ΠΩΣ Η ΑΛΒΑΝΙΚΗ ''ΧΙΜΑΡΑ'' ΕΓΙΝΕ .....ΕΛΛΗΝΙΚΗ!!! -ΜΙΧΑΗΛ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σπύρο Μήλιο με το πένα
Ζάχο Μήλιο με το πάλα
λευτερώσαν το Ελλάδα
και το κάνανε Χειμάρρα
Σπύρο Μήλιο με το πένα
Ζάχο Μήλιο με το πάλα
λευτερώσαν το Ελλάδα
και το κάνανε Χειμάρρα
-----------------------------------------------------------------------------------------
Προσέξτε στην κατω σελίδα τι λέει ο συγγραφέας.Ότι ο Σπυρομήλιος γνώριζε την «δημώδη ελληνική»!!!.Προσέξτε στη 12 σελίδα τι παρουσιάζει ο συγγραφέας από προσωπική μαρτυρία τού γιατρού τού Λ.Βύρωνα,πού επιβεβαιώνει καί ο Μπίρης στο«Αρβανίτες,οί Δωριείς τού Νεωτέρου Ελληνισμού».Όπου πολύ σωστά Αρβανίτες αποκαλεί τούς Χειμαριώτες στην προκήρυξη«Πρός τούς αδελφούς Αρβανίτες της Αρβανιτιάς» η «Αλβανική Ένωση» Αθηνών,όπου πρόεδρος ήταν ο Μ.Δ.Ν.Μπότσαρης(1899).Οί Χειμαριώτες αποτελούν ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα μετεξέλιξης μιάς αρβανίτικης κοινωνίας σε ελληνική.Σε σημείο πού να αρνείται την καταγωγή της.Καί να υπολογιστεί ότι μιλάμε γιά μία κοινωνία πού μετασχηματίστηκε εκτός ελληνικού κράτους.Καί μιλάμε γιά τέτοια άρνηση,πού το γελοίο τού πράγματος έχει φτάσει σε σημείο τα τελευταία χρόνια να αναφέρονται πλέον στον «Χειμαραίο» σε σχέση με το κλασσικό αρβανίτικο «Χειμαριώτης»,όταν θέλουν να προσδιορίσουν οί Χειμαριώτες τον ίδιο τους τον εαυτό.
Έχουν περάσει στούς Αρβανίτες την αντίληψη πως είναι Έλληνες διότι ΔΕΝ είναι Αρβανίτες.
Εμείς γιά μιά ακόμη φορά θα πούμε πως είναι Έλληνες διότι είναι Αρβανίτες.
Έχουν περάσει στούς Αρβανίτες την αντίληψη πως είναι Έλληνες διότι ΔΕΝ είναι Αρβανίτες.
Εμείς γιά μιά ακόμη φορά θα πούμε πως είναι Έλληνες διότι είναι Αρβανίτες.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Μιχαήλ Σπυρομήλιος (1800-1880), γνωστός απλά και ως Σπυρομήλιος, υπήρξε στρατιωτικός, αγωνιστής της Επανάστασης του 1821 και πολιτικός.
Γεννήθηκε στη Χειμάρρα, στις ακτές της σημερινής νότιας Αλβανίας (Βόρεια Ήπειρος), γόνος στρατιωτικής οικογένειας. Το 1810 πήγε στη Νεάπολη της Ιταλίας, εκεί σπούδασε στρατιωτική τέχνη και έμαθε ξένες γλώσσες. Το 1819 επέστρεψε στην πατρίδα του και κρατήθηκε από τον Αλή Πασά,τότε πασά των Ιωαννίνων και της Ηπείρου, ως στρατιωτικός σύμβουλος.
Η δράση του κατά την Επανάσταση του 1821
Τον Αύγουστο του 1824, μετά τον θάνατο του Αλή Πασά, κατέβηκε μαζί με τους αδελφούς του Νικόλαο και Ζάχο Μήλιο στις επαναστατημένες ελληνικές περιοχές. Τον Απρίλιο του 1825 βρίσκονταν στο πολιορκημένο Μεσολόγγι, επικεφαλής σώματος 250 Χειμαρραίων. Τον Σεπτέμβριο ονομάζεται Στρατηγός και τον Ιανουάριο του 1825 στάλθηκε μέλος αντιπροσωπείας στο Ναύπλιο, όπου ζητήθηκε από την διοίκηση του Αγώνα η λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την σωτηρία του Μεσολογγίου. Ο Σπυρομήλιος προσπάθησε να στείλει αγγλικό πλοίο προς διάσωση της φρουράς της πόλης, αλλά ήταν πια αργά. Έμεινε απλός θεατής του ολοκαυτώματος από κάποιο ύψωμα της περιοχής.
