ΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΠΡΙΓΚΙΠΑΤΑ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑΤΑ -ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΠΑΛΣΑ [ Balshay]
----------------------------------------------------------------------------
ΤΟ ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΩΝ BALSHAY
ΠΡΙΓΚΙΠΑΤΟ ΤΩΝ BALSHAY 1372-1378 μ.X.
https://sq.wikipedia.org/wiki/Balshajt
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
https://sq.wikipedia.org/wiki/Principata_e_Arbrit
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
https://www.google.gr/search?q=pRINCIPATE%20E%20SHQIPTARE...:
http://historyreport.gr/.../%CE%A0%CE%B5%CE.../1785--6------
https://sites.google.com/site/romeandromania/albanoi
--------------------------------------------------------------------------------
ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
----------------------------------------------------------------------------
https://sq.wikipedia.org/wiki/Balshajt
https://sq.wikipedia.org/wiki/Principata_e_Arbrit
https://www.google.gr/search?q=pRINCIPATE%20E%20SHQIPTARE...:
http://historyreport.gr/.../%CE%A0%CE%B5%CE.../1785--6------
https://sites.google.com/site/romeandromania/albanoi
--------------------------------------------------------------------------------
ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
Εις το Δεσποτάτο της Ηπείρου
Από τον κώδικα του Βατικανού υπ' αριθ. 226 της Βιβλιοθήκης του Βατικανού (~1420).
Το 1418 ο Κάρολος Α' (Φράνγκος) λαμβάνει από τον Μανουήλ Παλαιολόγο τον τίτλο "του δεσπότου των Ρωμαίων" αφότου υπέβαλε πίστη σε αυτόν.
Ο Κάρολος εκτός από περιοχές των Ιονίων και Αχαίας κατέλαβε και περιοχές τη Ηπείρου "συγκατέλαβε παρά μικρόν την απ' Αιτωλών μέχρι Θεσπρωτών και Μολοττών, ή της Ηπείρου μέρος, ου ξύμπασα, αλλά τι και της Αχαΐας τελεί".
Στις περιοχές αυτές "Πάσης δε εκείνης τα μεν επί θάλατταν χωρία Έλληνες ώκουν. τα δ' ανωτέρω και προς μεσογαίαν βάρβαροι και πάλαι και νυν."
Κατά την συγγραφή του κώδικος
"Και τανύν ώκισται σποράδην εκείνη κατά μικρόν υπ' Αλβανών, γένους ιλλυρικού ξύμπασα και κωμηδόν: νομαδικόν γαρ το γένος και λυπρόβιον, ου πόλεσιν, ου φρούριοις, ου κώμαις, ου αγροίς, ουκ αμπελώσιν, αλλ' όρεσι χαίρον και πεδιάσιν. Αι δε πόλεις καθαρόν σώζουσι τον ελληνικόν γένος."
Οι σημαντικότερες πόλεις της εποχής αυτής ήταν η Άρτα και τα Ιωάννινα.
"Αμπρακία μεν (Άρτα) τω παρ' αυτής επώνυμω κόλπω"και
"προς τινός Ιωάννου και την εκείνου φέρουσα τανύν επωνυμία: τάχα δ' αν είη αύτη Έφυρα Θέσπρωτών η πόλις η ό, τι ταύτης εγγύτερω κείμενης πάλαι."
Παλαιολόγεια Και Πελοποννησιακά : Τόμος Γ΄, 1926
Αν μη τι άλλο,μια ξεκάθαρη εικόνα για το που ζούσαν οι έχοντες ξεκάθαρα πολιτιστική/σμικη ανωτερότητά Έλληνες και που οι ρυπαροι,ανύπαρκτοι Ιλλυριοι..
-------------------------------------------------------------------------
ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
https://en.wikipedia.org/wiki/Despotate_of_Epirus
----------------------------------------------------------------------------
ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ
https://www.google.gr/search?q=despotate%20of%20arta...:
https://el.wikipedia.org/.../%CE%94%CE%B5%CF%83%CF%80%CE...
