ΠΩΣ ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΚΕ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΤΟ 1915
-----------------------------------------------------------------------------
ΡΩΣΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟ 1881 ΣΤΗΝ ΣΥΝΠΩΣ ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΚΕ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΤΟ 1915ΘΗΚΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΣΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΤΟ 1915.-ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.
------------------------------------------------------------------------------------
ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ ΤΟ 1878
----------------------------------------------------------------------------------
Η Συνθήκη του Βερολίνου ήταν η τελευταία πράξη του Συνεδρίου του Βερολίνου (13 Ιουνίου - 13
Ιουλίου 1878) (ν. ημερολ), που συνήλθε υπό την προεδρία του Γερμανού καγκελάριου Βίσμαρκ κατά την οποία η Μεγάλη Βρετανία, η Αυστροουγγαρία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρωσία (επί Τσάρου Αλέξανδρου Β΄) καθώς και η Οθωμανική Αυτοκρατορία (επί Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄), αναθεώρησαν τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου που είχε προ-συνομολογηθεί βεβιασμένα στις 3 Μαρτίου του ίδιου έτους μεταξύ της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, βασικό δημιούργημα της οποίας ήταν η "Μεγάλη Βουλγαρία".
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΗΞΕΡΑΝ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΟΤΑΝ ΤΟ 1881 ΣΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟ 'ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ' ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ' ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΙΔΡΥΣΕΙ ΤΟ 1978 ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ 'ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ 'ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ' ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΑ [4] ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΒΙΛΑΕΤΙΑ.
ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟ 1889 ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΣΕΡΒΟΥΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΑΞΙΑ
ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΟΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΕΝΩ ΔΕΚΑ ΕΠΤΑ[17] ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ,ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ HILMI XOYSEIN PASA ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΩΣ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΑΝ ΣΑΝ ΤΟΥΡΚΟΥΣ
Diçka më e dinte se rusët KUR 1881 TË TRAKTATIT PËR 'BERLIN' në vend të 'GREAT Bullgarisë WHO kishim vendosur në vitin 1978 me Traktatin SË SHQIPËRISË MADHE' St. Stephen Prezantimi TË hartë '' SINCE DHE TURQIA pranuar autonomi në FOUR [4] vilajeti SHQIPTAR.
Numrat për popullsinë PËRBËRJEN E MAQEDONISË NË 1889 mbahet nga grekët dhe SERVOUS për këtë dhe kanë vlerë VETE
Numrat e madhe ndihmojë Shqipërinë e popullsisë, ndërkohë pesëmbëdhjetë [15] VJET PAS REGJISTRIMIT TË CHYLMI shqiptarët EAFANISTEI KANE AS PËR MAGIC pse osmanët paraqitur si TOURKOUS
Ο St. Stephen Prezantimi παρουσιαζει στους συνεδρους στη Συνθηκη του Βερολινου τον Ρωσικο χαρτη με την ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ αντι της Μεγαλης Βουλγαριας που ειχε ιδρυθει με την Συνθηκη του ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ. Οι λογοι;Προφανως για αντιπερισπασμο δεδομενου οτι και η Τουρκια ειχε παραχωρησει αυτονομια στα τεσσερα[4] Αλβανικα καντονια [Μοναστηριου,Κοσσοβου,Σκοδρας,Ιωαννινων].-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------In 1881 the Russian archives show Albania has borders on three waterways Ionian Sea, Aegean Sea and Adriatic Sea. It shows the injustice that has taken place over the last century or so:
Το 1881 η ρωσική αρχεία δείχνουν η Αλβανία έχει σύνορα στις τρεις πλωτές Ιόνιο Πέλαγος, Αιγαίο και στην αδριατική θάλασσα. Δείχνει την αδικία που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα ή έτσι:-
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Οθωμανική απογραφή του 1906 που πραγματοποιήθηκε από τον Himli Πασά στην περιοχή της Μακεδονίας δεν αναφέρει καμιά "Μακεδονική" εθνότητα. Σύμφωνα με την απογραφή υπήρχαν Μουσουλμάνοι (Τούρκοι και Αλβανοί 423.000 (41,71% Απο αυτους κατα 90ο/ο ειναι Αλβανοι και 10ο/ο μονο Τουρκοι που σαν αρχουσα ταξη ασκουσαν μονο την διοικηση.), Χριστιανοι 259.000 (27,30%), Βούλγαροι 259.000 (27,30%), Σέρβοι 13.150 (1,39%), άλλοι 73.000 (7,72%)...
Αλβανοί αποτελούν 41.71% του πληθυσμού στη Μακεδονία
Letter to State Department Human Rights from PanMacedonian Association.
--------------------------------------------------------------------------------------
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΣΟΥ[Μυστικη συμφωνια του Λονδινου το 1915]
----------------------------------------------------------------------------------------
Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, δημοσιεύει ένα χάρτη διαβόητη μυστική Συνθήκη του Λονδίνου, η οποία είχε αναπτύξει ένα σχέδιο για να εξοντώσουν τον αλβανικό κράτος από τον χάρτη της Ευρώπης.
Αλλά, όπως η Αλβανία καταστράφηκε από την μυστική συνθήκη μεταξύ της Αντάντ (Γαλλία, Αγγλία, Ρωσία) και την Ιταλία;
Το βόρειο τμήμα της Αλβανίας που περιλαμβάνει τα Highlands στα βόρεια, ανατολικά Dibra, Λέζα προς τα δυτικά, και νότια από την πόλη της Krujeës, αυτό το έδαφος θα πρέπει να δοθεί στη Σερβία και το Μαυροβούνιο, εκθέσεις zeri.info.
Και η Σερβία έχει χορηγηθεί το δικαίωμα να προβάλει και να οικοδομήσουμε hekurodhore γραμμή Danum Αδριατικής.
Η συνθήκη ορίζει το σχηματισμό ενός τουρκικού ισλαμικού κράτους, με μια πολύ μικρή περιοχή εποπτεύεται από την Ιταλία. Η Ιταλία θα πάρει νοτιοδυτική περιοχή που περιλαμβάνει Αυλώνα, και Σάσων.
Η Ελλάδα θα λάβει νότια Αλβανία. Αυτό ήταν ένα γενοκτονίας συνθήκη κατά των ηλικιωμένων ατόμων στην Ευρώπη, υλοποιείται θα σβήσει για πάντα την ύπαρξη του αλβανικού λαού. / Φωνή /---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Τα απογραφικά στοιχεία της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ στο βιβλίο του Brancoff για την Απογραφη του 1904 απο τον ΧΙΛΜΗ ΧΟΥΣΕΙΝ ΠΑΣΑ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί η απογραφή / στατιστική του πληθυσμού της Μακεδονίας που δημοσιεύεται στις 20 Δεκεμβρίου 1904 στην τουρκική εφημερίδα ASIR7 (Αιώνας) της Θεσσαλονίκης και συντάχθηκε με διαταγή του γενικού επιθεωρητή των ευρωπαϊκών βιλαετίων Χιλμή Χουσεΐν Πασά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του οθωμανικού κράτους. Σε αυτήν ο χριστιανικός πληθυσμός διακρίνεται όχι μόνο κατά το δόγμα αλλά και κατά τη γλώσσα. Αυτός ακριβώς ο λόγος της προσδίδει ιδιαίτερη αξία.8
Η απογραφή / στατιστική αυτή9 παρουσιάζεται στον επόμενο πίνακα. Αφορά το σύνολο του πληθυσμού και των τριών βιλαετίων της Μακεδονίας. Η ορολογία της πρώτης στήλης είναι δική μου. Η δεύτερη στήλη είναι οι αριθμοί που δημοσιεύτηκαν στην ASIR. Η τρίτη και η τέταρτη στήλη δημιουργούνται από μένα και ομαδοποιούν αντίστοιχα το σύνολο των ελληνοφώνων και μακεδονοφώνων πιστών στο πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως (για να υπάρχει συγκρίσιμο μέγεθος με άλλες απογραφές / στατιστικές της εποχής) και τον αριθμό των χριστιανών Μακεδόνων (πολιτισμικά – γλωσσικά). Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι στην απογραφή / στατιστική δεν υπάρχουν δεδομένα για τους Εβραίους, τους χριστιανούς Αλβανούς, τους Τσιγγάνους και τους χριστιανούς Τούρκους. Τέλος πατριαρχικοί και ρουμανίζοντες Βλάχοι απογράφονται μαζί.
