ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ

ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ,ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΔΙΔΑΞΑΝΤΕΣ ΤΟΝ ΜΑΦΙΟΖΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ,ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΑ ΓΥΡΩ ΧΩΡΙΑ.--ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΒΓΑΖΑΝ ΑΓΡΙΕΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ                      

ΚΡΑΥΓΕΣ <<Ω ντερα! Ω μπουρα! Μιτα, ω τριμα![ Σε ελευθερη μεταφραση: Απανου τους=σαν τους αγριοχοιρους,Απανου τους,παληκαρια] ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΜΕΤΑΛΑΝΤΕΥΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ [Παλερμο,Ναπολι] ΟΙ ΟΡΟΙ Ι]ΜΑΦΙΑ,2]ΚΑΜΜΟΡΑ=καμ μαρ=εχω να παιρνω.ΣΤΙΣ Υ.Π.Α. ΜΕΧΡΙ ΤΟ 194Ο ΟΙ ΝΟΝΟΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΜΠΕΡΕΣΕΔΕΣ.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
H ΓΡΑΙΚΥΛΙΚΗ τέχνη της ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ καί της ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗΣ.
Πως οί «Σουλιώτες Αλβανοί παλικάρια» γίνονται σκέτο «Σουλιώτες πολεμιστές».
Το φαινόμενο τού Τριγώνου τών Βερμούδων στούς γραικύλους «ιστορικούς».
------------------------------------------------------------------------------------------------------          

Φαίνεται πως η ελληνόφωνη βικιπαίδεια συνεχίζει την ένδοξη παράδοση τού γραικύλικου κρατικού μορφώματος στην ιστορική έρευνα πού αφορά τα τού οίκου του.
Μιάς παράδοσης πού σε παγκόσμια αποκλειστικότητα χρησιμοποιεί πρωτοποριακούς ιστορικούς όρους πού καλύπτουν όμως το πεδίο της θεολογίας κατά γραικυλιστάν style,πάντα.
Όπου λοιπόν δεν τούς παίρνει να πούν τα πράγματα με το όνομά τους εφευρίσκουν όρους τύπου «άγνωστος»,«άγνωστης προέλευσης» καί ταυτόχρονα κοτσάρουν καί μιά λεζάντα με το περιεχόμενο πού θέλουν να πλασσάρουν με την σοβαρότητα βεβαίως βαρύγδουπων τίτλων πανεπιστημιακών-ερευνητών-συγγραφέων καί άλλων στρατευμένων τού κράτους τού γραικυλιστάν.
Στο θέμα λοιπόν των Σουλιωτών η «ελληνική» βικιπαίδεια δεν αναφέρει κάν την λέξη «Αρβανίτης» καί αφού μας λέει ένα κάρο αρλούμπες μας δείχνει καί κάποια δήθεν στοιχεία-ντοκουμέντα προς επιβεβαίωση των όσων φαιδρών παρουσιάζει.
Κατά προκλητικό τρόπο πού φτάνει καί μάλιστα ξεπερνά ευθέως τα όρια της καθαρής πλαστογραφίας καί παραχάραξης ιστορικών στοιχείων αλλά καί εργασιών σπουδαίων επιστημόνων όπως ο Π.Φουρίκης,αναφέρει ως σοβαρή εκδοχή την προέλευση τού τοπωνύμιου τού Σουλίου σύμφωνα με την έρευνα τού πανεπιστημιακού Φουρίκη γιά το Σούλι.Ο Φουρίκης εξηγεί σε μιά καταπληκτική εργασία του καί αναλύει ως γνώστης ο ίδιος της αλβανικής γλώσσας,ότι η λέξη «σούλι» προέρχεται από την αλβανική σούλ πού σημαίνει την δοκό,το πάτερο.
Δεν χρειάζεται να αναλυθεί η εργασία αυτή τού σπουδαίου πανεπιστημιακού Αρβανίτη,αλλά το αναφέρω όλο αυτό γιά τον εξής λόγο:η βικιπαίδεια λοιπόν,αφού αναφέρει όπως είπα την άποψη τού Φουρίκη αποκρύβει κατά παράδοξο τρόπο την αλβανική προέλευση τού τοπωνυμίου καί την αναφέρει ως λατινική.Γιατί;Πρόκειται με λίγα λόγια γιά στυγνή παραχάραξη μιάς επιστημονικής εργασίας.
Τώρα,το άλλο εκείνο ντοκουμέντο το οποίο αξίζει να παρουσιαστεί καί αποτελεί μνημείο παραχάραξης καί απόκρυψης της ιστορικής αλήθειας είναι ο περίφημος πίνακας πού ως θέμα έχει Σουλιώτες «προς αναζήτηση τού εχθρού».Καί πραγματικά πρόκειται γιά Σουλιώτες,αλλά στη παρουσίαση τού πίνακα ως προς τα στοιχεία τού έργου αυτού παρουσιάζεται ως «αγνώστου δημιουργού» καί τέλος πάντων προέρχεται το ντοκουμέντο αυτό από το βιβλίο λέει τού Μ.Σακελλαρίου με το βιβλίο του «Ήπειρος...»,1997 της Εκδοτικής Αθηνών.
Να τα χαίρονται όλα αυτά τα «στοιχεία» τους καί να τα βλέπουν μόνο εκείνοι καί οί φίλοι τους οί φωστήρες τού κράτους τού γραικυλιστάν.
Πάμε τώρα λοιπόν να δούμε τι συμβαίνει καί περί τίνος πρόκειται,γιατί έτσι όπως πάει με όλους αυτούς σε λίγο θα μεταφέρουν το τρίγωνο των Βερμούδων στην Ελλάδα,γιατί στην «ιστορία» τους ήδη έχει εγκατασταθεί καί έχει καταβροχθίσει τα πάντα καί τούς πάντες,καί στο όριο είναι να την εξαφανίσουν ολόκληρη αν δεν την έχουν εξαφανίσει ήδη.
Ο πίνακας ο συγκεκριμένος παρουσιάστηκε στο βιβλίο τού Thomas Smart Hughes «Τravels in Sicily,Greece and Albania» με ημερομηνία 1820.Το σχέδιο,το έργο λοιπόν με τούς Σουλιώτες σχεδιάστηκε από τον σπουδαίο Charles Robert Cockerell.Tόσο απλά καί αυτά είναι «τα κουμπιά της Αλέξαινας».
Δεν προέρχεται από κάποιον «άγνωστο» λοιπόν ούτε από κάποια επιφοίτηση τού αγίου πνεύματος γράφεται η ιστορία καί παρουσιάζονται τα ιστορικά στοιχεία κύριοι πνευματικοί.
Αφήστε επιτέλους την ιστορία όλοι εσείς καί πιάστε την θεολογία καί σταματείστε να παραμυθιάζετε τον κόσμο καί να τον ταξιδεύετε σε υπερκόσμιους καί εξωγήϊνους κόσμους.
Ρίξτε τη ματιά σας φίλοι μου στα στοιχεία,ψάξτε καί βγάλτε τα συμπεράσματά
σας.
Τώρα το αν ήταν οί Σουλιώτες,Αλβανοί-Αρβανίτες;Τι να πεί κανείς;
Καί τι να πρωτοπαρουσιάσει;
Δείτε την παρουσίαση της βικιπαίδεια καί δείτε καί το βιβλίο με το επίμαχο
σχέδιο με τούς Σουλιώτες.Σχέδιο πού δημοσιεύτηκε όπως είπαμε εκείνη την
εποχή καί διαβάστε πως παρουσιάζονται:
ΑLBANIAN PALIKARS.
Οί όροι «Αλβανός-Αλβανοί-Αρβανίτες» ως συνήθως καί ως διά μαγείας
εξαφανίζονται.Καί αυτό εννοείται πως συμβαίνει ΜΟΝΟ σε ό,τι αφορά ελληνόφωνες παρουσιάσεις μιάς καί σε παγκόσμιο επίπεδο από ό,τι φαίνεται πρωτοτυπούν.
https://el.wikipedia.org/…/%CE%A3%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B9%C…
http://www.kingscollections.org/…/speci…/byron/greece/hughes
http://eng.travelogues.gr/item.php?view=36918
https://books.google.gr/books…
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Title:
Souliot warriors pursuing the enemy.
Alternative Title:
View of Albanian palikars in pursuit of an enemy.
http://eng.travelogues.gr/item.php?view=36918
http://www.kingscollections.org/…/speci…/byron/greece/hughes
https://books.google.gr/books…
Τίτλος:
Souliot πολεμιστές να καταδιώκω τον εχθρό.
Εναλλακτικός τίτλος:
Άποψη της αλβανικής palikars σε καταδίωξη του εχθρού.
http://eng.travelogues.gr/item.php?view=36918
http://www.kingscollections.org/…/speci…/byron/greece/hughes
https://books.google.gr/books…
·
Βαθμολογήστε αυτή τη μετάφραση 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
«Σουλιωτες, η πιο αξιοσημείωτη φυλή Αλβανών Ορθοδόξων» είχε πει ο George Finlay το 1861. (George Finlay, A History of Greece, vol. 6, Cambridge University Press, 2014)

