ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ=Η ΑΡΙΑ ΦΥΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ [ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ-ΠΕΤΡΟΣ ΒΛΑΣΤΟΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΛΛΗΣ-ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ]
Είναι η φυσική συνέχεια της ξενομανούς λανθασμένης πορείας των Γραικύλων Ευρωλιγούρηδων από την αρχή του Ελληνικού κράτους. Και για όλα αυτά, είναι κατατοπιστικά τα παρακάτω λόγια του Ι. Δραγούμη:
Σκοπός εκείνων που έφτειασαν το νέο κράτος ήταν (..) να ξαναπιάσει ο Ρωμηός τη διοίκηση του κράτους του που είχε πρωτεύουσα την Πόλη και να ξανακαθίσει Έλληνας βασιλιάς στο θρόνο των Παλαιολόγων.
Μα οι περιστάσες, η σχετική αδυναμία των αρχηγών και οι μεγάλοι της γης έτσι το θέλησαν και αντί να γίνει, σύμφωνα με τη θέληση του λαού το κράτος της μεγάλης ιδέας, έγινε ένα μικρό ελληνικό κράτος στο μέρος που είχε ανθίσει η αρχαία Ελλάδα. Το ελληνικό όνειρο ίσως να περιορίστηκε προπάντων από την ευρωπαϊκή αντίληψη την ξεπαρμένη τότε από μια νεογέννητη φωτοβολή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Μόνο οι Ρώσοι, με το να μην έχουν κλασσική μόρφωση, ένοιωθαν σωστά ποιο ήταν αλήθεια το ελληνικό όραμα, και αυτοί δεν είχαν λόγους να το σπρώξουν να γίνει πράμα, απεναντίας το έτρεμαν. Και οι Τούρκοι όμως, που δεν τους εσκότιζαν το μυαλό οι πιο αρχαίες ιστορίες, κι αυτοί ήξεραν καλά το τι εγύρευε το ξυπνημένο πια έθνος των Ρωμαίων, γιατί το θυμόντουσαν και οι ίδιοι - δεν είχαν περάσει και πολλά χρόνια - πως από αυτό το έθνος, το βασιλικό, επήραν την Πόλη, και αυτό το ίδιο θα θελήσει μια μέρα πάλι να τους την ξαναπάρει.
...Και όπως ο φιλελληνισμός και η αρχαιομανία των Ευρωπαίων και η όμοια αρχαιομανία των γραμματισμένων Ρωμηών έπλαθαν την αντίληψη μιας μικρής Ελλάδας στενεύοντας τα σύνορα της φυλής και ταιριάζοντάς τα με τα σύνορα της αρχαίας, ενώ ο λαός είχε ζωντανή μέσα του σα πόθο εθνικό πάντα τη βυζαντινή παράδοση της αυτοκρατορίας, έτσι και στα άλλα, ενώ ο λαός κρατούσε τη δημοτική παράδοση, οι γραμματισμένοι με τη βοήθεια των αρχαιομαθών φιλελλήνων οραματίζονταν με τον αρχαίον Ελληνισμό στενεύοντας τη ζωή του έθνους. Και οι φιλέλληνες και οι γραμματισμένοι Έλληνες επρόβαιναν με το μυαλό τους κατά κάποιαν αφαίρεση. Η νέα Ελλάδα ήταν κατευθείαν συνέχεια της αρχαίας, τα ενδιάμεσα δυο χιλιάδες χρόνια με τους δύο ελληνικούς πολιτισμούς τους ήταν σβησμένα. Αλεξαντρινά κράτη και προ πάντων βυζαντινό δεν είχαν υπάρξει. Όλα είχαν φτωχήνει τόσο μέσα στη ψυχή των μορφωμένων του έθνους, που δε εστοχάστηκαν ότι μπορούσαν να στραφούν αλλού παρά στην Ευρώπη για να γυρέψουν πρότυπα και για τους νόμους του κράτους και για τη διοίκηση και για την πνευματική ζωή(...)