------------------------------------------------------------------------
ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ [1272-1368 μ.Χ.]
Από τον κώδικα του Βατικανού υπ' αριθ. 226 της Βιβλιοθήκης του Βατικανού (~1420).
Το 1418 ο Κάρολος Α' (Φράνγκος) λαμβάνει από τον Μανουήλ Παλαιολόγο τον τίτλο "του δεσπότου των Ρωμαίων" αφότου υπέβαλε πίστη σε αυτόν.
Ο Κάρολος εκτός από περιοχές των Ιονίων και Αχαίας κατέλαβε και περιοχές τη Ηπείρου "συγκατέλαβε παρά μικρόν την απ' Αιτωλών μέχρι Θεσπρωτών και Μολοττών, ή της Ηπείρου μέρος, ου ξύμπασα, αλλά τι και της Αχαΐας τελεί".
Στις περιοχές αυτές "Πάσης δε εκείνης τα μεν επί θάλατταν χωρία Έλληνες ώκουν. τα δ' ανωτέρω και προς μεσογαίαν βάρβαροι και πάλαι και νυν."
Κατά την συγγραφή του κώδικος
"Και τανύν ώκισται σποράδην εκείνη κατά μικρόν υπ' Αλβανών, γένους ιλλυρικού ξύμπασα και κωμηδόν: νομαδικόν γαρ το γένος και λυπρόβιον, ου πόλεσιν, ου φρούριοις, ου κώμαις, ου αγροίς, ουκ αμπελώσιν, αλλ' όρεσι χαίρον και πεδιάσιν. Αι δε πόλεις καθαρόν σώζουσι τον ελληνικόν γένος."
Οι σημαντικότερες πόλεις της εποχής αυτής ήταν η Άρτα και τα Ιωάννινα.
"Αμπρακία μεν (Άρτα) τω παρ' αυτής επώνυμω κόλπω"και
"προς τινός Ιωάννου και την εκείνου φέρουσα τανύν επωνυμία: τάχα δ' αν είη αύτη Έφυρα Θέσπρωτών η πόλις η ό, τι ταύτης εγγύτερω κείμενης πάλαι."
Παλαιολόγεια Και Πελοποννησιακά : Τόμος Γ΄, 1926
Αν μη τι άλλο,μια ξεκάθαρη εικόνα για το που ζούσαν οι έχοντες ξεκάθαρα πολιτιστική/σμικη ανωτερότητά Έλληνες και που οι ρυπαροι,ανύπαρκτοι Ιλλυριοι..
-------------------------------------------------------------------------
ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ
https://en.wikipedia.org/wiki/Despotate_of_Epirus
----------------------------------------------------------------------------
ΔΕΣΠΟΤΑΤΟ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ
https://www.google.gr/search?q=despotate%20of%20arta...:
https://el.wikipedia.org/.../%CE%94%CE%B5%CF%83%CF%80%CE...
------------------------------------------------------------------------
ΤΟ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ [1272-1368 μ.Χ.]