Μουσουλμάνοι=1.508.507 [Τουρκοι και Αλβανοι,Βαλααδες]
Εξαρχικοί Μακεδόνες=575.534[997.213]
σερβίζοντες Μακεδόνες=100.717
πατριαρχικοί Μακεδόνες=320.962 [627.962]
πατριαρχικοί Ρωμιοί [Ελληνες και Χριστιανοι Αλβανοι]=307.000
Βλάχοι=99.000
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σύνολο= 2.911.720 Βιλαετια Θεσσαλονικης,Μοναστηριου,Κοσσοβου
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το ιδιαίτερα ενοχλητικό στοιχείο, όχι για τόσο για το πατριαρχείο, όσο για το ελληνικό κράτος, ήταν εδώ ο μικρός αριθμός των χριστιανών Ρωμιών. Οι 307 χιλιάδες ελληνόφωνοι της Μακεδονίας αποτελούσαν το 10,5 % του συνολικού πληθυσμού της Μακεδονίας.10 Αν συνυπολογιστεί μάλιστα ότι ο πληθυσμός αυτός δεν ήταν διάσπαρτος αλλά συγκεντρωμένος όλος στα νοτιότερα εδάφη της Μακεδονίας, μπορεί κανείς να καταλάβει το σημαντικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε το ελληνικό κράτος όταν σχεδίαζε την κατάκτηση της Μακεδονίας. Οι πρώτοι που βρέθηκαν αντιμέτωποι με αυτό το πρόβλημα ήταν οι έλληνες μακεδονομάχοι την περίοδο 1904 – 1908. Οι ελληνικές ένοπλες μισθοφορικές ομάδες βρέθηκαν να μάχονται σε ξένο τόπο.11
Στη συνέχεια δόθηκαν στη δημοσιότητα από το Χιλμή Πασά και άλλες απογραφές / στατιστικές, οι οποίες όμως διέκριναν τον πληθυσμό της Μακεδονίας μόνο κατά θρησκευτική κοινότητα.
Τα αποτελέσματα της δεύτερης απογραφής / στατιστικής12 δόθηκαν στη δημοσιότητα το Φεβρουάριο - Μάρτιο του 1905 και παρουσιάζονται στον επόμενο πίνακα:
Βιλαέτια ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ,ΚΟΣΣΟΒΟΥ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μουσουλμάνοι [Τουρκοι και Αλβανοι,Βαλααδες]=1.720.007
487.555 =Θεσσαλονικης
480.018 =Μοναστηριου
752.434=Κοσσοβου
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1.720.007= Συνολο
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πατριαρχικοί
----------------------
373.227= Θεσσαλονικης
261.283=Μοναστηριου
13.452=Κοσσοβου
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
647.962= Συνολο
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εξαρχικοί=557.734
207.317=Θεσσαλονικης
178.412=Μοναστηριου
17.2005=Κοσσοβου
------------------------------------------------------------------------------------------------
557.734= Συνολο
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Σερβίζοντες=167.601
167.601=Κοσσοβου
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ρουμανίζοντες=30.116
30.116=Μοναστηριου
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εβραίοι=48.270
48.270=Θεσσαλονικης
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1.116.369=Θεσσαλονικης
949.829=Μοναστηριου
1.105.492=Κοσσοβου
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
3.171.690=Συνολο Βιλαετιων
-----------------------------------------------------------------------------------
Μου αρέσει! · Απάντηση · 1 · 23 ώρες
Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί η απογραφή / στατιστική του πληθυσμού της Μακεδονίας που δημοσιεύεται στις 20 Δεκεμβρίου 1904 στην τουρκική εφημερίδα ASIR7 (Αιώνας) της Θεσσαλονίκης και συντάχθηκε με διαταγή του γενικού επιθεωρητή των ευρωπαϊκών βιλαετίων Χιλμή Χουσεΐν Πασά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του οθωμανικού κράτους. Σε αυτήν ο χριστιανικός πληθυσμός διακρίνεται όχι μόνο κατά το δόγμα αλλά και κατά τη γλώσσα. Αυτός ακριβώς ο λόγος της πρ
Ακολούθησε η τρίτη απογραφή / στατιστική της οποίας τα αποτελέσματά της ανακοινώθηκαν το Μάρτιο του 1906. Σύμφωνα με αυτή, στο Βιλαέτι Μοναστηρίου υπήρχαν 480.018 μουσουλμάνοι, 261.283 πατριαρχικοί και 178.412 εξαρχικοί. Στο βιλαέτι Θεσσαλονίκης 485 χιλιάδες μουσουλμάνοι, 290 χιλ. πατριαρχικοί, 220 χιλ. εξαρχικοί και 19.500 ρουμανίζοντες Βλάχοι.13
Τέταρτη είναι η απογραφή / στατιστική του 1907, σε μία διοικητικά μεταρρυθμισμένη Μακεδονία με αρκετά μικρότερη έκταση (απόσπαση βορειοδυτικών διαμερισμάτων).14
Ας δούμε τώρα πως στάθηκε η ελληνική πλευρά στα απογραφικά / στατιστικά δεδομένα του οθωμανικού κράτους για τον πληθυσμό της Μακεδονίας και κυρίως στον αριθμό των 307 χιλιάδων πατριαρχικών Ρωμιών.
Το περιοδικό ελληνισμος, στο τεύχος του Φεβρουαρίου του 1905, αγνοεί τον αριθμό των 307 χιλιάδων Ρωμιών και κάνει λόγο για 649 χιλιάδες Έλληνες, αριθμός που βρίσκεται κοντά στον αριθμό των 647.962 πατριαρχικών της δεύτερης απογραφής. Ο αριθμός των εξαρχικών (Βουλγάρων όπως τους ονομάζει) του βιλαετίου Θεσσαλονίκης, από 207.317 ανεβαίνουν (προφανώς από τυπογραφικό λάθος) σε 277.317.
Το λάθος του ελληνισμου αντιγράφει ο διευθυντής του περιοδικού και καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών Νεοκλής Καζάζης, στο βιβλίο του (Το μακεδονικόν πρόβλημα, Αθήναι 1907). Προσθέτει όμως και ένα νέο που αποκλείεται να είναι τυπογραφικό: οι Έλληνες (όπως ονομάζει το σύνολο των πατριαρχικών) από 647.962 στη δεύτερη απογραφή ανεβαίνουν στους 749.932.
Ο Ιωάννης Χοϊδάς (Η ιστορία της μακεδονικής υποθέσεως, Αθήναι 1908), σχολιάζει τις στατιστικές της εξαρχίας του ταγματάρχη Huber και του Σέρβου Gopčević, δεν αναφέρεται όμως στα οθωμανικά στοιχεία.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟ 1899.=Ο Σερβος κ.Γκοπτσεβιτς αναφερει=1]Τουρκοι,Κιρκασιοι,Αθιγγανοι κ.λ.π.[Εδω περιλαμβονονται ολοι οι Μουσουλμανοι πλην Αλβανων.Ενω στην απογραφη του Χιμλι Πασα οι Αλβανοι ενσωματονται στους Τουρκους] 85.100 2]Αλβανοι 103.200,3]Μακεδονες 297.300.--Απο το βιβλιο του Βικτορ Βερναντ 'ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ'.
Η ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΣΥΜΘΕΣΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΤΟ 1844.