Ο ξενοφερμένος βασιλιάς με οργανωτές χοντρούς Βαυαρέζους αντίγραψαν νόμους φράγκικους και συντάγματα ισοπεδωτικά (...) ο γερμανομαθημένος αρχιτέκτονας μετάφερνε μαζί του από τη Γερμανία δείγματα σπιτιών, ο γαλλομαθημένος ράφτης μόδες, ο φραγκοπασαλειμμένος νομικός νόμους και ο διαβασμένος ποιητής στίχους ρομαντικούς. Και ό,τι έφτανε ίσα από την Ευρώπη εφάνταζε και λαμποκοπούσε, ό,τι εντόπιο ήταν περιφρονημένο. Στην Ευρώπη φώλιασε ο πολιτισμός και η επιστήμη, εκεί λοιπόν φυτρώνει και κάθε τελειότητα. Όποιος δεν πήγε στο Παρίσι δεν είναι άνθρωπος (...)
Ο νομοθέτης φραγκοφερμένος και αυτός ή τουλάχιστο φραγκομαθημένος ετσάκισε με νόμους τα φυσικά του Ρωμηού, την κοινοτική ζωή, αντί να τη μελετήσει και να την καλλιτερέψει και απάνω της να θεμελιώσει τον κρατικό μηχανισμό, την κατασύντριψε, γιατί στη Βαυαρία δεν υπάρχουν κοινότητες (...) Το μόνο που θέλησαν να κρατήσουν ελληνικό, και αυτό όμως όχι νεοελληνικό, ήταν οι τύποι, η φάτσα, η εξωτερική μορφή, και βάφτισαν με αρχαιόπρεπα ονόματα τους θεσμούς και τις διάφορες θέσεις και αξιώματα. Φτάνει να λέγονταν κάτι "δήμος" και ήταν αμέσως ελληνικό, "σύνταγμα" και ήταν καλό, "βουλευτής" και ήταν γνήσιο. Έτσι και τους ανθρώπους από πρωτητερινά χρόνια άρχισαν και τους βάφτιζαν Περικήδες, Θεμιστοκλήδες, Σωκράτηδες, Δημοσθένηδες, νομίζοντας πως θα τους έφτειαναν έτσι γνήσιους απόγονους των αρχαίων που τους σπούδαζαν ωστόσο στην Ευρώπη για να τους τελειοποιήσουν. Και αρμένιζε η Ελλάδα όλη κατάισα κατά κάποιον αρχαιόμορφο και ξενότροπο μαϊμουδισμό, που έκαμε το ελληνικό μυαλό να παραδέρνει σε μια λιμνοθάλασσα από ιδέες παλιές και νέες.
Οι μόνοι Άριοι που πατάνε την ελληνική γη, και συγγενείς φυλετικά με τους Δωριείς, είναι οι αρβανίτες, καθ' α γράφει και ο Μεγάλος Πέτρος Βλαστός. Εμείς κάναμε την ελληνική επανάσταση όταν οι υπόλοιποι σούρνονταν μπροστά στον Οθωμανό, με το μπακλαβοκανταίφια τους και τη χαμερπή δειλία τους, εμείς δώσαμε το τσάμικο, τη φουστανέλα και την ηρωικό τρόπο ζωής όταν οι κλαψιάρηδες μπουζοκαχασικλήδες της Ανατολίας κλαίγαν τη μοίρα τους και την άτιμη "κενωνία", εμείς διδάξαμε τη Μπέσα και την παλικαριά.
Εμείς είμαστε οι απόγονοι των ηρώων του 1821, και άρα δικαιωματικά εμείς θα μιλάμε για την Ελλάδα, και οι υπόλοιποι -ογλού, -ιδής κ. όλα τα λιμά . θα βγάζετε τον σκασμό.
Γιατί έτσι είναι ο νόμος της Ζωής και η φυλετική ιεραρχία.
Κύριοι και σκλάβοι γίναμε με το ανακάτωμα των φυλών και τη δημοκρατία ένα και τ' αυτό, γι' αυτό πάει κατά διαόλου η Ελλάς..