ΤΟ ΠΡΙΓΚΙΠΑΤΟ ΤΟΥ ΑΡΒΑΝΟΥ
--------------------------------------------------------------------------------- https://en.wikipedia.org/wiki/Kingdom_of_Albania_(medieval)
---------------------------------------------------------------
Το πρωτο οργανωμενο κρατος του Αρβανον.[1190–1255 μ.Χ.]=https://en.wikipedia.org/wiki/Principality_of_Arbanon
--------------------------------------------------------------------------------- https://en.wikipedia.org/wiki/Kingdom_of_Albania_(medieval)
---------------------------------------------------------------
Το πρωτο οργανωμενο κρατος του Αρβανον.[1190–1255 μ.Χ.]=https://en.wikipedia.org/wiki/Principality_of_Arbanon
Ο εδαφικός πυρήνας του Αλβανικού κράτους σχηματίστηκε το Μεσαίωνα ως Πριγκιπάτο του Αρβάνου (Αλβανικά: Άρμπερ) και Βασίλειο της Αλβανίας. Το Πριγκιπάτο του Αρβάνου ήταν το πρώτο Αλβανικό κράτος κατά το Μεσαίωνα και ιδρύθηκε από τον άρχοντα Πρόγκον στην περιοχή της Κρούγια γύρω στα 1190. Τον ιδρυτή Πρόγκον διαδέχθηκαν οι γιοί του Γκιν και Διμίτερ, με το δεύτερο το βασίλειο να φτάνει στο ανώτερο σημείο του. Μετά το θάνατο του Δημήτριου, τελευταίου της οικογένειας των Πρόγκον, το πριγκιπάτο περιήλθε στον Έλληνο-Αλβανό Γρηγόριο (Γκλιγκόρ) Καμόνα και στη συνέχεια στον Αλβανό γαμπρό του Γκόλεμ, για να διαλυθεί τελικά το 1255.
«Η εθνική συνείδηση του αλβανικού λαού αναπτύχθηκε στη βάση της πολιτισμικής κοινότητας η οποία είχε παγιωθεί μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα. Μετά την τουρκική κατάκτηση, η χρήση των παλιών ονομάτων Arbër και Arbëri άρχισε να περιθωριοποιείται. Οι λόγοι γι’ αυτό πρέπει να αναζητηθούν στη μεγάλη σύγχιση που ακολούθησε την Οθωμανική κατάκτηση, στον προσηλυτισμό της ντόπιας φεουδαρχικής τάξης και στην αλλαγή της εθνικής τους συναίσθησης, στον οικονομικό και πολιτικό κατακερματισμό των αλβανικών περιοχών και στην επίδραση του Ισλάμ. Η λέξη shqip (αλβανικά) ως επίρρημα υπάρχει στα γραπτά κείμενα από τον 16ο αιώνα, στο βιβλίο του GjonBuzuku και χρησιμοποιείται ευρύτερα από τους συγγραφείς από τον 17ο αιώνα. Το εθνόνυμο Shqiptar (Αλβανός) εμφανίζεται για πρώτη φορά στα γραπτά του 18ου αιώνα και αργότερα πολύ περισσότερο σε έγγραφα και σε λαϊκά τραγούδια του αιώνα. Δίπλα στο εθνόνυμο Shqiptar, το οποίο χαρακτηρίζει τους ανθρώπους που μιλάνε μία γλώσσα διαφορετική από αυτή των επικυρίαρχων Οθωμανών και των γειτονικών λαών, το τοπονύμιο Shqipëria χρησιμοποιήθηκε και άρχισε να διαδίδεται τον 18ο αιώνα προσδιορίζοντας τις περιοχές των Αλβανών. Η συνύπαρξη των παλαιών ονομάτων Arbër και Arbëri ταυτόχρονα με τα ονόματα Shqiptar και Shqipëri, έληξε τον 19ο αιώνα με τη διάδοση και γενικότερη χρήση των νέων ονομάτων ως ονόματα του λαού, του έθνους, και των περιοχών οι οποίες περιλαμβάνουν τις δύο μεγάλες εθνογραφικές περιοχές της Gegëria και Toskëria σε μία μοναδική ενότητα.» (Stefanaq Pollo, Popular Culture as an Expression of Specific Ethnic Features and the Formation of the Albanian People, National Conference of Ethnographic Studies (Tiranë, January 28-30, 1976), pp. 37-53))
Ας δούμε μία άποψη για την προέλευση του ονόματος Arbër ή Αλβανία.