Η Μιράντα Βίκερς γράφει: «Οι Σουλιώτες, που τότε αριθμούσαν 12.000 άτομα, ήταν Αλβανοί χριστιανοί.» (Miranda Vickers, ‘Albania: a Modern History’, London 1994)

Το επίθετο «Suljoti» (Σουλιότι) είναι αρκετά διαδεδομένο στην Αλβανία. Οι Σουλιότες ήταν χριστιανοί Αλβανοί Τσάμηδες, που προέρχονταν - σύμφωνα με ορισμένους - από το γειτονικό Γαρδίκι και που για να αποφύγουν τις καταπιέσεις των εξισλαμισμένων Τσάμηδων κατέφυγαν στο ορεινό Σούλι. Ο Edmund Spencer αν και θεωρεί τους Αλβανούς ως προερχόμενους από τον Καύκασο και όχι ως απογόνους των Ιλλυριών, γράφει: «Έχουμε δει τους Τσάμηδες, τους δυστυχισμένους Χριστιανούς του Σουλίου και της Πάργας - μια χούφτα ανθρώπων - να υπερασπίζονται επιτυχώς για χρόνια την ελευθερία τους και τους ορινούς τόπους τους ενάντια στις πολυπληθέστερες δυνάμεις των μουσουλμάνων Αλβανών υπό του Αλή πασά των Ιωαννίνων…» (Edmund Spencer, A journey from Ohrid to Janina, 1850)

