτερεύουσας σημασίας. 'Η θρησκεία πηγαίνει με το ξίφος' είναι μια αλβανική παροιμία και οποτεδήποτε η δήλωση της πίστης του στέκεται εμπόδιο στα ενδιαφέροντα του, ο αληθινός σου *Αρναούτης δεν διαστάζει, τουλάχιστον εξωτερικά, να προσχωρήσει σε ένα πιο βολικό δόγμα.» (Arthur J.Evans, Illyrian Letters, London: Longmans, Green and Co., 1878, p. 141.)
*ΙΛΛΥΡΙΟΣ=Αρναούτης=Σκιπετάρος=Αλβανός
------------------------------------------------------------------------------
«…Αλλά ό,τι προτίστως διαχωρίζει την Αλβανία από τις άλλες περιοχές, βρίσκεται στα ιδιαίτερα χαρακτηρηστικά αυτής της φυλής. Από τη φύση εύστροφοι, ενεργητικοί, ανεπίδεκτοι ελέγχου, επιφυλακτικοί και άστατοι, οι Σκιπετάροι, σε αντίθεση με τους Σλάβους, έχουν τοποθετήσει την ελευθερία πάνω απ’ όλα και τη θρησκεία ένα ζήτημα δευτερεύουσας σημασίας. 'Η θρησκεία πηγαίνει με το ξίφος' είναι μια αλβανική παροιμία και οποτεδήποτε η δήλωση της πίστης του στέκεται εμπόδιο στα ενδιαφέροντα του, ο αληθινός σου *Αρναούτης δεν διαστάζει, τουλάχιστον εξωτερικά, να προσχωρήσει σε ένα πιο βολικό δόγμα.» (Arthur J.Evans, Illyrian Letters, London: Longmans, Green and Co., 1878, p. 141.)
*ΙΛΛΥΡΙΟΣ=Αρναούτης=Σκιπετάρος=Αλβανός
------------------------------------------------------------------------------
ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 19-9-2017 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ [Κ.Kotskas στο Φ.Β.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν στην ανάδειξη των στόχων του ιστολογίου . Υβριστικά και προσβλητικά θα διαγράφονται