TYXERO ΕΒΡΟΥ 26-9-2017 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ [Kotsios Kotskas στο Φ.Β.]
-------------------------------------------------------------------------------
Του Ιωνά Δραγούμη..
Είναι η φυσική συνέχεια της ξενομανούς λανθασμένης πορείας των Γραικύλων Ευρωλιγούρηδων από την αρχή του Ελληνικού κράτους. Και για όλα αυτά, είναι κατατοπιστικά τα παρακάτω λόγια του Ι. Δραγούμη:
Σκοπός εκείνων που έφτειασαν το νέο κράτος ήταν (..) να ξαναπιάσει ο Ρωμηός τη διοίκηση του κράτους του που είχε πρωτεύουσα την Πόλη και να ξανακαθίσει Έλληνας βασιλιάς στο θρόνο των Παλαιολόγων.
Μα οι περιστάσες, η σχετική αδυναμία των αρχηγών και οι μεγάλοι της γης έτσι το θέλησαν και αντί να γίνει, σύμφωνα με τη θέληση του λαού το κράτος της μεγάλης ιδέας, έγινε ένα μικρό ελληνικό κράτος στο μέρος που είχε ανθίσει η αρχαία Ελλάδα. Το ελληνικό όνειρο ίσως να περιορίστηκε προπάντων από την ευρωπαϊκή αντίληψη την ξεπαρμένη τότε από μια νεογέννητη φωτοβολή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Μόνο οι Ρώσοι, με το να μην έχουν κλασσική μόρφωση, ένοιωθαν σωστά ποιο ήταν αλήθεια το ελληνικό όραμα, και αυτοί δεν είχαν λόγους να το σπρώξουν να γίνει πράμα, απεναντίας το έτρεμαν. Και οι Τούρκοι όμως, που δεν τους εσκότιζαν το μυαλό οι πιο αρχαίες ιστορίες, κι αυτοί ήξεραν καλά το τι εγύρευε το ξυπνημένο πια έθνος των Ρωμαίων, γιατί το θυμόντουσαν και οι ίδιοι - δεν είχαν περάσει και πολλά χρόνια - πως από αυτό το έθνος, το βασιλικό, επήραν την Πόλη, και αυτό το ίδιο θα θελήσει μια μέρα πάλι να τους την ξαναπάρει.
...Και όπως ο φιλελληνισμός και η αρχαιομανία των Ευρωπαίων και η όμοια αρχαιομανία των γραμματισμένων Ρωμηών έπλαθαν την αντίληψη μιας μικρής Ελλάδας στενεύοντας τα σύνορα της φυλής και ταιριάζοντάς τα με τα σύνορα της αρχαίας, ενώ ο λαός είχε ζωντανή μέσα του σα πόθο εθνικό πάντα τη βυζαντινή παράδοση της αυτοκρατορίας, έτσι και στα άλλα, ενώ ο λαός κρατούσε τη δημοτική παράδοση, οι γραμματισμένοι με τη βοήθεια των αρχαιομαθών φιλελλήνων οραματίζονταν με τον αρχαίον Ελληνισμό στενεύοντας τη ζωή του έθνους. Και οι φιλέλληνες και οι γραμματισμένοι Έλληνες επρόβαιναν με το μυαλό τους κατά κάποιαν αφαίρεση. Η νέα Ελλάδα ήταν κατευθείαν συνέχεια της αρχαίας, τα ενδιάμεσα δυο χιλιάδες χρόνια με τους δύο ελληνικούς πολιτισμούς τους ήταν σβησμένα. Αλεξαντρινά κράτη και προ πάντων βυζαντινό δεν είχαν υπάρξει. Όλα είχαν φτωχήνει τόσο μέσα στη ψυχή των μορφωμένων του έθνους, που δε εστοχάστηκαν ότι μπορούσαν να στραφούν αλλού παρά στην Ευρώπη για να γυρέψουν πρότυπα και για τους νόμους του κράτους και για τη διοίκηση και για την πνευματική ζωή(...)