Απο το βιβλιο του Βικτορ Βερναντ 'ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ'.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΚΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η ΕΘΝΟΓΕΝΕΣΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ
Καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη και στη διαμόρφωση του αλβανικού εθνικισμού διαδραμάτισε ο μπεκτασισμός, ένα ισλαμικό μοναχικό (αιρετικό) κίνημα που είχε τις ρίζες του στην Ανατολία. Οι απαρχές του αλβανικού εθνικισμού πρέπει να αναζητηθούν στο έτος 1826, οπότε ο σουλτάνος Μαχμούτ Β´ κατήργησε το σώμα των γενιτσάρων και διέταξε το κλείσιμο των τεκκέδων των μπεκτασήδων σε ολόκληρη την επικράτεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Μάλιστα όσοι από αυτούς είχαν πρόσφατα κατασκευαστεί, καταστράφηκαν, ενώ ορισμένοι πέρασαν στη δικαιοδοσία άλλων ταρικάτ (μοναχικών ταγμάτων). Στην επικράτεια της Αλβανίας περίπου το 1/4 των τεκκέδεων (στο Βεράτι, στο Τεπελένι, στην Κορυτσά και αλλού) καταστράφηκαν. Οι περιουσίες τους κατασχέθηκαν και πολλά μέλη της κοινότητας εξορίσθηκαν. Αποτέλεσμα των διώξεων αυτών ήταν να αναπτυχθεί στους μπεκτασήδες της περιοχής αυτής ένα εθνικιστικό και αντιτουρκικό συναίσθημα. Για να προσελκύσουν τον λαό, οι Αλβανοί μπεκτασήδες καταπιάστηκαν με το να γράφουν βιβλία στα αλβανικά, αλλά και να μεταφράζουν από τα τουρκικά και τα περσικά, όπως το ξακουστό έργο Χαντίκα του περσικής καταγωγής ποιητή Φουζουλί.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το κίνημα της αλβανικής «εθνικής αναγέννησης» (Rilindja) διαμορφώθηκε πολιτικά μετά τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (στις 10 Ιουνίου 1878), όταν περίπου πενήντα (50) Αλβανοί εκπρόσωποι συγκεντρώθηκαν στην Πρισρένη του Κοσόβου για τις επικείμενες αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου. Μεταξύ των ολιγάριθμων αντιπροσώπων των νοτίων περιοχών συγκαταλεγόταν ο περίφημος πολιτικός Αβδούλ Φράσερι (1839-1892), ο οποίος διηύθυνε την εν λόγω σύναξη.
Ο Αβδούλ Φράσερι καταγόταν από το ομώνυμο χωριό Φράσερι, το οποίο βρίσκεται νοτιοανατολικά του Βερατίου και καταγόταν από μεγάλη οικογένεια μπεκτασήδων (στο θρήσκευμα) μπέηδων (δηλ. γαιοκτημόνων) της νοτίου Αλβανίας (Τοσκερίας). Ο Αβδούλ Φράσερι είχε δύο ονομαστούς αδελφούς, που διακρίθηκαν και εκείνοι στη Rilindja: τον πολιτικό Σαμί (μπέη Φράσερι, 1850-1904) και τον Ναίμ (1846-1900), ο οποίος αναδείχθηκε σε κορυφαίο εθνικό ποιητή των Αλβανών.
Το εθνικιστικό κίνημα υπέστη πλήγμα με τον διωγμό και τη σύλληψη (από τις οθωμανικές αρχές) των αρχηγών των μπεκτασήδων το 1881, αλλά ξαναδυνάμωσε και εντάθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα στη νότιο Αλβανία. Μετά το 1881 οι μπεκτασήδες δραστηριοποιήθηκαν κυρίως στον τομέα της διδασκαλίας της αλβανικής γλώσσας και στη διάδοση βιβλίων στα αλβανικά. Το 1887 άνοιξε μάλιστα τις πόρτες του το πρώτο αλβανικό σχολείο στην Κορυτσά.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιδιαίτερα σημαντική στην ανάπτυξη και στη διάδοση της αλβανικής φιλολογίας διαδραμάτισε η British and Foreign Bible Society, η οποία ήδη στις αρχές του 19ου αιώνα προχώρησε στην έκδοση στη δημοσίευση μεταφράσεων της Αγίας Γραφής στην αλβανική. Οι προτεστάντες ιεραπόστολοι, ο πρωταρχικός σκοπός των οποίων συνίστατο στο να διευκολύνουν τους απλούς πιστούς στο να προσεγγίσουν τα Ιερά Κείμενα, εργάστηκαν συστηματικά για τη γραπτή απόδοση των καθομιλουμένων γλωσσών της Βαλκανικής περισσότερο από τους Καθολικούς.
Το εγχείρημα της μετάφρασης της καινής Διαθήκης στα αλβανικά τέθηκε αρχικά το 1816 στην αλβανική παροικία της Βιέννης από τον ιεραπόστολο Ρόμπερτ Πίνκερτον. Τελικά τη μετάφραση ανέλαβε ο ιατρός Βανγκέλ Μέξι, ο οποίος καταγόταν από το Λάμποβο του Αργυροκάστρου και το 1803 είχε σταλεί από τον Αλή Πασά στη Νάπολη, για να σπουδάσει ιατρική. Ο Μέξι, ο οποίος μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1820 και συμμετέσχε στην Ελληνική Επανάσταση (βρίσκοντας τον θάνατο στη διάρκειά της το 1823), είχε συντάξει νωρίτερα μια χειρόγραφη γραμματική της αλβανικής. Η μετάφραση της Καινής Διαθήκης ολοκληρώθηκε το 1821 και το 1824 κυκλοφόρησε στην Κέρκυρα το πρώτο φυλλάδιο (το Ευαγγέλιο του Ματθαίου). Η έκδοση αυτή, η οποία τυπώθηκε με προσαρμοσμένους φωνητικά ελληνικούς χαρακτήρες και με παράλληλη ελληνική μετάφραση, ολοκληρώθηκε το 1827 (στην Κέρκυρα) και επανεκδόθηκε το 1858 στην Αθήνα.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σε δύο δημόσιες επιστολές (πιθανότατα του 1846) «προς όλους τους πλουσίους και μορφωμένους Αλβανούς ορθοδόξους» ο Βεκιλχάρτζι καλούσε τους συμπατριώτες του να μην αυτοαποκαλούνται «Γκρέκοι», «Έλληνες» ή «Βλάχοι» και να εργαστούν για την ανάπτυξη του δικού τους έθνους. Στη δεύτερη επιστολή του (προς τον ανιψιό του Γιάννη Τσάλη), ο Βεκιλχάρτζι διατυπώνει την πρώτη θεώρηση ενός αλβανικού έθνους που θα συμπεριλαμβάνει χριστιανούς και μουσουλμάνους («παπικούς» και ορθοδόξους), υποστηρίζοντας ότι η αλβανικότητα (δηλ. η αλβανική μητρική γλώσσα) αποτελεί την ουσία της ταυτότητας και όχι η θρησκεία. Πράγματι, λόγω της φυλετικής (σε Γκέγκηδες, Τόσκηδες, Τσάμηδες και Λιάπηδες) και της θρησκευτικής τους διαίρεσης (σε μοωαμεθανούς, ορθοδόξους και ρωμαιοκαθολικούς χριστιανούς), η γλώσσα αποτελούσε το κύριο ενωποιητικό στοιχείο των Αλβανών.
Σημαντική ώθηση στη διάδοση του αλβανισμού έδωσε η αρμπερέσικη ελίτ (ιερείς, νομομαθείς, εκπαιδευτικοί) των καθολικών βυζαντινού τυπικού (ουνιτών) της νοτίου Ιταλίας, με σημαντικότερους ακπροσώπους τον Ιερώνυμο ντε Ράντα (διδάσκαλο της αλβανικής γλώσσας) και τον σικελικής καταγωγής Φραντσέσκο Κρίσπι (πρωθυπουργού της Ιταλίας, 1887-91). Οι Αρμπερέσι/Arbërëshë (Ιταλο-αλβανοί) εργάστηκαν πυρετωδώς για την εξάπλωση της ιταλικής επιρροής στην Αλβανία.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Καταλυτική σημασία στην γνωριμία των Αλβανών από τη Δύση διαδραμάτισαν οι Γερμανοί επιστήμονες: ο γλωσσολόγος Joseph Ritter von Xylander (Die Sprache der Albanesen oder Schkipetaren, Frankfurt am Mai 1835) και ο λαογράφος και περιηγητής Johann–Georg von Hahn (Albanische Studien: Nebst einer Karte und andern artistischen Beilagen, Ιένα 1854). Ο von Hahn θεωρεί τους Αλβανούς απογόνους των Ιλλυρο-Μακεδόνων και των Ηπειρωτών (οι οποίοι αντιστοιχούν στους Γκέγκηδες και στους Τόσκηδες), και υποστηρίζει τη φυλετική, γλωσσική και εθιμική συγγένεια των Αλβανών, των Ελλήνων και των Λατίνων. Τις θεωρίες του von Hahn επετκτείνει ο «Ελληνο-Αλβανός» (αρμπερέσης) Ντεμέτριο Καμάρντα στα μέσα της δεκαετίας του 1860.