«Οι εντυπώσεις του Finlay από τα τέλη του 19ου αιώνα μας δίνουν κάποιες εικόνες της κοινωνικής διαστρωμάτωσης σε αυτή την περιοχή. Όσο για τους Σουλιώτες (δοξάστηκαν από τον Byron και στην ελληνική εθνική ιστορία για τον ρόλο τους στην απελευθέρωση της Ελλάδας) ήταν {κλάδος των Τσάμηδων, μία από τις τρεις μεγάλες υποδιαιρέσεις των Τόσκηδων} (Finlay 1939:42), με άλλες λέξεις κυρίως μιλούσαν αλβανικά… ερώτηση εδώ περί της εθνικής (τους) ταυτότητας, δύσκολα θα μπορούσε να τεθεί.» (Laurie Kain Hart, “Culture, Civilization, and Demarcation at the Northwest Borders of Greece”, American Ethnologist, Vol. 26, No. 1 (Feb., 1999), pp. 196-220. Blackwell Publishing on behalf of the American Anthropological Association)
«Οι Σουλιώτες ήταν ένα σύνολο χριστιανών Αλβανών, οι οποίοι ανέπτυσαν περίπου 1500 πολεμηστές στην καλύτερη των περιστάσεων και ήταν ανεξάρτητοι από την Πύλη [την Οθωμανική Αυτοκρατορία], όπως είναι οι Μιρδίτες σήμερα. Ανήκαν στη φυλή των Τσάμηδων και σε αναλογία με τη δύναμη τους και το ιδιαίτερο φυλετικό αίσθημα του ανήκειν, υπαρκτό στους Αλβανους, είχαν τους σκληρότερους αντιπάλους τους σε μία άλλη τοσκική φυλή, τους Λιάπηδες, κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων τους με τον Αλή [τον Αλή Πασά των Ιωαννίνων]. Κατά τη διάρκεια της τουρκικής κυριαρχίας είχαν υποταχτεί, όπως και οι άλλες φυλές γύρω τους και για πολλούς αιώνες συνέχιζαν να πληρώνουν το χαράτσι [φόρο υποτέλειας]. Δεν ήταν παρά τον 18ο αιώνα που βρήκαν τους εαυτούς τους σε θέση να διεκδικήσουν την ανεξαρτησία τους και το δικαίωμα τους να φέρουν όπλα…» (“Researches in the highlands of Turkey: Visits to mount Ida, Athos, Olympus and Pelion, to the Mirdite Albanians and other remote tribes”, by the Henry Fanshawe Tozer. Vol. 2, p. 210, London 1869)

«Το γένος των Αλβανών ή Αρβανιτών, Αρναούτων και όπως λέγονται στη γλώσσα τους Σκιπετάρων, όσοι κατοικούν ιδιαίτερα στην επαρχία της Αλβανίας, στην πρώην μακεδονική Ιλλυρία και στην Ήπειρο και διασκορπισμένοι σε διάφορες άλλες ευρωπαϊκές επαρχίες του Οθωμανικού βασίλειου. Έχουν αρχαία ιλλυρική καταγωγή, είναι πολύ ρωμαλέοι, μάχιμοι, τραχείς στα ήθη και λιτότατοι κατά τη διατροφή. Εύθυμοι και εραστές του χορού και της μουσικής, διάγουν βίο κυρίως ένοπλο και αθλητικό…το μεγαλύτερο μέρος τους πρεσβεύει το Κορανικό δόγμα. Διαχωρίζονται μεταξύ τους σε φυλές με επικρατέστερους τους Γέγες ή Γκέγκιδες και τους Μιρδίτες, που κατοικούν μεταξύ των συνόρων της Σερβίας και του Δρίνου ποταμού, τους Τόσκηδες (ή Τόσκους ή Τόξιδες) που ζουν πιο νότια από τους προηγούμενους, έχοντας ως κέντρο τους το Μπεράτι, σλαβικής καταγωγής σύμφωνα με ορισμένους [θεωρείται ότι η ονομασία Μπεράτι προέρχεται από τη σλαβική ονομασία Βέλεγκραντ], τους Ιάπυγες ή Λιάπηδες ή Λάπηδες που κατικούς στην κάτω Αλβανία και στα Κεραύνια όρη, που διασώζουν τον αρχαίο σκληρό τους χαρακτήρα και τη ληστρική ζωή, και πρεσβεύουν οι περισσότεροι το δόγμα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και τους Τσάμηδες ή Τσιάμηδες που κατοικούς γύρω από τον ποταμό Αχέροντα και από τους οποίους προέρχονται οι Σουλιώτες και οι Παργηνοί, ευφυέστεροι και ημερότεροι των άλλων.» («Νεώτατη Διδακτική Γεωγραφία, προς εύχερη γνώσιν όλων των μερών και κατοίκων της γης» -συγκεντρώνει στοιχεία από τις νεώτερες γεωγραφίες και στατιστικά συγγράματα των Σομμέρ, Α.Βάλβη, Ρεττέρου, Κανναβίχου, Φρ.Σχιουβέρτου και άλλων- του Νικόλαο Λωρέντη, Β τόμος, σελ. 373-374, εκδ. Γκαρπολά και Ρεφερενδάρη, Βιέννη 1838)