Ο ξενοφερμένος βασιλιάς με οργανωτές χοντρούς Βαυαρέζους αντίγραψαν νόμους φράγκικους και συντάγματα ισοπεδωτικά (...) ο γερμανομαθημένος αρχιτέκτονας μετάφερνε μαζί του από τη Γερμανία δείγματα σπιτιών, ο γαλλομαθημένος ράφτης μόδες, ο φραγκοπασαλειμμένος νομικός νόμους και ο διαβασμένος ποιητής στίχους ρομαντικούς. Και ό,τι έφτανε ίσα από την Ευρώπη εφάνταζε και λαμποκοπούσε, ό,τι εντόπιο ήταν περιφρονημένο. Στην Ευρώπη φώλιασε ο πολιτισμός και η επιστήμη, εκεί λοιπόν φυτρώνει και κάθε τελειότητα. Όποιος δεν πήγε στο Παρίσι δεν είναι άνθρωπος (...)
Ο νομοθέτης φραγκοφερμένος και αυτός ή τουλάχιστο φραγκομαθημένος ετσάκισε με νόμους τα φυσικά του Ρωμηού, την κοινοτική ζωή, αντί να τη μελετήσει και να την καλλιτερέψει και απάνω της να θεμελιώσει τον κρατικό μηχανισμό, την κατασύντριψε, γιατί στη Βαυαρία δεν υπάρχουν κοινότητες (...) Το μόνο που θέλησαν να κρατήσουν ελληνικό, και αυτό όμως όχι νεοελληνικό, ήταν οι τύποι, η φάτσα, η εξωτερική μορφή, και βάφτισαν με αρχαιόπρεπα ονόματα τους θεσμούς και τις διάφορες θέσεις και αξιώματα. Φτάνει να λέγονταν κάτι "δήμος" και ήταν αμέσως ελληνικό, "σύνταγμα" και ήταν καλό, "βουλευτής" και ήταν γνήσιο. Έτσι και τους ανθρώπους από πρωτητερινά χρόνια άρχισαν και τους βάφτιζαν Περικήδες, Θεμιστοκλήδες, Σωκράτηδες, Δημοσθένηδες, νομίζοντας πως θα τους έφτειαναν έτσι γνήσιους απόγονους των αρχαίων που τους σπούδαζαν ωστόσο στην Ευρώπη για να τους τελειοποιήσουν. Και αρμένιζε η Ελλάδα όλη κατάισα κατά κάποιον αρχαιόμορφο και ξενότροπο μαϊμουδισμό, που έκαμε το ελληνικό μυαλό να παραδέρνει σε μια λιμνοθάλασσα από ιδέες παλιές και νέες.
Πηγή: "Eλληνικός πολιτισμός", του I. Δραγούμη, εκδ. Φιλόμυθος
--------------------------------------------------------------------------------
Giannis Theodorou =Μπράβο! Μου θυμίζουν οι αναλύσεις σου, την εποχή του αείμνηστου Αριστείδη Κόλλια, την εποχή που τέθηκαν σε επιστημονική βάση οι προυποθέσεις, ώστε το Αρβανίτικο ζήτημα να επαναπροσδιοριστεί από μας για μας ... να αναδειχτούν οι ιδιαιτερότητες μας και να μπουν στην άκρη οι πάσης φύσεως "αρβανιτοφονιάδες" και εγχώριοι κατσιαπλάδες, οι επίγονοι των νεκροθαφτών "Φαναριωτών, λογίων" κλπ, του "εσμού" των "πλαστογράφων" της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, όλων εκείνων που θεώρησαν την Αρβανίτικη φάρα, ως κάτι ιστορικά "τυχαίο" και "συμπτωματικό", υπακούοντας στα προστάγματα και κελεύσματα της "ενδοτικής εθνοκάθαρσης", της βλακώδους προσπάθειας αποκάθαρσης των "δήθεν ανθελληνικών" κοιτίδων και εστιών διαφορετικότητας ... και αγαπητοί φίλοι, για πια " διγλωσσία" να μιλήσουμε, εδώ σήμερα "δικοί μας", που καμώνονται τους ιστορικούς-λαογράφους-καθηγητές, γράφουν και επιμένουν ότι τα Αρβανίτικα ήταν ένα "φτωχό ηπειρογενές γλωσσικό ιδίωμα", και, οι έχοντες αντίθετη θέση ή άποψη είναι ... ανθέλληνες (sic!!) ... τώρα πως επί παραδείγματι, οι Αρμπερέσηδες της Κάτω Ιταλίας που προήλθαν από τη μαζική μετακίνηση, Αρβανιτών του Μορέως, μετά την πτώση των τελευταίων αναχωμάτων στην Μεθώνη κλπ κατά τους Ενετοτουρκικούς πολέμους, διατηρούν άσβηστη τη "φτωχή" αυτή γλώσσα πάνω από 7 αιώνες και το εμβληματικό: "O e bukura Moree..", ακούγεται σαν "εθνικός ύμνος" περνώντας από γενιά σε γενιά, τυχαίο και συμπτωματικό...!!! Με ιδιαίτερη χαρά θα αναμένουμε τη συνέχεια και θα έχουμε πολλά να πούμε ... Μιρεμπρέμα τ' κeσσ βλά, σ'ντeττ εδέ ντασουρί νe' Αρβανίτατ...