Ο αλβανισμός αναπτύχθηκε επίσης σε μια σχέση ετερότητας προς τον ελληνισμό. Μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο και ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 1860, όταν τα μιλλέτ εκκοσμικεύονται και αναπτύσσονται τάσεις προς εκκλησιαστική αυτονομία των Βουλγάρων, το ζήτημα της αλβανικότητας ανπτύσσεται είτε σε σύμπραξη είτε σε αντίδραση προς τον ελληνισμό. Τον Ιανουάριο του 1860 άρχισε να εκδίδεται στη Λαμία η εφ. Πελασγός (τον επόμενο χρόνο μετονομάστηκε Πελασγιώτης) του Αναστασίου Πυκαίου, ελληνοδιδασκάλου, απόφοιτου της Ζωσιμαίας Σχολής με καταγωγή από το χωριό Λέκελ του Τεπελενίου.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στις αρχές της δεκαετίας του 1880 εμφανίζεται στο προσκήνιο ο «αλβανολόγος» Αναστάσιος Κουλουριώτης (Σαλαμίνα 1822-1887), επικεφαλής του αθηναϊκού συλλόγου «Αλβανοί Αδελφοί» (ίδρ. 1883) και εκδότης ενός αλβανικού αλφαβηταρίου το 1882. Ο Κουλουριώτης, στις καθημερινές και επίμονες διαλέξεις του στα καφενεία και στις λέσχες των Αθηνών, έδινε έμφαση στη συγγένεια των δύο λαών. Οι ίδιες θεωρίες ενσωματώθηκαν στα σχολικά εγχειρίδια της περιόδου, τα οποία παρουσίαζαν τους Αλβανούς ως δίδυμους αδελφούς της ίδιας ενδοξωτάτης φυλής και υποδείκνυαν ουσιαστικά την ελληνοποίησή τους.
Υπέρμαχοι της ελληνοαλβανικής συνεννόησης ήταν, μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους, όλη η πολιτική ηγεσία και η ελίτ των Αθηνών (Παύλος Καρολίδης, Νεοκλής Καζάζης, Λέων Μελάς κλπ.). Ο Χρήστος Χρηστοβασίλης, μέλος της Ηπειρωτικής Αδελφότητας των Αθηνών, απήγγειλε το 1907 (μετά την υπογραφή του «Ειδικού Πρωτοκόλλου» συνεργασίας μεταξύ της κυβέρνησης Θεοτόκη και του Ισμαήλ Κεμάλ): «Είταν στον κόσμο δύο αδελφές αγαπημένες/ Της δόξας αδελφοπητές και της τιμής καμάρι». Ήταν, βέβαια, όπως παρατηρεί ο ιστορικός Βασίλης Γούναρης, αρκετά αμφίβολο αν η ελληνική εθνική ιδεολογία ήταν ποτέ τόσο ελαστική ώστε πράγματι να χωρέσει και τους Τουρκαλβανούς, ούτε μπορούσε, μετά το 1906, να κρυφθεί η απειλή που αντιπροσώπευε ο αλβανικός εθνικισμός για την Ήπερο,
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το 1902 ο Αβδούλ Χαμίτ διέταξε το κλείσιμο των σχολείων και απαγόρευσε τη δημοσίευση βιβλίων στην αλβανική γλώσσα. Μετά την επανάσταση των Νεοτούρκων (1908) ξανάνοιξαν τα σχολεία, για να ξανακλείσουν εκ νέου τον Οκτώβριο του 1910. Ύστερα από αυτό, οι τεκκέδες των μπεκτασήδων, όπου οι δερβίσηδες διέθεταν ελάχιστη μόρφωση, συγκρότησαν ένα δίκτυο παρανόμων «παράλληλων» σχολείων, το οποίο δρούσε ταυτόχρονα με ένα δίκτυο διάδοσης αλφαβηταρίων, περιοδικών και βιβλίων. Αυτό το αλβανικό δίκτυο των μπεκτασήδων διέθετε ερείσματα και εκτός του αλβανικού εδάφους, όπως ήταν για παράδειγμα ο τεκκές των μπεκτασήδων του Καΐρου, όπου κεντρική μορφή ήταν ο Μπαμπά Μελέκ «Σεμπερδένι» (γύρω στο 1900 ένας νεφές του, δηλαδή ποίημα με θρησκευτική έμπνευση, άρχιζε με τη φράση: «Η Αλβανία στους Αλβανούς»/Shqipëri për Shqipëtari).
Από τη στιγμή που ο μπεκτασισμός υιοθέτησε ανοικτά στο δόγμα του τον εθνικισμό και δραστηριοποιήθηκε στο κίνημα της εθνικής απελευθέρωσης, ο μπεκτασισμός γνώρισε πολύ μεγάλη διάδοση. Την περίοδο 1878-1912 ο αριθμός των μπεκτασικών τεκέδων υπερδιπλασιάστηκε (από 20 σε 50 περίπου). Αντίθετα, σημειώνουμε, η σουνίτικη θρησκευτική κοινότητα της Αλβανίας είχε πάρει θέση υπέρ της γραμμής των Νεοτούρκων και κατά της ανεξαρτησίας της Αλβανίας.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Την περίοδο αυτή (στις αρχές του 20ού αιώνα) τέθηκε και το ζήτημα της αλβανικής αλφαβήτου. Οι πρωτοπόροι της Rilindja είχαν διχαστεί σε δύο ρεύματα: ένα υπέρ της αραβικής και ένα άλλο υπέρ της λατινικής αλφαβήτου. Το ζήτημα αυτό λύθηκε από το συνέδριο του Μοναστηρίου (14-18 Νοεμβρίου 1908), το οποίο τοποθετήθηκε ξεκάθαρα υπέρ της υιοθέτησης των λατινικών χαρακτήρων.
Τον Νοέμβριο του 1905 ανασυστήθηκε στο Μοναστήρι η Αλβανική Λίγκα (Επιτροπή για την Απελευθέρωση της Αλβανίας), που είχε πρωτοσυσταθεί το 1878 στην Πρισρένη (του Κοσόβου). Την άνοιξη του 1906 η Λίγκα συγκρότησε τις πρώτες εθνικιστικές τσέτες. Εστίες της αλβανικής εθνικής ένοπλης δράσης ήταν οι τεκκέδες των μπεκτασήδων. Η ελληνική απάντηση ήλθε με τη σύσταση της Ηπειρωτικής Εταιρείας (ή Ηπειρωτικού Κομιτάτου) των Αθηνών τον Μάιο της ίδιας χρονιάς (1906).
Το 1907 η ελληνική κυβέρνηση Θεοτόκη ήλθε σε μυστική συμφωνία με τον Ισμαήλ Κεμάλ, μπέη της Αυλώνας (Vlorë ή Vlora), για διαχωρισμό των ελληνικών και αλβανικών εδαφών βάσει του ποταμού Αώου (Βιόσα) και των Ακροκεραυνίων (Llogara).
Η συμφωνία όμως αυτή δεν τηρήθηκε από αλβανικής πλευράς. Η αλβανική ανεξαρτησία κηρύχθηκε από τον Ισμαήλ Κεμάλ στην Αυλώνα στις 28 Νοεμβρίου 1912 (ν.η.). Τα σύνορα της σημερινής Αλβανίας χαράχτηκαν με βάση το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (4/17 Δεκεμβρίου 1913).
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ 1878.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 28-10-2016 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
-----------------------------------------------------------------------------
ΡΩΣΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟ 1881 ΣΤΗΝ ΣΥΝΠΩΣ ΤΕΜΑΧΙΣΤΗΚΕ Η ΑΛΒΑΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΤΟ 1915ΘΗΚΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΣΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΤΟ 1915.-ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ.