«Το αληθινό όνομα της Αλβανίας ήταν "Arbnia" ή "Arbëria". Το όνομα "Αλβανία" το οποίο χρησιμοποιούνταν από τους Ευρωπαίους, έχει κουράσει κατ’ αρχήν τους Ευρωπαίους συγγραφείς για να βρουν την προέλευση του και τα συμπεράσματα. Επειδή οι Έλληνες δεν μπορούν να πουν το γράμμα b, τη λέξη "Arbnia" την αποδίδουν ως "Αλβανία" ενώ τον πληθυσμό τον ονόμασαν "Arvanit". Οι Οθωμανοί άλλαξαν τη θέση του γράμματος "V" το "N" και σχημάτισαν τη λέξη "Arnevit" ή "Arnaut".
Η λέξη "Arë" σημαίνει στα αλβανικά "γη που καλλιεργείται", και η λέξη "Ban" στα αλβανικά, όπως είναι και στην περσική γλώσσα, σημαίνει ‘αυτός που κάνει’. Τότε έρχεται αυτόματα ότι "arban" σημαίνει "bujk" (γεωργός). Αυτοί που έχουν φέρει για πρώτη φορά την τέχνη της γεωργίας στην Ευρώπη είναι τα άρια έθνη που ήρθαν από τη μέση Ασία και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι Αλβανοί υπήρξαν από τα πιο παλιά έθνη εδώ.» (Fazli Hajrizi, Rexhep Mitrovica në Lëvizjen Komëtare, Libri Shkollor, Prishtinë, 2008. ISBN 987-9951-07-690-6, faqe 586)
Το 1190 μ.Χ. ο Αλβανός άρχοντας της Κρούγιας, ο Progon (Πρόγκον), ίδρυσε το Πριγκηπάτο των Άρμπερ (Principata e Arbërit), με πρωτεύουσα την Κρούγια (Krujë). Αρχικά (πριν το 1204) το πριγκηπάτο ήταν ημιαυτόνομο, στα πλαίσια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Βυζαντινή εξάρτηση μαρτυρείται και από τους τίτλους που δόθηκαν στους κυβερνήτες του’ ο τίτλος «Άρχων» δόθηκε στον Progon και ο τίτλος «Πανυπερσέβαστος» δόθηκε στον γιο του Dhimitër Progoni. Μετά το 1204 μ.Χ. το πριγκηπάτο πέρασε υπό την εξάρτηση του Δεσποτάτου της Ηπείρου και αργότερα σχετίστηκε με τη σερβική δυναστεία Nemanjić και τους πρίγκηπες της Ζέτα Vladin και Dorde Nemanjić.
Μετά το 1198 μ.Χ. τον Πρόγκον διαδέχτηκαν κατά σειρά οι γιοι του Gjin Progoni (1198-1208 μ.Χ.) και Dhimitër Progoni (1208-1216 μ.Χ.). Σε ορισμένες δυτικές πηγές ο Dhimitër αναφέρεται και ως judex (δικαστής) και princeps Arbanorum (πρίγκηπας των Αλβανών) ενώ οι βυζαντινοί του απέδωσαν τον τίτλο Μέγας Άρχων. Το 1208 ο Dhimitër παντρεύτηκε την κόρη του Σέρβου πρίγκηπα (και μετέπειτα βασιλιά) Stefan Nemanjić (γνωστός στα ελληνικά ως Στέφανος Νεμάνια) την Komnena Nemanjić (Κομνίνα Νεμάνιτς). Το 1209 ο Dhimitër συνήψε συνθήκη με τη Δημοκρατία της Ραγούσας, για να αντιμετωπίσει την επιθετικότητα του βενετικού Δουκάτου του Δυρραχίου, ενός κρατιδίου που σχηματίστηκε μετά την τέταρτη Σταυροφορία, και ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τον Πάπα Ινοκέντιο τον 3ο για να ασπαστεί αυτός και οι υπήκοοι του τον Ρωμαιοκαθολικισμό.