--------------------------------------------------------------------------------
Giannis Theodorou =Μπράβο! Μου θυμίζουν οι αναλύσεις σου, την εποχή του αείμνηστου Αριστείδη Κόλλια, την εποχή που τέθηκαν σε επιστημονική βάση οι προυποθέσεις, ώστε το Αρβανίτικο ζήτημα να επαναπροσδιοριστεί από μας για μας ... να αναδειχτούν οι ιδιαιτερότητες μας και να μπουν στην άκρη οι πάσης φύσεως "αρβανιτοφονιάδες" και εγχώριοι κατσιαπλάδες, οι επίγονοι των νεκροθαφτών "Φαναριωτών, λογίων" κλπ, του "εσμού" των "πλαστογράφων" της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας, όλων εκείνων που θεώρησαν την Αρβανίτικη φάρα, ως κάτι ιστορικά "τυχαίο" και "συμπτωματικό", υπακούοντας στα προστάγματα και κελεύσματα της "ενδοτικής εθνοκάθαρσης", της βλακώδους προσπάθειας αποκάθαρσης των "δήθεν ανθελληνικών" κοιτίδων και εστιών διαφορετικότητας ... και αγαπητοί φίλοι, για πια " διγλωσσία" να μιλήσουμε, εδώ σήμερα "δικοί μας", που καμώνονται τους ιστορικούς-λαογράφους-καθηγητές, γράφουν και επιμένουν ότι τα Αρβανίτικα ήταν ένα "φτωχό ηπειρογενές γλωσσικό ιδίωμα", και, οι έχοντες αντίθετη θέση ή άποψη είναι ... ανθέλληνες (sic!!) ... τώρα πως επί παραδείγματι, οι Αρμπερέσηδες της Κάτω Ιταλίας που προήλθαν από τη μαζική μετακίνηση, Αρβανιτών του Μορέως, μετά την πτώση των τελευταίων αναχωμάτων στην Μεθώνη κλπ κατά τους Ενετοτουρκικούς πολέμους, διατηρούν άσβηστη τη "φτωχή" αυτή γλώσσα πάνω από 7 αιώνες και το εμβληματικό: "O e bukura Moree..", ακούγεται σαν "εθνικός ύμνος" περνώντας από γενιά σε γενιά, τυχαίο και συμπτωματικό...!!! Με ιδιαίτερη χαρά θα αναμένουμε τη συνέχεια και θα έχουμε πολλά να πούμε ... Μιρεμπρέμα τ' κeσσ βλά, σ'ντeττ εδέ ντασουρί νe' Αρβανίτατ...