Κάποιοι ωστόσο υποστηρίζουν ότι οι Σουλιότες δεν είναι Τσάμηδες αλλά Γκέγκηδες Αλβανοί, προερχόμενοι από την Δίβρη (Dibër) της κεντρικής Αλβανίας. Οι Σουλιότες ξύριζαν τους κροτάφους τους, που είναι συνήθεια γκέγκικη και φορούσαν τη γνωστή μας φουστανέλλα που είναι το συνηθισμένο φόρεμα στην κεντρική Αλβανία. Όλοι οι ήρωες του 1821, που ήταν Αρβανίτες, ήταν «όπισθεν κομμώοντες». Ο Σκωτσέζος περιηγητής John Galt, που ταξίδεψε στην ανατολή από το 1809 ως το 1811 και επισκέφτηκε την Ύδρα, μάς βεβαιώνει πως «οι Υδραίοι ξύριζαν το μεγαλύτερο μέρος τού κεφαλιού τους πάνω από το μέτωπο αφήνοντας τα μαλλιά τους να πέφτουν πίσω» (‘Voyages and travels in the years 1809, 1810, 1811’, London 1812)

Ακόμα και ο Κολοκοτρώνης σύμφωνα με σχέδιο που δημοσιεύθηκε το 1827 στο Παρίσι από τον A. Friedel και θεωρείται από τις πιο πιστές απεικονίσεις του και με σχέδιο τού Γάλλου συνταγματάρχη Voutier, απεικονίζεται με την αρβανίτικη γκέγκικη κόμμωση των ξυρισμένων κροτάφων και τού εμπρός μέρους τού κεφαλιού, με μακρυά μαλλιά πίσω.
Δεν μου αρέσει · Απάντηση · 2 · 27 Ιουλίου στις 7:05 μ.μ.
Αλή αλ-Γιουνάνι
Αλή αλ-Γιουνάνι Ο W.M. Leake θεωρεί το Σούλι ως μία από τις αποικίες των Αλβανών οι οποίοι, όπως αναφέρει, περιέτρεχαν την Ηπειρο κατά τον 13ο με αρχές 14ου αι. (W.M. Leake, Travels in Northern Greece, London 1835, τ. Α', σ. 234;)

Κατά τον Παπαρρηγόπουλο «…οι Σουλιωτες ήσαν κράμα Ελλήνων και εξελληνισθέντων Αλβανών και εις των επιφανέστερων γόνων του συνοικεσίου των δύο φυλών… Η αλβανική εκράτυνε το μάχιμον της ελληνικής πνεύμα, η δε ελληνική ενεφύσησεν εις την αλβανική τα ευγενέστατα ασισθήματα της φιλοπατρίας, της φιλομαθείας και της ευνομίας. Τα δύο κάλλιστα προϊόντα του συνδυασμού τούτου υπήρξαν οι Σουλιώται επί της Στερεάς, οι Υδραίοι και οι Σπετσιώται κατά θάλασσαν…». Ο Μ. Μπενέκος στο Βιβλίο του «Οι αληθινοί Σουλιώτες» (σελ. 2-4) αναφέρει ότι οι Σουλιότες ήταν καθαροί Αρβανίτες, οι οποίοι ήταν χριστιανοί ορθόδοξοι. Ο Πέτρος Φουρίκης γράφει επίσης ότι «…ακολουθούντες την γραπτήν παράδοσιν και μαρτυρίας ξένων τινών περιηγητών, πιστεύουμε ότι οι πρώτοι καταφυγόντες εις τας κορυφάς των βουνων του Σουλίου ησαν Αλβανοί, Χριστιανοί Ορθόδοξοι, κατά πάσαν πιθανότητα Τσάμηδες. Εις την αντίληψιν ταύτην συνεπικουρεί και το γεγονός ότι όλα συλλήβδην τα παλαιά τοπονύμια της περιοχής, μηδ’ αυτού του Σουλίου εξαιρουμένου είναι αλβανικά. Συντρέχει επίσης εις την άποψιν ταύτην και το γεγονός ότι οι Σουλιώται εγνώριζον και μεταχειρίζοντο την αλβανικήν γλώσσαν.»

Εδώ ο Πέτρος Φουρίκης λοιπόν μας λέει ότι «όλα συλλήβδην τα παλαιά τοπονύμια της περιοχής, μηδ’ αυτού του Σουλίου εξαιρουμένου είναι αλβανικά». Μερικά από τα τοπονύμια αυτά είναι ‘Σούλι’ (σημαίνει ‘βίγλα’, ‘σκοπιά’), ‘Κιάφα’ ( ‘λαιμός’, ‘πέρασμα’), ‘Γκούρα’ που σημαίνει ‘βράχος’, ‘πέτρα’, ‘Φίριζα’ που σημαίνει ‘φακή’, ‘βάτος’, κ.α., ‘Γκρόπα’ που σημαίνει ‘τρύπα’, ‘Δέμπες’ (σημαίνει ‘οδοντοτός’), ‘Ντάλλα’ (κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από το αλβανικό δάλε-α που σημαίνει ‘ξυνόγαλο’), ‘ρέθι’ (σημαίνει ‘περιοχή’), ‘Στρέθεζα’ που μεταφράζεται ως ‘μικρό οροπέδιο’ (προέρχεται από το αλβανικό ‘στρέχε’ που σημαίνει ‘στέγη’ σύμφωνα με το λεξικό του Χριστοφορίδη, ‘καταφύγιο’, ‘προστατευόμενος χόρος’, κ.α.), ‘Στρούμπουλο’ (από το ‘strumbulle’ που σημαίνει ‘τοποθεσία’, ‘μαζεμένος’, ‘στέρεος’, κ.α.), οι κορυφές ‘μπιρα’ (σημαίνει ‘τρύπα’, ‘οπή’), ‘Βετετίμα’ (σημαίνει ‘αστραπή’), ‘Κούγκι’ (σημαίνει ‘μικρός σφηνωμένος πάσσαλος’), ‘Βούτσι’ (σήμαινε ‘φυτό’, ‘αβρότονο’), κ.α.

Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν επίσης ορισμένα σλάβικα και βλάχικα τοπονύμια. Π.χ. Σαμονίβα, Γλαβίτσα ή Γκλαβίστα, Ζαβρούχο, Αβαρίκο, Μούργκα, Σκάπετα, Κορίστιανη ή Κορίτιανη, κ.α
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τέλος ο Ι. Λαμπρίδης θεωρεί τον σουλιώτικο πληθυσμό κράμα μιας αρχικής ποιμενικής αλβανικής πατριάς, ήδη εγκατεστημένης στην περιοχή, στην οποία είχε δώσει και το όνομά της, και περιοίκων, αλβανοφώνων και ελληνοφώνων χριστιανών, που κατέφυγαν στο Σούλι στις αρχές του 17ου αιώνα προκειμένου να αποφύγουν οθωμανικές αυθαιρεσίες και συγγενικές αντεκδικήσεις. Αναφέρει σχετικά με την ίδρυση του Σουλίου:

«Προς τους κατοίκους του Σούλη, πολλαχού της περιοχής αυτού κατά πάτριας εις 84 οικογεν. σκηνούντας, εχθρούς δε των εξισλαμισθέντων περιοίκων από του 1635 επισήμως κεκηρυγμένους και εκ φύσεως καλώς οχυρουμένους, προσέτρεχον προς αποφυγήν βιαιοπραγιών ή και ματαίωσιν αντιποίνων συγγενικών τιμωριών (γκιάκ) εν τη πατρίδι των ου μόνον Χριστιανοί Τσιάμιδες, Αλβανοί δηλ. κατά το πλείστον αλλά και Ελληνες αλλαχόθεν. Μεταξύ δε των διαφόρων πατριών, αίτινες εκεί μετανάστευσαν από της δης' ιδίως δεκαετηρίδος του ΙΖ' αιώνος μέχρι των αρχών του IH' μνημονεύονται η του "Ζέρβα" εξ ομωνύμου της Λάκκας Λελόβου χωρίου Ζερβό• η του Δράκου εκ του παρά την Καμαρίναν χωρίου Μαρτινιών, ένθα μόνη ανέκαθεν η Ελληνική γλώσσα ομιλείται• η του Τζαβέλα εκ Δράγανης• η του Μπούσμπου εκ Κορίστιανης• η των Πασσάτων εκ Βασταβέτζ• η του Δαγκλή εκ Φαναριού κ.λ.π.» (Ι. Λαμπρίδης, 1971, τ. 10, σ. 20;)

Θα ξέραμε πιο πολλά για το Σούλι αλλά παρακρατικοί με τον ΜΑΜΟΥΡΗ και τον ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ έκαψαν το αρχείο της Σουλιωτικης φάρας των Μπότσαρη, που μέχρι το 1932 διατηρούσε ο Νώτης Μπότσαρης στην Άμφισσα. (Λεόντιος Λεοντίου, Το Αλβανικόν Ζήτημα, σελ. 135, 1897)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Για την προέλευση του ονόματος «Σούλι» υπάρχουν πολλές και αντικρουόμενες απόψεις. Σύμφωνα με τον Χριστόφορο Περραιβό, το όνομα οφείλεται σε κάποιον Τούρκαλβανό Σούλη ή Σούλο, ο οποίος σκοτώθηκε στην τοποθεσία που βρίσκεται το Σούλι και από αυτόν πήρε το όνομα. Άλλοι θέλησαν να ταυτίσουν το Σούλι με τους Σελλούς της Δωδώνης που αναφέρει ο Όμηρος στην Ιλιάδα. Άλλοι θεωρούν ότι η λέξη προέρχεται από τους Συλίονες που αναφέρει ο Στέφανος Βυζάντιος και άλλοι από την πόλη Σόλλιον την οποία αναφέρει ο Θουκιδίδης. Η πόλη όμως ‘Σόλλιον’ κατά πάσα πιθανότητα βρισκόταν σε παραθαλάσια περιοχή στον Κορινθιακό Κόλπο και όχι εκεί όπου βρίσκεται το Σούλι. Ο Πέτρος Φουρίκης θεωρεί την ονομασία αλβανική, εκ του Σούλ, που σημαίνει σκοπιά, βίγλα, την οποία έδωσαν στον τόπο οι πρώτοι αλβανόφωνοι κάτοικοί του, που είναι μάλλον και η πιο σωστή εκδοχή επειδή το Σούλι ήταν απομονωμένο ψηλά στο βουνό σε δύσβατη περιοχή.