Όταν ο Dhimitër Progoni πέθανε το 1215, η Komnena σύντομα παντρεύτηκε τον Ελληνο-Αλβανό Gligor Kamona (Γρηγόριο Καμόνα) ο οποίος διαδέχτηκε τότε τον αποθανόντα Δημήτριο - ο ιστορικός Kristo Frashëri λέει ότι ο Kamona εκλέχτηκε στην Κρούγια - και βελτίωσε τις σχέσεις με τη Σερβία, που είχαν δεχτεί πλήγμα ύστερα από μία επίθεση των Σέρβων στη Σκόδρα (Skodër). Η Komnena και ο Grigor απέκτησαν μία κόρη η οποία παντρεύτηκε με τον Golem (Γκόλεμ), τον τελευταίο κυβερνήτη του Πριγκηπάτου των Arbër (στα 1253-1255 μ.Χ.). Στις συγκρούσεις ανάμεσα στον ηγεμόνα της Ηπείρου Μιχαήλ 2ο Κομνηνό Δούκα και τον αυτοκράτορα της Νίκαιας Ιωάννη 3ο Δούκα Βατάτζη, ο Γκόλεμ - αν και αρχικά ήταν σύμμαχος του ηγεμόνα της Ηπείρου - υποστήριξε τον Βατάτζη.
Το πριγκηπάτο διαλύθηκε το 1255 μ.Χ.
Από ορισμένους ιστορικούς θεωρείται ότι το Πριγκιπάτο του Αρβάνου ήταν το πρώτο δείγμα "Αλβανικού κράτους" και ότι διατήρησε ημιαυτόνομο καθεστώς ως το δυτικό άκρο μιας αυτοκρατορίας (υπό τους Δούκες της Ηπείρου ή τους Λασκαρίδες της Νίκαιας).
----------------------------------------------------------------------------------
«Ακόμα και η πολιτική ιστορία της προ-τουρκικής Αλβανίας μας προσφέρει έναν αριθμό από σημεία που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν ως ο πυρήνας ενός αυτόνομου ή ανεξάρτητου κράτους. Πρώτων, το Βυζαντινό Θέμα του Δυρραχίου τον 11ο αιώνα, διοικούμενο από έναν Δούκα, μεταμορφώθηκε από τους Βενετούς (1204) στο Ducatus Dyrrhachii και από τους Ανδεγαυούς (περίπου το 1272) στο Regnum Albaniae (Βασίλειο της Αλβανίας). Ο πόλεμος του Σκεντέρμπέη δημιούργησε την ιδέα μίας ανεξάρτητης Αλβανίας, διαδεδομένη στην Ευρώπη, και υπάρχουν ενδείξεις ότι η ιδέα ενός Βασίλειου της Αλβανίας ήταν ακόμα παρούσα στο αλβανικό έδαφος τον 17ο αιώνα. Δεύτερον, τον 13ο αιώνα μία αλβανική δυναστεία δημιουργήθηκε στην Κρούγια και στη γύρω περιοχή (από το 1200 μέχρι το 1250). Συνέχισε για κάμποσες γενιές (Progon, Gjin, Dhimitër, Golem) και, παρόλο που βυθίστηκε (ίσως μόνο στα μάτια μας) υπό πίεση από τις ξένες δυνάμεις, επανεμφανίστηκε αμέσως μετά την κατάρρευση της Σερβικής Αυτοκρατορίας έχοντας νέα πλέον ονόματα (Θοπία, Ντουκαγκίνι κ.α.).» (Milan von Šufflay, Das mittelalterliche Albanien, Neue Freie Presse, Vienna, 28 November 1912, p. 26)
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------Η ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΒΕΝΕΤΙΑ
-------------------------------------------------------------------------------
ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 29-4-2017 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ [K.Kotskas]
--------------------------------------------------------------------------
ΕΠΑΡΧΙΕΣ ΤΗΣ ΙΛΛΥΡΙΑΣ
ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 29-4-2017 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ [K.Kotskas]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν στην ανάδειξη των στόχων του ιστολογίου . Υβριστικά και προσβλητικά θα διαγράφονται