Στην συνέχεια μαζί με τον αδερφό του Ζάχο (ο Νικόλαος σκοτώθηκε κατά την έξοδο)συμμετείχε σε στρατιωτικές επιχειρήσεις υπό τον Γεώργιο Καραϊσκάκη. Αργότερα επί Ιωάννη Καποδίστρια έγινε αρχηγός της προσωπικής φρουράς του Δημήτριου Υψηλάντη (1828-1829).
Η στρατιωτική και πολιτική δράση του κατά την περίοδο του Όθωνα
Με το πέρας της Επανάστασης εγκαταστάθηκε στην Θήβα, όμως επειδή ήταν Καποδιστριακός φυλακίστηκε 9 για μήνες στο Παλαμήδι. Αργότερα, παρέμεινε στο στράτευμα και χρημάτισε και Διοικητής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (1840-1844).
Το 1843 συμμετείχε στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου, για την ανακήρυξη Συντάγματος. Στην αρχή θεωρήθηκε αντιοθωνικός και εξορίστηκε. Όμως γρήγορα απέκτησε την εμπιστοσύνη του Όθωνα και ανέλαβε το υπουργείο Στρατιωτικών (1850-1853). Ως υπουργός υποστήριξε την εξέγερση των αλύτρωτων Ελλήνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά την διάρκεια του Κριμαϊκού Πόλεμου.
Η ανάμειξη του Σπυρομήλιου στα εξέγερση της υπό Τουρκικής κυριαρχίας Ηπείρου το 1854, είχε σαν αποτέλεσμα να διωχθεί από την ελληνική πολιτική ηγεσία και να τεθεί σε διαθεσιμότητα στο στράτευμα.
Στα επόμενα χρόνια, ενώ αποσύρθηκε από την στρατιωτική δράση διατέλεσε ξανά 4 φορές υπουργός Στρατιωτικών:
* 1859 κυβέρνηση Αθανάσιου Μιαούλη
* 1862 κυβέρνηση Γενναίου Κολοκoτρώνη
* 1867-1868 κυβέρνηση Αριστείδη Μωραϊτίνη
* 1869-1869 κυβέρνηση Δημήτριου Βούλγαρη
* 1862 κυβέρνηση Γενναίου Κολοκoτρώνη
* 1867-1868 κυβέρνηση Αριστείδη Μωραϊτίνη
* 1869-1869 κυβέρνηση Δημήτριου Βούλγαρη
Ονομάστηκε επίσης σύμβουλος Επικρατείας (1865), και πρόεδρος της Βουλής (1872)
Τα ιστορικά γεγονότα που έζησε, σε όλες τις φάσεις της ζωής του, τα κατέγραψε στα Απομνημονεύματά του, που εκδόθηκαν το 1926, μαζί με σχετική βιογραφία του.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Η ιστορία της Χειμάρρας δεν ξεκινάει απο τους Σπυρομήλιους και 2 αιώνες τώρα. Είχαν παρε-δώσε απο τον 15ο αιώνα τουλάχιστον με νότιους Ελληνες και Βενετούς και μεγάλη ιστορία στους αντιτουρκικούς πολέμους (περίπτωση Κλαδά κλπ). Είχαν αυτονομία σαν το Σούλι και τη Μάνη και μπαίναν στην μύτη των Τουρκαλβανων πασάδων και αγάδων. Επίσης οι Σπυρομήλιοι και οι 250 Χειμαριώτες δεν κατέβηκαν για μισθοφοριλίκι να κλειστουν στο Μεσολόγγι και να σκοτωθούν οι περισσότεροι στην Εξοδο, αν ήθελαν λεφτά θα πήγαιναν στον Κιουταχή που πλήρωνε καλύτερα και όχι με αυτούς που δεν είχαν να φάνε τότε. Πολέμησαν για τη θρησκεία τους και το έθνος τους. Εξάλλου και γνωριμίες είχαν με τους υπόλοιπους Ελληνες μισθοφόρους των Αγγλων και Ιταλών και ταξιδεμένοι και μορφωμένοι σε στρατιωτικές σχολές της Ιταλίας ήταν οι αρχηγοί τους για να γνωριζουν αρκετά καλά τι έκαναν και ποια ήταν η ιδεολογία της Ελληνικής Επαναστασης στην οποία προσχώρησαν.