Τέλος ο Ι. Λαμπρίδης θεωρεί το τοπωνύμιο σαν προσωπωνύμιο που αντιστοιχεί σε όνομα αρχηγού εποικιστικού γένους, «…ηγέτου επηλύδων ομωνύμου. Στρατιώτης και φυλάρχης πατριάς εκ της φυλής των Τσιάμιδων ήν ο Σούλης, ός σκηνώσας εν τη νυν ομωνύμω περιοχή δέδωκε κατά το σύνηθες και το όνομα αυτού εις ταύτην.» (Ιωάννης Λαμπρίδης, 1971, τ.10, σελ.20)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι Σουλιωτες αρχικά δεν μιλούσαν όλοι ελληνικά, ήταν όμως γνωστοί για τις πολεμικές τους αρετές. Στην Κέρκυρα εξορισμένοι από τον Αλή Πασά οι Σουλιότες «τραγουδούσαν αλβανιστί τούς ηρωισμούς τους». Ο δεσπότης Ευλόγιος Κουρίλας στο ‘Κράτος τής Αληθείας’ λέει σαν γνήσιος Αλβανός Ηπειρώτης (ή Βλάχος όπως λέγεται), ότι αυτός είναι σε θέση καλύτερα από τον καθένα να γνωρίζει, πως «Αλβανοί είναι οι Σουλιώτες και Αλβανικά μιλάνε». Στην πορεία ωστόσο, μέσα από τις σχέσεις αλλά ενδεχομένως και τις επιγαμίες που είχαν αναπτύξει με τους γειτονικούς πληθυσμούς και την εγκατάσταση στο Σούλι και κάποιων ελληνόφωνων οικογενειών, έμαθαν και τα ελληνικά. Ωστόσο η κύρια γλώσσα τους ήταν η αλβανική.

Ο William Martin Leake αναφέρει: «Οι Σουλιώτες δεν ήσαν Ελληνες αλλά Αλβανοί χριστιανοί. Πάντοτε στο σπίτι μιλούσαν αλβανικά, αλλά όντες γείτονες όλοι οι άνδρες και πολλές από τις γυναίκες μπορούσαν να μιλούν ελληνικά.» (W.M. Leake, ‘Researches in Greece’, London, 1814, σ. 414;)

«...Αλβανοελληνόφωνοι Τσιάμηδες του Σούλη...» τους αποκαλεί ο Ι .Λαμπρίδης. (Ι. Λαμπρίδης, Ηπειρωτικά Μελετήματα, 1971, τ. 10 (Σουλιωτικά), σ. 20-21;)

Ο Σεραφείμ Βυζάντιος αναφερόμενος στην προώθηση των Σουλιωτών, κατά τον 18ο αι. σε χωριά της Λάκκας, θα επισημάνει: «Επειδή δε οι Σουλιώται ωμίλουν την αλβανικήν γλώσσαν, εξ έτι χωρία της μεγίστης Λάκκας ομιλούσι την αυτήν γλώσσαν αλλά και της Ελληνικής ουκ αμοιρούσιν.» (Σεραφείμ Βυζάντιος, ‘Δοκίμιον ιστορικής τίνος περιλήψεως της ποτέ αρχαίας και εγκρίτου Ηπειρωτικής πόλεως Αρτης...’, 1884 (ανατύπωση 1986), σ. 60;)

Ο Παναγιώτης Σαλαπάντας αναφέρει ότι οι Σουλιώτες γνώριζαν λίγα ελληνικά, αλλά μόλις και μετά βίας μπορούσαν να συντάξουν ολοκληρωμένες με νόημα προτάσεις, αφού και οι ίδιοι αλλά και οι ιερείς τους ήταν αγράμματοι. (Π.Α. Σαλαπάντσς, ‘Το Σούλι, ήτοι τα ηρωικά θαύματα των Σουλιωτών και Σουλιωτίδων’, 1860, σ. 46 σημ. α;)

Τέλος, γέροντας Σουλιώτης, αναφερόμενος προφανώς στους μουσουλμάνους Τσάμηδες (τους αποκαλεί ‘Τούρκους’) και στους χριστιανούς Σουλιώτες, αφηγείται στα απομνημονεύματα του: «...την αυτή γλώσσα την αλβανική ωμίλουν Τούρκοι και Σουλιώται...», (A.N. Παπακώστας, ‘Απομνημονεύματα (Γέροντος Σουλιώτου αγωνιστού Εικοσιένα)’, εξ απογράφου αφηγήσεων (Ιω;) Δουσμάνη αποκειμένου εις ιστορικά αρχεία Γιάννη Βλαχογιάννη. Ανάτυπο από Δ' τόμο "Μνήμης Σουλίου", Αθήνα 1978, σ. 62;)

Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι οι Σουλιώτες, ο Αλή Πασάς (όπως γνωρίζουμε από το αρχείο του που βρίσκεται στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη των Ιωαννίνων) αλλά και οι Τσάμηδες μπέηδες και αγάδες της περιοχής, χρησιμοποιούσαν τα ελληνικά για την μεταξύ τους - και όχι μόνο - επίσημη αλληλογραφία, αφού τα ελληνικά θεωρούνταν ως επίσημη γλώσσα της τότε εποχής, ως η γλώσσα των λογίων, κ.α. Για τον σκοπό αυτόν χρησιμοποιούσαν Έλληνες γραμματικούς. (Σπ. Π.Αραβαντινός, ‘Ιστορία Αλή Πασά του Τεπελενλή’, 1895, τ. Β', σ. 460; Δ.Μ. Σάρρος, ‘Γράμματα αναφερόμενα εις την Ιστορίαν του Σουλίου και της Πάργης’, Ηπειρωτικά Χρονικά, 1926, τ.Α', σ. 149; Γ. Παπαγεωργίου, ‘Συμβολή στην ιστορία της Πάργας κατά τον 18ο αι.’, Ηπειρωτικά Χρονικά, 1980, τ. ΚΒ', σ.129; & Σπ. Ασδραχάς, ‘Αρματολοί και κλέφτες στην Λευκάδα, 14 ανέκδοτες επιστολές’, Ηπειρωτική Εστία, 1954, τ. Γ', σ. 938;)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
TYXEΡΟ ΕΒΡΟΥ 30-8-2016 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑTΕ;Ο ΜΑΡΚΟΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗΣ ΣΧΕΔΙΑΖΕ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
-------------------------------------------------------------------------------------
Ο ιστορικός Γεώργιος Αθανασιάδης-Νόβας,στο έργο του «Ιστορικά Μελετήματα - Οί Μποτσαραίοι» αναφέρει γιά τον Μάρκο Μπότσαρη:
«Είχε συλλάβη το σχέδιον της ιδρύσεως μεγάλου Ελληνοαλβανικού Κράτους καί επίστευε είς αυτό. Διά τούς γνωρίζοντας την γενικήν καί την τοπικήν κατάστασιν των χρόνων εκείνων το πολιτικόν τούτο σχέδιον τού Μάρκου δεν ήτο άμοιρον μεγαλοφυΐας καθώς δεν ήτο άμοιρον δυνατότητος. Προς εφαρμογήν τού σχεδίου του κινούμενος είχε αρχίση, όταν ευρίσκετο είς Αγκώνα της Ιταλίας, την σύνταξιν Ελληνοαλβανικού Λεξικού».

  Captain of Suliote Albanians-Αρχηγός των Αλβανών του Σουλίου
http://digital.lib.auth.gr/record/17911?ln=el

  Οι Αρβανίτες ήταν «όπισθεν κομμώοντες», ξύριζαν δηλαδή το μπροστινό τού κεφαλιού τους και τους κροτάφους κι άφηναν πίσω πλούσια χαίτη μαλλιών. Όλοι οι ήρωες τού ΄21, που ήταν Αρβανίτες, ήταν «όπισθεν κομμώοντες» κι ας το «παραλείπουν» αυτό οι νεοέλληνες ζωγράφοι. Ο Σκωτσέζος περιηγητής, John Galt, που ταξίδεψε στην ανατολή από το 1809 ως το 1811 και επισκέφτηκε την Ύδρα, όπου όπως είδαμε παραπάνω ήταν άπαντες Αλβανοί, μάς βεβαιώνει, πως «οι Υδραίοι ξύριζαν το μεγαλύτερο μέρος τού κεφαλιού τους πάνω από το μέτωπο αφήνοντας τα μαλλιά τους να πέφτουν πίσω». («Voyages and travels in the years 1809, 1810, 1811», Λονδίνο, 1812).(Τα παλλικάρια τού Αλή Πασά, όλοι Αρβανίτες με ξυρισμένο το μπροστινό μέρος τού κεφαλιού και τους κροτάφους τους και χαίτη στο πίσω μέρος. Όταν ο Αλή Πασάς έβγαλε διαταγή να μην ξυρίζουν το κεφάλι τους, ξέσπασε ανταρσία με αποτέλεσμα να ανακαλέσει τη διαταγή του. Κάτω αριστερά: Σουλιώτης στην Κέρκυρα (έργο τού Louis Dupre) και δεξιά: ο Βασίλης Γούδας, υπασπιστής τού Μάρκου Μπότσαρη, όλοι με ξυρισμένο κεφάλι εμπρός και στο πλάι)...

 Ήταν χριστιανοί Αλβανοί και μιλούσαν αλβανικά. (Στην Κέρκυρα εξορισμένοι από τον Αλή Πασά οι Σουλιώτες «τραγουδούσαν αλβανιστί τούς ηρωισμούς τους». Ο δεσπότης Ευλόγιος Κουρίλας στο «Κράτος τής Αληθείας» λέει σαν γνήσιος Σουλιώτης, ότι αυτός είναι σε θέση καλύτερα από τον καθένα να γνωρίζει, πως «Αλβανοί είναι οι Σουλιώτες και Αλβανικά μιλάνε».) Την τσάμικη καταγωγή των Σουλιωτών διαβεβαιώνουν επίσης ο Πουκεβίλ και ο Άγγλος συνταγματάρχης, Λήκ. Ο τελευταίος στο έργο του «Researches in Greece», (London, 1814, τόμ. Β΄, σελ. 226-227), σαφώς διαχωρίζει τους Σουλιώτες από τους Έλληνες γράφοντας, πως «στην ακμή τους οι Σουλιώτες είχαν στην κατοχή τους ολόκληρο τον κάμπο τού Γλυκύ, με ριζότοπους και αραποσιτοχώραφα. Για την καλλιέργεια των κτημάτων χρησιμοποιούσαν τους Έλληνες τής περιο

  