------------------------------------------------------------------------------------
ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ ΤΟ 1878
----------------------------------------------------------------------------------
Η Συνθήκη του Βερολίνου ήταν η τελευταία πράξη του Συνεδρίου του Βερολίνου (13 Ιουνίου - 13
Ιουλίου 1878) (ν. ημερολ), που συνήλθε υπό την προεδρία του Γερμανού καγκελάριου Βίσμαρκ κατά την οποία η Μεγάλη Βρετανία, η Αυστροουγγαρία, η Γαλλία, η Ιταλία, η Ρωσία (επί Τσάρου Αλέξανδρου Β΄) καθώς και η Οθωμανική Αυτοκρατορία (επί Σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄), αναθεώρησαν τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου που είχε προ-συνομολογηθεί βεβιασμένα στις 3 Μαρτίου του ίδιου έτους μεταξύ της Ρωσίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, βασικό δημιούργημα της οποίας ήταν η "Μεγάλη Βουλγαρία".
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΗΞΕΡΑΝ ΟΙ ΡΩΣΟΙ ΟΤΑΝ ΤΟ 1881 ΣΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟ 'ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ' ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ' ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΙΔΡΥΣΕΙ ΤΟ 1978 ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ 'ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ 'ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ' ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΕ ΤΕΣΣΕΡΑ [4] ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΒΙΛΑΕΤΙΑ.
ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟ 1889 ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΣΕΡΒΟΥΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΑΞΙΑ
ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΟΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΕΝΩ ΔΕΚΑ ΕΠΤΑ[17] ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ,ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ HILMI XOYSEIN PASA ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΩΣ ΔΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΟΘΩΜΑΝΟΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΑΝ ΣΑΝ ΤΟΥΡΚΟΥΣ
Diçka më e dinte se rusët KUR 1881 TË TRAKTATIT PËR 'BERLIN' në vend të 'GREAT Bullgarisë WHO kishim vendosur në vitin 1978 me Traktatin SË SHQIPËRISË MADHE' St. Stephen Prezantimi TË hartë '' SINCE DHE TURQIA pranuar autonomi në FOUR [4] vilajeti SHQIPTAR.
Numrat për popullsinë PËRBËRJEN E MAQEDONISË NË 1889 mbahet nga grekët dhe SERVOUS për këtë dhe kanë vlerë VETE
Numrat e madhe ndihmojë Shqipërinë e popullsisë, ndërkohë pesëmbëdhjetë [15] VJET PAS REGJISTRIMIT TË CHYLMI shqiptarët EAFANISTEI KANE AS PËR MAGIC pse osmanët paraqitur si TOURKOUS
Ο St. Stephen Prezantimi παρουσιαζει στους συνεδρους στη Συνθηκη του Βερολινου τον Ρωσικο χαρτη με την ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ αντι της Μεγαλης Βουλγαριας που ειχε ιδρυθει με την Συνθηκη του ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ. Οι λογοι;Προφανως για αντιπερισπασμο δεδομενου οτι και η Τουρκια ειχε παραχωρησει αυτονομια στα τεσσερα[4] Αλβανικα καντονια [Μοναστηριου,Κοσσοβου,Σκοδρας,Ιωαννινων].-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------In 1881 the Russian archives show Albania has borders on three waterways Ionian Sea, Aegean Sea and Adriatic Sea. It shows the injustice that has taken place over the last century or so:
Το 1881 η ρωσική αρχεία δείχνουν η Αλβανία έχει σύνορα στις τρεις πλωτές Ιόνιο Πέλαγος, Αιγαίο και στην αδριατική θάλασσα. Δείχνει την αδικία που έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα ή έτσι:-
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η Οθωμανική απογραφή του 1906 που πραγματοποιήθηκε από τον Himli Πασά στην περιοχή της Μακεδονίας δεν αναφέρει καμιά "Μακεδονική" εθνότητα. Σύμφωνα με την απογραφή υπήρχαν Μουσουλμάνοι (Τούρκοι και Αλβανοί 423.000 (41,71% Απο αυτους κατα 90ο/ο ειναι Αλβανοι και 10ο/ο μονο Τουρκοι που σαν αρχουσα ταξη ασκουσαν μονο την διοικηση.), Χριστιανοι 259.000 (27,30%), Βούλγαροι 259.000 (27,30%), Σέρβοι 13.150 (1,39%), άλλοι 73.000 (7,72%)...
Αλβανοί αποτελούν 41.71% του πληθυσμού στη Μακεδονία
Letter to State Department Human Rights from PanMacedonian Association.
--------------------------------------------------------------------------------------
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΚΟΓΚΡΕΣΣΟΥ[Μυστικη συμφωνια του Λονδινου το 1915]
----------------------------------------------------------------------------------------
Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, δημοσιεύει ένα χάρτη διαβόητη μυστική Συνθήκη του Λονδίνου, η οποία είχε αναπτύξει ένα σχέδιο για να εξοντώσουν τον αλβανικό κράτος από τον χάρτη της Ευρώπης.
Αλλά, όπως η Αλβανία καταστράφηκε από την μυστική συνθήκη μεταξύ της Αντάντ (Γαλλία, Αγγλία, Ρωσία) και την Ιταλία;
Το βόρειο τμήμα της Αλβανίας που περιλαμβάνει τα Highlands στα βόρεια, ανατολικά Dibra, Λέζα προς τα δυτικά, και νότια από την πόλη της Krujeës, αυτό το έδαφος θα πρέπει να δοθεί στη Σερβία και το Μαυροβούνιο, εκθέσεις zeri.info.
Και η Σερβία έχει χορηγηθεί το δικαίωμα να προβάλει και να οικοδομήσουμε hekurodhore γραμμή Danum Αδριατικής.
Η συνθήκη ορίζει το σχηματισμό ενός τουρκικού ισλαμικού κράτους, με μια πολύ μικρή περιοχή εποπτεύεται από την Ιταλία. Η Ιταλία θα πάρει νοτιοδυτική περιοχή που περιλαμβάνει Αυλώνα, και Σάσων.
Η Ελλάδα θα λάβει νότια Αλβανία. Αυτό ήταν ένα γενοκτονίας συνθήκη κατά των ηλικιωμένων ατόμων στην Ευρώπη, υλοποιείται θα σβήσει για πάντα την ύπαρξη του αλβανικού λαού. / Φωνή /---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Τα απογραφικά στοιχεία της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ στο βιβλίο του Brancoff για την Απογραφη του 1904 απο τον ΧΙΛΜΗ ΧΟΥΣΕΙΝ ΠΑΣΑ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί η απογραφή / στατιστική του πληθυσμού της Μακεδονίας που δημοσιεύεται στις 20 Δεκεμβρίου 1904 στην τουρκική εφημερίδα ASIR7 (Αιώνας) της Θεσσαλονίκης και συντάχθηκε με διαταγή του γενικού επιθεωρητή των ευρωπαϊκών βιλαετίων Χιλμή Χουσεΐν Πασά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του οθωμανικού κράτους. Σε αυτήν ο χριστιανικός πληθυσμός διακρίνεται όχι μόνο κατά το δόγμα αλλά και κατά τη γλώσσα. Αυτός ακριβώς ο λόγος της προσδίδει ιδιαίτερη αξία.8
Η απογραφή / στατιστική αυτή9 παρουσιάζεται στον επόμενο πίνακα. Αφορά το σύνολο του πληθυσμού και των τριών βιλαετίων της Μακεδονίας. Η ορολογία της πρώτης στήλης είναι δική μου. Η δεύτερη στήλη είναι οι αριθμοί που δημοσιεύτηκαν στην ASIR. Η τρίτη και η τέταρτη στήλη δημιουργούνται από μένα και ομαδοποιούν αντίστοιχα το σύνολο των ελληνοφώνων και μακεδονοφώνων πιστών στο πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως (για να υπάρχει συγκρίσιμο μέγεθος με άλλες απογραφές / στατιστικές της εποχής) και τον αριθμό των χριστιανών Μακεδόνων (πολιτισμικά – γλωσσικά). Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι στην απογραφή / στατιστική δεν υπάρχουν δεδομένα για τους Εβραίους, τους χριστιανούς Αλβανούς, τους Τσιγγάνους και τους χριστιανούς Τούρκους. Τέλος πατριαρχικοί και ρουμανίζοντες Βλάχοι απογράφονται μαζί.