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Η ιστορία της Χειμάρρας δεν ξεκινάει απο τους Σπυρομήλιους και 2 αιώνες τώρα. Είχαν παρε-δώσε απο τον 15ο αιώνα τουλάχιστον με νότιους Ελληνες και Βενετούς και μεγάλη ιστορία στους αντιτουρκικούς πολέμους (περίπτωση Κλαδά κλπ). Είχαν αυτονομία σαν το Σούλι και τη Μάνη και μπαίναν στην μύτη των Τουρκαλβανων πασάδων και αγάδων. Επίσης οι Σπυρομήλιοι και οι 250 Χειμαριώτες δεν κατέβηκαν για μισθοφοριλίκι να κλειστουν στο Μεσολόγγι και να σκοτωθούν οι περισσότεροι στην Εξοδο, αν ήθελαν λεφτά θα πήγαιναν στον Κιουταχή που πλήρωνε καλύτερα και όχι με αυτούς που δεν είχαν να φάνε τότε. Πολέμησαν για τη θρησκεία τους και το έθνος τους. Εξάλλου και γνωριμίες είχαν με τους υπόλοιπους Ελληνες μισθοφόρους των Αγγλων και Ιταλών και ταξιδεμένοι και μορφωμένοι σε στρατιωτικές σχολές της Ιταλίας ήταν οι αρχηγοί τους για να γνωριζουν αρκετά καλά τι έκαναν και ποια ήταν η ιδεολογία της Ελληνικής Επαναστασης στην οποία προσχώρησαν.
Σε αυτό που λες ότι η ελληνοφωνία στην περιοχή της Χειμάρρας εδραιώθηκε τον 19ο αιώνα με τα σχολεία και την επιρροή των απόδημων Χειμαριωτών της Ελλάδας έχεις μάλλον δίκιο. Γιατί έχω δει αναφορά ότι δεν μιλούσαν σχεδόν καθόλου ελληνικά οι 250 Χειμαριώτες που κλείστηκαν στο Μεσολόγγι και ένα σατυρικό ποιήμα από εφημερίδα του 19ου για τους Σπυρομήλιους (το Ζάχο κυρίως) και τα ελληνικά που μιλούσαν και τις θέσεις που πήραν στο κράτος.
------------------------------------------
------------------------------------------
Σπύρο Μήλιο με το πένα
Ζάχο Μήλιο με το πάλα
λευτερώσαν το Ελλάδα
και το κάνανε Χειμάρρα
Ζάχο Μήλιο με το πάλα
λευτερώσαν το Ελλάδα
και το κάνανε Χειμάρρα
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΣΠΥΡΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ
Σπύρος Σπυρομήλιος (ΚΑΠΕΤΑΝ ΜΠΟΥΑΣ)=Σπίριντον Μπούα: αλβανός πλάνητας ή αρμπερόρ ή αρμπερές ή αρβανίτης ή αρναούτ ογλου.
Ο Σπύρος Σπυρομήλιος (1864-1930), υπήρξε αξιωματικός της ελληνικής Χωροφυλακής, διακρίθηκε στον Μακεδονικό Αγώνα και τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Ο Σπ. Σπυρομήλιος καταγόταν από γνωστή οικογένεια της Χειμάρρας, πόλη στις ακτές της σημερινής νότιας Αλβανίας (Βόρεια Ήπειρος).