-----------------------------------------------------------------------
Το κείμενο που παραθέτουμε είχε πρωτοδημοσιευθεί στο περιοδικό "Βόρειο Σέλας". Αποτελεί απόσπασμα από τα "Κριτικά Ταξίδια" του Πέτρου Βλαστού (έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του πρωτοτύπου) το οποίο δεικνύει μοναδικές πτυχές της Ελληνικής νοήσεως. Όπως είχε τότε εισαγωγικά γραφτεί :Ιδού λοιπόν, στην γυμνή και απροσποίητη αποκαλυπτική του, ηρωικήν θα έλεγα, σε μια εποχή δογματικής ανάρετης σάπιας ηθικολογίας και ορθοπολιτικού φαρισαϊσμού, ευθυκρισίαν και φιλαλήθεια, ένα πραγματικό διαμάντι, πού επειγόντως “έπρεπε” οι Πάπες της τρανσβεστικής ορθοφροσύνης να παραχώσουν και να θάψουν- και μαζί με αυτό, την Αλήθεια! Και φυσικά και το Έθνος - -διότι, κατά την σοφήν διδαχήν του Διονυσίου Σολωμού, “το Έθνος πρέπει να μάθη να θεωρή εθνικόν ό,τι είναι αληθές”!!!! =http://hypervoria.blogspot.gr/2012/01/1912.html
Οι μόνοι Άριοι που πατάνε την ελληνική γη, και συγγενείς φυλετικά με τους Δωριείς, είναι οι αρβανίτες, καθ' α γράφει και ο Μεγάλος Πέτρος Βλαστός. Εμείς κάναμε την ελληνική επανάσταση όταν οι υπόλοιποι σούρνονταν μπροστά στον Οθωμανό, με το μπακλαβοκανταίφια τους και τη χαμερπή δειλία τους, εμείς δώσαμε το τσάμικο, τη φουστανέλα και την ηρωικό τρόπο ζωής όταν οι κλαψιάρηδες μπουζοκαχασικλήδες της Ανατολίας κλαίγαν τη μοίρα τους και την άτιμη "κενωνία", εμείς διδάξαμε τη Μπέσα και την παλικαριά.
Εμείς είμαστε οι απόγονοι των ηρώων του 1821, και άρα δικαιωματικά εμείς θα μιλάμε για την Ελλάδα, και οι υπόλοιποι -ογλού, -ιδής κ. όλα τα λιμά . θα βγάζετε τον σκασμό.
Γιατί έτσι είναι ο νόμος της Ζωής και η φυλετική ιεραρχία.
Κύριοι και σκλάβοι γίναμε με το ανακάτωμα των φυλών και τη δημοκρατία ένα και τ' αυτό, γι' αυτό πάει κατά διαόλου η Ελλάς..
------------------------------------------------------------------------
Λευκή ας βαλθεί όπου έπεσες, Κολώνα
(Πώς έπεσες, γραφή να μη το λέη)
Λευκή με της Πατρίδας την εικόνα
Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίη,
Βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίη!» Kωστής Παλαμάς=http://ellines-albanoi.blogspot.gr/.../blog-post_8326.html
(Πώς έπεσες, γραφή να μη το λέη)
Λευκή με της Πατρίδας την εικόνα
Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίη,
Βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίη!» Kωστής Παλαμάς=http://ellines-albanoi.blogspot.gr/.../blog-post_8326.html
--------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------
Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΛΛΗΣ ΕΛΕΓΕ ΠΩΣ Η ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΗΡΥΧΤΕΙ ΩΣ ΑΛΛΗ ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΓΛΩΣΣΑ ΤΟ 1907.
--------------------------------------------------------------------------------
--------------------------------------------------------------------------------
Ο Αλέξανδρος Πάλλης έγραφε με το ψευδώνυμο «Λέκκας Αρβανίτης» καί σώζεται καί φωτογραφία του πού με καμάρι φορά τη φουστανέλα.
Καί καμάρι την είχε την καταγωγή του.
Αυτός λοιπόν ο σπουδαίος λογοτέχνης καί πατριώτης ζητούσε πανεπιστήμιο Αρβανίτικο.
Καί μάλιστα έλεγε πως η Αρβανίτικη γλώσσα πρέπει να κηρυχτεί ως άλλη εθνική μας γλώσσα.