Μουσουλμάνοι=1.508.507 [Τουρκοι και Αλβανοι,Βαλααδες]
Εξαρχικοί Μακεδόνες=575.534[997.213]
σερβίζοντες Μακεδόνες=100.717
πατριαρχικοί Μακεδόνες=320.962 [627.962]
πατριαρχικοί Ρωμιοί [Ελληνες και Χριστιανοι Αλβανοι]=307.000
Βλάχοι=99.000
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σύνολο= 2.911.720 Βιλαετια Θεσσαλονικης,Μοναστηριου,Κοσσοβου
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το ιδιαίτερα ενοχλητικό στοιχείο, όχι για τόσο για το πατριαρχείο, όσο για το ελληνικό κράτος, ήταν εδώ ο μικρός αριθμός των χριστιανών Ρωμιών. Οι 307 χιλιάδες ελληνόφωνοι της Μακεδονίας αποτελούσαν το 10,5 % του συνολικού πληθυσμού της Μακεδονίας.10 Αν συνυπολογιστεί μάλιστα ότι ο πληθυσμός αυτός δεν ήταν διάσπαρτος αλλά συγκεντρωμένος όλος στα νοτιότερα εδάφη της Μακεδονίας, μπορεί κανείς να καταλάβει το σημαντικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε το ελληνικό κράτος όταν σχεδίαζε την κατάκτηση της Μακεδονίας. Οι πρώτοι που βρέθηκαν αντιμέτωποι με αυτό το πρόβλημα ήταν οι έλληνες μακεδονομάχοι την περίοδο 1904 – 1908. Οι ελληνικές ένοπλες μισθοφορικές ομάδες βρέθηκαν να μάχονται σε ξένο τόπο.11
Στη συνέχεια δόθηκαν στη δημοσιότητα από το Χιλμή Πασά και άλλες απογραφές / στατιστικές, οι οποίες όμως διέκριναν τον πληθυσμό της Μακεδονίας μόνο κατά θρησκευτική κοινότητα.
Τα αποτελέσματα της δεύτερης απογραφής / στατιστικής12 δόθηκαν στη δημοσιότητα το Φεβρουάριο - Μάρτιο του 1905 και παρουσιάζονται στον επόμενο πίνακα:
Βιλαέτια ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ,ΚΟΣΣΟΒΟΥ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μουσουλμάνοι [Τουρκοι και Αλβανοι,Βαλααδες]=1.720.007
487.555 =Θεσσαλονικης
480.018 =Μοναστηριου
752.434=Κοσσοβου
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1.720.007= Συνολο
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πατριαρχικοί
----------------------
373.227= Θεσσαλονικης
261.283=Μοναστηριου
13.452=Κοσσοβου
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
647.962= Συνολο
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εξαρχικοί=557.734
207.317=Θεσσαλονικης
178.412=Μοναστηριου
17.2005=Κοσσοβου
------------------------------------------------------------------------------------------------
557.734= Συνολο
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Σερβίζοντες=167.601
167.601=Κοσσοβου
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ρουμανίζοντες=30.116
30.116=Μοναστηριου
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Εβραίοι=48.270
48.270=Θεσσαλονικης
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1.116.369=Θεσσαλονικης
949.829=Μοναστηριου
1.105.492=Κοσσοβου
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
3.171.690=Συνολο Βιλαετιων
-----------------------------------------------------------------------------------
Μου αρέσει! · Απάντηση · 1 · 23 ώρες
Εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα αποτελεί η απογραφή / στατιστική του πληθυσμού της Μακεδονίας που δημοσιεύεται στις 20 Δεκεμβρίου 1904 στην τουρκική εφημερίδα ASIR7 (Αιώνας) της Θεσσαλονίκης και συντάχθηκε με διαταγή του γενικού επιθεωρητή των ευρωπαϊκών βιλαετίων Χιλμή Χουσεΐν Πασά, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του οθωμανικού κράτους. Σε αυτήν ο χριστιανικός πληθυσμός διακρίνεται όχι μόνο κατά το δόγμα αλλά και κατά τη γλώσσα. Αυτός ακριβώς ο λόγος της πρ
Ακολούθησε η τρίτη απογραφή / στατιστική της οποίας τα αποτελέσματά της ανακοινώθηκαν το Μάρτιο του 1906. Σύμφωνα με αυτή, στο Βιλαέτι Μοναστηρίου υπήρχαν 480.018 μουσουλμάνοι, 261.283 πατριαρχικοί και 178.412 εξαρχικοί. Στο βιλαέτι Θεσσαλονίκης 485 χιλιάδες μουσουλμάνοι, 290 χιλ. πατριαρχικοί, 220 χιλ. εξαρχικοί και 19.500 ρουμανίζοντες Βλάχοι.13
Τέταρτη είναι η απογραφή / στατιστική του 1907, σε μία διοικητικά μεταρρυθμισμένη Μακεδονία με αρκετά μικρότερη έκταση (απόσπαση βορειοδυτικών διαμερισμάτων).14
Ας δούμε τώρα πως στάθηκε η ελληνική πλευρά στα απογραφικά / στατιστικά δεδομένα του οθωμανικού κράτους για τον πληθυσμό της Μακεδονίας και κυρίως στον αριθμό των 307 χιλιάδων πατριαρχικών Ρωμιών.
Το περιοδικό ελληνισμος, στο τεύχος του Φεβρουαρίου του 1905, αγνοεί τον αριθμό των 307 χιλιάδων Ρωμιών και κάνει λόγο για 649 χιλιάδες Έλληνες, αριθμός που βρίσκεται κοντά στον αριθμό των 647.962 πατριαρχικών της δεύτερης απογραφής. Ο αριθμός των εξαρχικών (Βουλγάρων όπως τους ονομάζει) του βιλαετίου Θεσσαλονίκης, από 207.317 ανεβαίνουν (προφανώς από τυπογραφικό λάθος) σε 277.317.
Το λάθος του ελληνισμου αντιγράφει ο διευθυντής του περιοδικού και καθηγητής του πανεπιστημίου Αθηνών Νεοκλής Καζάζης, στο βιβλίο του (Το μακεδονικόν πρόβλημα, Αθήναι 1907). Προσθέτει όμως και ένα νέο που αποκλείεται να είναι τυπογραφικό: οι Έλληνες (όπως ονομάζει το σύνολο των πατριαρχικών) από 647.962 στη δεύτερη απογραφή ανεβαίνουν στους 749.932.
Ο Ιωάννης Χοϊδάς (Η ιστορία της μακεδονικής υποθέσεως, Αθήναι 1908), σχολιάζει τις στατιστικές της εξαρχίας του ταγματάρχη Huber και του Σέρβου Gopčević, δεν αναφέρεται όμως στα οθωμανικά στοιχεία.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟ 1899.=Ο Σερβος κ.Γκοπτσεβιτς αναφερει=1]Τουρκοι,Κιρκασιοι,Αθιγγανοι κ.λ.π.[Εδω περιλαμβονονται ολοι οι Μουσουλμανοι πλην Αλβανων.Ενω στην απογραφη του Χιμλι Πασα οι Αλβανοι ενσωματονται στους Τουρκους] 85.100 2]Αλβανοι 103.200,3]Μακεδονες 297.300.--Απο το βιβλιο του Βικτορ Βερναντ 'ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ'.
Η ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΗ ΣΥΜΘΕΣΗ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΤΟ 1844.
Απο το βιβλιο του Βικτορ Βερναντ 'ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ'.
Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΚΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η ΕΘΝΟΓΕΝΕΣΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ
Καταλυτικό ρόλο στην ανάπτυξη και στη διαμόρφωση του αλβανικού εθνικισμού διαδραμάτισε ο μπεκτασισμός, ένα ισλαμικό μοναχικό (αιρετικό) κίνημα που είχε τις ρίζες του στην Ανατολία. Οι απαρχές του αλβανικού εθνικισμού πρέπει να αναζητηθούν στο έτος 1826, οπότε ο σουλτάνος Μαχμούτ Β´ κατήργησε το σώμα των γενιτσάρων και διέταξε το κλείσιμο των τεκκέδων των μπεκτασήδων σε ολόκληρη την επικράτεια της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Μάλιστα όσοι από αυτούς είχαν πρόσφατα κατασκευαστεί, καταστράφηκαν, ενώ ορισμένοι πέρασαν στη δικαιοδοσία άλλων ταρικάτ (μοναχικών ταγμάτων). Στην επικράτεια της Αλβανίας περίπου το 1/4 των τεκκέδεων (στο Βεράτι, στο Τεπελένι, στην Κορυτσά και αλλού) καταστράφηκαν. Οι περιουσίες τους κατασχέθηκαν και πολλά μέλη της κοινότητας εξορίσθηκαν. Αποτέλεσμα των διώξεων αυτών ήταν να αναπτυχθεί στους μπεκτασήδες της περιοχής αυτής ένα εθνικιστικό και αντιτουρκικό συναίσθημα. Για να προσελκύσουν τον λαό, οι Αλβανοί μπεκτασήδες καταπιάστηκαν με το να γράφουν βιβλία στα αλβανικά, αλλά και να μεταφράζουν από τα τουρκικά και τα περσικά, όπως το ξακουστό έργο Χαντίκα του περσικής καταγωγής ποιητή Φουζουλί.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το κίνημα της αλβανικής «εθνικής αναγέννησης» (Rilindja) διαμορφώθηκε πολιτικά μετά τη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (στις 10 Ιουνίου 1878), όταν περίπου πενήντα (50) Αλβανοί εκπρόσωποι συγκεντρώθηκαν στην Πρισρένη του Κοσόβου για τις επικείμενες αποφάσεις του Συνεδρίου του Βερολίνου. Μεταξύ των ολιγάριθμων αντιπροσώπων των νοτίων περιοχών συγκαταλεγόταν ο περίφημος πολιτικός Αβδούλ Φράσερι (1839-1892), ο οποίος διηύθυνε την εν λόγω σύναξη.
Ο Αβδούλ Φράσερι καταγόταν από το ομώνυμο χωριό Φράσερι, το οποίο βρίσκεται νοτιοανατολικά του Βερατίου και καταγόταν από μεγάλη οικογένεια μπεκτασήδων (στο θρήσκευμα) μπέηδων (δηλ. γαιοκτημόνων) της νοτίου Αλβανίας (Τοσκερίας). Ο Αβδούλ Φράσερι είχε δύο ονομαστούς αδελφούς, που διακρίθηκαν και εκείνοι στη Rilindja: τον πολιτικό Σαμί (μπέη Φράσερι, 1850-1904) και τον Ναίμ (1846-1900), ο οποίος αναδείχθηκε σε κορυφαίο εθνικό ποιητή των Αλβανών.
Το εθνικιστικό κίνημα υπέστη πλήγμα με τον διωγμό και τη σύλληψη (από τις οθωμανικές αρχές) των αρχηγών των μπεκτασήδων το 1881, αλλά ξαναδυνάμωσε και εντάθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα στη νότιο Αλβανία. Μετά το 1881 οι μπεκτασήδες δραστηριοποιήθηκαν κυρίως στον τομέα της διδασκαλίας της αλβανικής γλώσσας και στη διάδοση βιβλίων στα αλβανικά. Το 1887 άνοιξε μάλιστα τις πόρτες του το πρώτο αλβανικό σχολείο στην Κορυτσά.
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Ιδιαίτερα σημαντική στην ανάπτυξη και στη διάδοση της αλβανικής φιλολογίας διαδραμάτισε η British and Foreign Bible Society, η οποία ήδη στις αρχές του 19ου αιώνα προχώρησε στην έκδοση στη δημοσίευση μεταφράσεων της Αγίας Γραφής στην αλβανική. Οι προτεστάντες ιεραπόστολοι, ο πρωταρχικός σκοπός των οποίων συνίστατο στο να διευκολύνουν τους απλούς πιστούς στο να προσεγγίσουν τα Ιερά Κείμενα, εργάστηκαν συστηματικά για τη γραπτή απόδοση των καθομιλουμένων γλωσσών της Βαλκανικής περισσότερο από τους Καθολικούς.
Το εγχείρημα της μετάφρασης της καινής Διαθήκης στα αλβανικά τέθηκε αρχικά το 1816 στην αλβανική παροικία της Βιέννης από τον ιεραπόστολο Ρόμπερτ Πίνκερτον. Τελικά τη μετάφραση ανέλαβε ο ιατρός Βανγκέλ Μέξι, ο οποίος καταγόταν από το Λάμποβο του Αργυροκάστρου και το 1803 είχε σταλεί από τον Αλή Πασά στη Νάπολη, για να σπουδάσει ιατρική. Ο Μέξι, ο οποίος μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1820 και συμμετέσχε στην Ελληνική Επανάσταση (βρίσκοντας τον θάνατο στη διάρκειά της το 1823), είχε συντάξει νωρίτερα μια χειρόγραφη γραμματική της αλβανικής. Η μετάφραση της Καινής Διαθήκης ολοκληρώθηκε το 1821 και το 1824 κυκλοφόρησε στην Κέρκυρα το πρώτο φυλλάδιο (το Ευαγγέλιο του Ματθαίου). Η έκδοση αυτή, η οποία τυπώθηκε με προσαρμοσμένους φωνητικά ελληνικούς χαρακτήρες και με παράλληλη ελληνική μετάφραση, ολοκληρώθηκε το 1827 (στην Κέρκυρα) και επανεκδόθηκε το 1858 στην Αθήνα.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σε δύο δημόσιες επιστολές (πιθανότατα του 1846) «προς όλους τους πλουσίους και μορφωμένους Αλβανούς ορθοδόξους» ο Βεκιλχάρτζι καλούσε τους συμπατριώτες του να μην αυτοαποκαλούνται «Γκρέκοι», «Έλληνες» ή «Βλάχοι» και να εργαστούν για την ανάπτυξη του δικού τους έθνους. Στη δεύτερη επιστολή του (προς τον ανιψιό του Γιάννη Τσάλη), ο Βεκιλχάρτζι διατυπώνει την πρώτη θεώρηση ενός αλβανικού έθνους που θα συμπεριλαμβάνει χριστιανούς και μουσουλμάνους («παπικούς» και ορθοδόξους), υποστηρίζοντας ότι η αλβανικότητα (δηλ. η αλβανική μητρική γλώσσα) αποτελεί την ουσία της ταυτότητας και όχι η θρησκεία. Πράγματι, λόγω της φυλετικής (σε Γκέγκηδες, Τόσκηδες, Τσάμηδες και Λιάπηδες) και της θρησκευτικής τους διαίρεσης (σε μοωαμεθανούς, ορθοδόξους και ρωμαιοκαθολικούς χριστιανούς), η γλώσσα αποτελούσε το κύριο ενωποιητικό στοιχείο των Αλβανών.
Σημαντική ώθηση στη διάδοση του αλβανισμού έδωσε η αρμπερέσικη ελίτ (ιερείς, νομομαθείς, εκπαιδευτικοί) των καθολικών βυζαντινού τυπικού (ουνιτών) της νοτίου Ιταλίας, με σημαντικότερους ακπροσώπους τον Ιερώνυμο ντε Ράντα (διδάσκαλο της αλβανικής γλώσσας) και τον σικελικής καταγωγής Φραντσέσκο Κρίσπι (πρωθυπουργού της Ιταλίας, 1887-91). Οι Αρμπερέσι/Arbërëshë (Ιταλο-αλβανοί) εργάστηκαν πυρετωδώς για την εξάπλωση της ιταλικής επιρροής στην Αλβανία.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Καταλυτική σημασία στην γνωριμία των Αλβανών από τη Δύση διαδραμάτισαν οι Γερμανοί επιστήμονες: ο γλωσσολόγος Joseph Ritter von Xylander (Die Sprache der Albanesen oder Schkipetaren, Frankfurt am Mai 1835) και ο λαογράφος και περιηγητής Johann–Georg von Hahn (Albanische Studien: Nebst einer Karte und andern artistischen Beilagen, Ιένα 1854). Ο von Hahn θεωρεί τους Αλβανούς απογόνους των Ιλλυρο-Μακεδόνων και των Ηπειρωτών (οι οποίοι αντιστοιχούν στους Γκέγκηδες και στους Τόσκηδες), και υποστηρίζει τη φυλετική, γλωσσική και εθιμική συγγένεια των Αλβανών, των Ελλήνων και των Λατίνων. Τις θεωρίες του von Hahn επετκτείνει ο «Ελληνο-Αλβανός» (αρμπερέσης) Ντεμέτριο Καμάρντα στα μέσα της δεκαετίας του 1860.