 ΣΟΥΛΙ, Σουλιώτες & Ιστορία
Οι Σουλιώτες ήταν χριστιανοί Αρβανίτες τσάμηδες.
Κατά το 17ο αιώνα πήγαν και εγκαταστάθηκαν στο Σούλι (Το Σούλι είναι λέξη αρβανίτικη και σημαίνει δοκός (πάτερο) και στύλος). Στην αρχή ήταν κτηνοτρόφοι. Εκείνο όμως που έχει σημασία είναι ότι δεν είχαν ακόμα ξεπεράσει την αρχέγονη «οργάνωση του γένους». Όπως και οι Μανιάτες ήταν χωρισμένοι σε φάρες (=πατριές) και όλες οι πατριές αποτελούσαν μίαν ομοσπονδία. (Ελληνικά δεν ήξεραν καθόλου.
Όταν αναγκάζονταν να αλληλογραφούν με τον Αλή και με άλλους χριστιανούς πρόκριτους και Τούρκους, είχαν γραμματικούς που τους έγραφαν τα γράμματα. Το ότι δεν ήξεραν την ελληνική πιστοποιείται από το ότι ο Μάρκος Μπότσαρης στην Κέρκυρα το 1809 άρχισε να μαθαίνει τα ελληνικά. Έφτιαξε μάλιστα και ένα λεξικό «της ρομαϊκοίς και αρβανητικοίς απλής». Το χειρόγραφο ήταν ανέκδοτο και φωτοτυπωμένο κυκλοφόρησε το 1926 από το αλβανικό περιοδικό «Diturija», στο Kalendar Kombar με την επιμέλεια του Kristo Luarasi. Το λεξικό το έφτιαξεν ο Μπότσαρης για να μάθουν οι φίλοι και συγγενείς του την απλή ελληνική

Οι Σουλιώτες δεν ήταν ακριβώς οι ήρωες που περιέγραφαν κάποτε τα βιβλία της ιστορίας για τους μαθητές του δημοτικού. Ήταν περισσότερο συμφεροντολόγοι μισθοφόροι που ακολουθούσαν τις επιθυμίες εκείνων που πλήρωναν καλύτερα. Όπως αναφέρει μια βιογράφος του Βύρωνα, «απείθαρχοι και κυνικοί, οι Σουλιώτες δεν έδιναν δεκάρα για την Ελληνική Επανάσταση, πίεζαν διαρκώς τον Βύρωνα για ψηλότερες αμοιβές και εξουσίες, είχαν μανία με το φυλετικό στάτους τους και στασίαζαν καθώς ήταν υπό την εξουσία των Γερμανών, των Άγγλων, των Ελβετών και των Σουηδών αξιωματικών».

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/zoi/lord-byron-part-three/ ]                      

-----------------------------------------------------------------------  

  Αυτοι ειναι οι ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ=Στό Μεσολόγγι ο Byron έλαβε γράμμα από τόν θερμό φιλέλληνα Hastings (Άστιγκς), ο οποίος τού ανακοίνωνε ότι στήν Αγγλία θά φρόντιζε νά επανδρώσει ένα ατμοκίνητο πολεμικό πλοίο μέ πλήρωμα εξήντα ανδρών καί μέ αυτό φιλοδοξούσε νά πολεμήσει τόν τουρκικό στόλο. Είχε πολλά όνειρα ο μελαγχολικός ποιητής αλλά δυστυχώς κανένα δέν θά έβγαινε αληθινό. 

Οι Σουλιώτες δημιουργούσαν διαρκώς προβλήματα στήν πόλη τού Μεσολογγίου. Έφθασαν καί στό σημείο νά δολοφονήσουν τόν Γερμανό σωματοφύλακα τού Βύρωνα καί έκτοτε ο Άγγλος φιλέλλην έψαχνε τρόπο νά απαλλαγεί από τούς ανυπότακτους πολεμιστές. Είχε αναθέσει στόν Αμερικάνο Jarvis νά τούς εκπαιδεύσει καί νά τούς μετατρέψει σέ ένα τακτικό καί πειθαρχημένο στρατιωτικό σώμα. Ο Jarvis είχε τόσο πολύ αγαπήσει τήν Ελλάδα, ώστε είχε γίνει ένας τέλειος Έλληνας τόσο στή φορεσιά όσο καί στούς τρόπους. Δυστυχώς θά πέθαινε καί αυτός νεώτατος στό Ναύπλιο τό 1828, μέσα 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Υπαρχει η εκδοχη να εχουν κατεβει σε αυτα τα μεροι στρατιωτες του Καστριοτι Καθολικοι στο Θρησκευμα μετα την πτωση της Κρουγιας το 1478.Για την Χειμαρα επιβεβαιωνεται αυτο και με την υπαρξη εκι Kαθολικον εκκλησιων μεχρι το 1967 που τα κατέστρεψε ο Χοτζα. Ωστοσο εκει πρεπει να υπηρχαν Ορθοδοξοι Τσαμοι Αλβανοι και πρην.Ως Ορθοδοξους Τσαμηδες τους αναφερει τους Σουλιώτες και αυτο το Αγγλικο ιστορικο βιβλιο 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΓΚΕΓΚΗΔΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΑΝ ΝΑ ΚΑΨΟΥΝ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΝΩΤΗ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ 'ΩΔΗ ΣΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ',ΟΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΟΙ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΜΟΥΡΗΣ ΚΑΙ ΚΟΥΚΗΣ. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΝΟΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ 

Aπο το βΙβλιο του Σουλιωτικης καταγωγης ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΕΝΕΚΟΥ 'ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ'

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 6-11-2016                                      ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