Καταλαβαίνετε φίλοι καί εχθροί;
Καί απ'όλα τούτα, τα ελληνόπουλα δεν μαθαίνουνε ΤΙΠΟΤΑ.
Όρσε καί να τη χαίρεστε τη παιδεία σας καί το έθνος σας νεορωμιοί.
---------------------------------------------------------------------------------
Όσοι είμαστε Ρωμιοί, χρέος μας είναι με τα σκολιά μας, τα νοσοκομεία μας, τους προξένους μας, τους παπάδες μας, να βοηθήσουμε κάθε εθνική απαίτηση κι ανάγκη του Αρβανίτη. Α θέλει μάθημα στη γλώσσα του, μάθημα στη γλώσσα του πρέπει να του δώσουμε. Α θέλει εκκλησιές και παπάδες στη γλώσσα του, πρέπει να τόνε βοηθήσουμε ν’αποχτήσει. Ό,τι είναι δικό μας, ας είναι και δικό του.
[…] Εγώ είμαι Αρβανίτικης καταγωγής. ΠΑΛ φαίνεται θα πει κόπανος (δυστυχώς δεν ξέρω αρβανίτικα), είμαι ας πούμε Λέκας Κοπανάς. Όντας Αρβανίτης από αίμα μου, θεωρώ πως είμαι και Αρβανίτης και Ρωμιός και Τούρκος, το κακό καθενός τους κακό και δικό μου και το καλό καθενός τους και καλό δικό μου» [24].
Καί καμάρι την είχε την καταγωγή του.
Αυτός λοιπόν ο σπουδαίος λογοτέχνης καί πατριώτης ζητούσε πανεπιστήμιο Αρβανίτικο.
Καί μάλιστα έλεγε πως η Αρβανίτικη γλώσσα πρέπει να κηρυχτεί ως άλλη εθνική μας γλώσσα.
Καταλαβαίνετε φίλοι καί εχθροί;
Καί απ'όλα τούτα, τα ελληνόπουλα δεν μαθαίνουνε ΤΙΠΟΤΑ.
Όρσε καί να τη χαίρεστε τη παιδεία σας καί το έθνος σας νεορωμιοί.
---------------------------------------------------------------------------------
Όσοι είμαστε Ρωμιοί, χρέος μας είναι με τα σκολιά μας, τα νοσοκομεία μας, τους προξένους μας, τους παπάδες μας, να βοηθήσουμε κάθε εθνική απαίτηση κι ανάγκη του Αρβανίτη. Α θέλει μάθημα στη γλώσσα του, μάθημα στη γλώσσα του πρέπει να του δώσουμε. Α θέλει εκκλησιές και παπάδες στη γλώσσα του, πρέπει να τόνε βοηθήσουμε ν’αποχτήσει. Ό,τι είναι δικό μας, ας είναι και δικό του.
[…] Εγώ είμαι Αρβανίτικης καταγωγής. ΠΑΛ φαίνεται θα πει κόπανος (δυστυχώς δεν ξέρω αρβανίτικα), είμαι ας πούμε Λέκας Κοπανάς. Όντας Αρβανίτης από αίμα μου, θεωρώ πως είμαι και Αρβανίτης και Ρωμιός και Τούρκος, το κακό καθενός τους κακό και δικό μου και το καλό καθενός τους και καλό δικό μου» [24].
Αυτα ελεγε ο ναυαρχος ΠΑΥΛΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ
«Εμείς οί Αρβανίτες ελευθερώσαμε την Ελλάδα από τον Τούρκο,εμείς χτίσαμε την Ελλάδα.Εμείς οί Αρβανίτες είμαστε οί καλύτεροι Έλληνες πατριώτες» (Παύλος Κουντουριώτης, ναύαρχος, αργότερα Πρόεδρος της Δημοκρατίας)
TYXERO ΕΒΡΟΥ 26-9-2017 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ [Kotsios Kotskas στο Φ.Β.]
----------------------------------------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν στην ανάδειξη των στόχων του ιστολογίου . Υβριστικά και προσβλητικά θα διαγράφονται