Ο αλβανισμός αναπτύχθηκε επίσης σε μια σχέση ετερότητας προς τον ελληνισμό. Μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο και ιδιαίτερα από τη δεκαετία του 1860, όταν τα μιλλέτ εκκοσμικεύονται και αναπτύσσονται τάσεις προς εκκλησιαστική αυτονομία των Βουλγάρων, το ζήτημα της αλβανικότητας ανπτύσσεται είτε σε σύμπραξη είτε σε αντίδραση προς τον ελληνισμό. Τον Ιανουάριο του 1860 άρχισε να εκδίδεται στη Λαμία η εφ. Πελασγός (τον επόμενο χρόνο μετονομάστηκε Πελασγιώτης) του Αναστασίου Πυκαίου, ελληνοδιδασκάλου, απόφοιτου της Ζωσιμαίας Σχολής με καταγωγή από το χωριό Λέκελ του Τεπελενίου.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στις αρχές της δεκαετίας του 1880 εμφανίζεται στο προσκήνιο ο «αλβανολόγος» Αναστάσιος Κουλουριώτης (Σαλαμίνα 1822-1887), επικεφαλής του αθηναϊκού συλλόγου «Αλβανοί Αδελφοί» (ίδρ. 1883) και εκδότης ενός αλβανικού αλφαβηταρίου το 1882. Ο Κουλουριώτης, στις καθημερινές και επίμονες διαλέξεις του στα καφενεία και στις λέσχες των Αθηνών, έδινε έμφαση στη συγγένεια των δύο λαών. Οι ίδιες θεωρίες ενσωματώθηκαν στα σχολικά εγχειρίδια της περιόδου, τα οποία παρουσίαζαν τους Αλβανούς ως δίδυμους αδελφούς της ίδιας ενδοξωτάτης φυλής και υποδείκνυαν ουσιαστικά την ελληνοποίησή τους.
Υπέρμαχοι της ελληνοαλβανικής συνεννόησης ήταν, μέχρι τους Βαλκανικούς Πολέμους, όλη η πολιτική ηγεσία και η ελίτ των Αθηνών (Παύλος Καρολίδης, Νεοκλής Καζάζης, Λέων Μελάς κλπ.). Ο Χρήστος Χρηστοβασίλης, μέλος της Ηπειρωτικής Αδελφότητας των Αθηνών, απήγγειλε το 1907 (μετά την υπογραφή του «Ειδικού Πρωτοκόλλου» συνεργασίας μεταξύ της κυβέρνησης Θεοτόκη και του Ισμαήλ Κεμάλ): «Είταν στον κόσμο δύο αδελφές αγαπημένες/ Της δόξας αδελφοπητές και της τιμής καμάρι». Ήταν, βέβαια, όπως παρατηρεί ο ιστορικός Βασίλης Γούναρης, αρκετά αμφίβολο αν η ελληνική εθνική ιδεολογία ήταν ποτέ τόσο ελαστική ώστε πράγματι να χωρέσει και τους Τουρκαλβανούς, ούτε μπορούσε, μετά το 1906, να κρυφθεί η απειλή που αντιπροσώπευε ο αλβανικός εθνικισμός για την Ήπερο,
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Το 1902 ο Αβδούλ Χαμίτ διέταξε το κλείσιμο των σχολείων και απαγόρευσε τη δημοσίευση βιβλίων στην αλβανική γλώσσα. Μετά την επανάσταση των Νεοτούρκων (1908) ξανάνοιξαν τα σχολεία, για να ξανακλείσουν εκ νέου τον Οκτώβριο του 1910. Ύστερα από αυτό, οι τεκκέδες των μπεκτασήδων, όπου οι δερβίσηδες διέθεταν ελάχιστη μόρφωση, συγκρότησαν ένα δίκτυο παρανόμων «παράλληλων» σχολείων, το οποίο δρούσε ταυτόχρονα με ένα δίκτυο διάδοσης αλφαβηταρίων, περιοδικών και βιβλίων. Αυτό το αλβανικό δίκτυο των μπεκτασήδων διέθετε ερείσματα και εκτός του αλβανικού εδάφους, όπως ήταν για παράδειγμα ο τεκκές των μπεκτασήδων του Καΐρου, όπου κεντρική μορφή ήταν ο Μπαμπά Μελέκ «Σεμπερδένι» (γύρω στο 1900 ένας νεφές του, δηλαδή ποίημα με θρησκευτική έμπνευση, άρχιζε με τη φράση: «Η Αλβανία στους Αλβανούς»/Shqipëri për Shqipëtari).
Από τη στιγμή που ο μπεκτασισμός υιοθέτησε ανοικτά στο δόγμα του τον εθνικισμό και δραστηριοποιήθηκε στο κίνημα της εθνικής απελευθέρωσης, ο μπεκτασισμός γνώρισε πολύ μεγάλη διάδοση. Την περίοδο 1878-1912 ο αριθμός των μπεκτασικών τεκέδων υπερδιπλασιάστηκε (από 20 σε 50 περίπου). Αντίθετα, σημειώνουμε, η σουνίτικη θρησκευτική κοινότητα της Αλβανίας είχε πάρει θέση υπέρ της γραμμής των Νεοτούρκων και κατά της ανεξαρτησίας της Αλβανίας.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
Την περίοδο αυτή (στις αρχές του 20ού αιώνα) τέθηκε και το ζήτημα της αλβανικής αλφαβήτου. Οι πρωτοπόροι της Rilindja είχαν διχαστεί σε δύο ρεύματα: ένα υπέρ της αραβικής και ένα άλλο υπέρ της λατινικής αλφαβήτου. Το ζήτημα αυτό λύθηκε από το συνέδριο του Μοναστηρίου (14-18 Νοεμβρίου 1908), το οποίο τοποθετήθηκε ξεκάθαρα υπέρ της υιοθέτησης των λατινικών χαρακτήρων.
Τον Νοέμβριο του 1905 ανασυστήθηκε στο Μοναστήρι η Αλβανική Λίγκα (Επιτροπή για την Απελευθέρωση της Αλβανίας), που είχε πρωτοσυσταθεί το 1878 στην Πρισρένη (του Κοσόβου). Την άνοιξη του 1906 η Λίγκα συγκρότησε τις πρώτες εθνικιστικές τσέτες. Εστίες της αλβανικής εθνικής ένοπλης δράσης ήταν οι τεκκέδες των μπεκτασήδων. Η ελληνική απάντηση ήλθε με τη σύσταση της Ηπειρωτικής Εταιρείας (ή Ηπειρωτικού Κομιτάτου) των Αθηνών τον Μάιο της ίδιας χρονιάς (1906).
Το 1907 η ελληνική κυβέρνηση Θεοτόκη ήλθε σε μυστική συμφωνία με τον Ισμαήλ Κεμάλ, μπέη της Αυλώνας (Vlorë ή Vlora), για διαχωρισμό των ελληνικών και αλβανικών εδαφών βάσει του ποταμού Αώου (Βιόσα) και των Ακροκεραυνίων (Llogara).
Η συμφωνία όμως αυτή δεν τηρήθηκε από αλβανικής πλευράς. Η αλβανική ανεξαρτησία κηρύχθηκε από τον Ισμαήλ Κεμάλ στην Αυλώνα στις 28 Νοεμβρίου 1912 (ν.η.). Τα σύνορα της σημερινής Αλβανίας χαράχτηκαν με βάση το πρωτόκολλο της Φλωρεντίας (4/17 Δεκεμβρίου 1913).
ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΟΥ 1878.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 28-10-2016 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν στην ανάδειξη των στόχων του ιστολογίου . Υβριστικά και προσβλητικά θα διαγράφονται