Το 1905 έδρασε στην, υπό οθωμανική κυριαρχία Μακεδονία (περιοχή Βερμίου), επικεφαλής ενόπλου τμήματος, κατά τη διάρκεια του μακεδονικού αγώνα. Έφερε το ψευδώνυμο Αθάλης Μπούας, και σημείωσε αρκετές επιτυχίες στην περιοχή δράσης του.... Περισσότερα
Το 1906 έγινε μέλος της «Ηπειρωτικής Εταιρείας», οργάνωσης που είχε σκοπό να ετοιμάσει τις συνθήκες εκείνες για την απελευθέρωση της περιοχής της Ηπείρου.
Το 1909 συμμετείχε ενεργά στο στρατιωτικό Κίνημα στο Γουδί, ως μοίραρχος της Χωροφυλακής.
Στις 5 Νοεμβρίου 1912, και ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, του δόθηκε εντολή, από την Κέρκυρα όπου βρίσκονταν, να αποβιβαστεί στην Χειμάρρα. Η δύναμη που είχε στην διάθεσή του ήταν σχετικά μικρή: 2.000 εθελοντές κυρίως Χειμαρριώτες και Κρητικοί. Η απόβαση, που είχε και την υποστήριξη του πολεμικού «Αχελώος», δεν συνάντησε καμία ουσιαστική δυσκολία και είχε πλήρη επιτυχία. Στις 29 του ίδιου μήνα, καθώς οι Αλβανοί άρχιζαν να οργανώνουν ένοπλες ομάδες, από φόβο μαζικής επίθεσης, του δόθηκε διαταγή να εγκαταλείψει την περιοχή της Χειμάρρας. Όμως, δεν την εκτέλεσε και παρέμεινε στην περιοχή, οργανώνοντας με επιτυχία την άμυνα της.
Με το πέρας τον Βαλκανικών Πολέμων, η Ελλάδα υποχρεώθηκε, βάσει συνθηκών, να αποσύρει τον στρατό της από την περιοχή της Βορείου Ηπείρου. Όμως ο Σπ. Σπυρομήλιος, στις 9 Φεβρουαρίου 1914, δεν εκτέλεσε την διαταγή της αποχώρησης, αντ' αυτού ανακήρυξε την αυτονομία της περιοχής και οργάνωσε τοπικές ένοπλες ομάδες, τους λεγόμενους «Ιερούς Λόχους». Προσχώρησε στην προσωρινή Κυβέρνηση της Βορείου Ηπείρου που ορίστηκε στο Αργυρόκαστρο την 17 Φεβρουαρίου 1914. Μέχρι την επανείσοδο του ελληνικού στρατού στην Β. Ήπειρο, η περιοχή δέχθηκε αρκετές συνδυασμένες επιθέσεις από την νεοσυσταθείσα αλβανική χωροφυλακή καθώς και Αλβανούς ατάκτους, που αποκρούστηκαν με επιτυχία, ιδιαίτερα λόγω των στρατιωτικών ικανοτήτων του Σπ. Σπυρομήλιου.
Την περίοδο του Εθνικού Διχασμού η περιοχή της Χειμάρρας όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Βορείου Ηπείρου (πλην Κορυτσάς που προσχώρησε στους Βενιζελικούς) κατελήφθη από τον ιταλικό στρατό. Ο ίδιος εξελέγη στις εκλογές του Μαϊου του 1915 βουλευτής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και τα επόμενα χρόνια ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα. Τον αυτονομιστικό αγώνα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Χειμάρρα, συνέχισε ο αδελφός του Νίκος Σπυρομήλιος. Το 1926 αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Συνταγματάρχη και τέθηκε τιμητικά σε διαθεσιμότητα.
Το σπίτι (αρχοντικό) της οικογένειας Σπυρομήλιου, αποτελεί ένα από τα αξιοθέατα της παλιάς πόλης της Χειμάρρας, αν και εγκαταλειμμένο σήμερα.
Ο Σπύρος Σπυρομήλιος (1864-1930), υπήρξε αξιωματικός της ελληνικής Χωροφυλακής, διακρίθηκε στον Μακεδονικό Αγώνα και τους Βαλκανικούς Πολέμους.
Ο Σπ. Σπυρομήλιος καταγόταν από γνωστή οικογένεια της Χειμάρρας, πόλη στις ακτές της σημερινής νότιας Αλβανίας (Βόρεια Ήπειρος).
Το 1905 έδρασε στην, υπό οθωμανική κυριαρχία Μακεδονία (περιοχή Βερμίου), επικεφαλής ενόπλου τμήματος, κατά τη διάρκεια του μακεδονικού αγώνα. Έφερε το ψευδώνυμο Αθάλης Μπούας, και σημείωσε αρκετές επιτυχίες στην περιοχή δράσης του.... Περισσότερα
Το 1906 έγινε μέλος της «Ηπειρωτικής Εταιρείας», οργάνωσης που είχε σκοπό να ετοιμάσει τις συνθήκες εκείνες για την απελευθέρωση της περιοχής της Ηπείρου.
Το 1909 συμμετείχε ενεργά στο στρατιωτικό Κίνημα στο Γουδί, ως μοίραρχος της Χωροφυλακής.
Στις 5 Νοεμβρίου 1912, και ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, του δόθηκε εντολή, από την Κέρκυρα όπου βρίσκονταν, να αποβιβαστεί στην Χειμάρρα. Η δύναμη που είχε στην διάθεσή του ήταν σχετικά μικρή: 2.000 εθελοντές κυρίως Χειμαρριώτες και Κρητικοί. Η απόβαση, που είχε και την υποστήριξη του πολεμικού «Αχελώος», δεν συνάντησε καμία ουσιαστική δυσκολία και είχε πλήρη επιτυχία. Στις 29 του ίδιου μήνα, καθώς οι Αλβανοί άρχιζαν να οργανώνουν ένοπλες ομάδες, από φόβο μαζικής επίθεσης, του δόθηκε διαταγή να εγκαταλείψει την περιοχή της Χειμάρρας. Όμως, δεν την εκτέλεσε και παρέμεινε στην περιοχή, οργανώνοντας με επιτυχία την άμυνα της.
Με το πέρας τον Βαλκανικών Πολέμων, η Ελλάδα υποχρεώθηκε, βάσει συνθηκών, να αποσύρει τον στρατό της από την περιοχή της Βορείου Ηπείρου. Όμως ο Σπ. Σπυρομήλιος, στις 9 Φεβρουαρίου 1914, δεν εκτέλεσε την διαταγή της αποχώρησης, αντ' αυτού ανακήρυξε την αυτονομία της περιοχής και οργάνωσε τοπικές ένοπλες ομάδες, τους λεγόμενους «Ιερούς Λόχους». Προσχώρησε στην προσωρινή Κυβέρνηση της Βορείου Ηπείρου που ορίστηκε στο Αργυρόκαστρο την 17 Φεβρουαρίου 1914. Μέχρι την επανείσοδο του ελληνικού στρατού στην Β. Ήπειρο, η περιοχή δέχθηκε αρκετές συνδυασμένες επιθέσεις από την νεοσυσταθείσα αλβανική χωροφυλακή καθώς και Αλβανούς ατάκτους, που αποκρούστηκαν με επιτυχία, ιδιαίτερα λόγω των στρατιωτικών ικανοτήτων του Σπ. Σπυρομήλιου.
Την περίοδο του Εθνικού Διχασμού η περιοχή της Χειμάρρας όπως και το μεγαλύτερο μέρος της Βορείου Ηπείρου (πλην Κορυτσάς που προσχώρησε στους Βενιζελικούς) κατελήφθη από τον ιταλικό στρατό. Ο ίδιος εξελέγη στις εκλογές του Μαϊου του 1915 βουλευτής στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και τα επόμενα χρόνια ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα. Τον αυτονομιστικό αγώνα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Χειμάρρα, συνέχισε ο αδελφός του Νίκος Σπυρομήλιος. Το 1926 αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Συνταγματάρχη και τέθηκε τιμητικά σε διαθεσιμότητα.
Το σπίτι (αρχοντικό) της οικογένειας Σπυρομήλιου, αποτελεί ένα από τα αξιοθέατα της παλιάς πόλης της Χειμάρρας, αν και εγκαταλειμμένο σήμερα.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΠΥΡΡΟΣ ΣΠΥΡΟΜΗΛΙΟΣ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 25-9-2017 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ [Kotsios Kotskas στο Φ.Β]
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν στην ανάδειξη των στόχων του ιστολογίου . Υβριστικά και προσβλητικά θα διαγράφονται