Τρίτη 24 Οκτωβρίου 2017

ΤΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΝΙΑΤΕΣ;

ΤΙ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΝΙΑΤΕΣ; [Απόπειρα αναστατώσεως της Μάνης κατά τον 17ον αιώνα
Ο Νόμος τού Αίματος-ΜΠΕΣΑ---ιΙ.Βρεττος]  

------------------------------------------------------------------------------
ΑΛΒΑΝΟΜΑΝΙΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΛΑΒΟΜΑΝΙΑΤΕΣ
------------------------------------------------------------------------------- 



Βυζαντινή Περίοδος
Για την ιστορική διαδρομή της περιοχής κατά τους βυζαντινούς χρόνους, οι πληροφορίες είναι λιγοστές, πράγμα που δεν επιτρέπει το σχηματισμό σαφούς εικόνας. Γνωρίζουμε ότι κατά την περίοδο της εγκατάστασης των Σλάβων στην Πελοπόννησο (6ος αι. και εξής) δύο σλαβικές φυλές- οι Μηλιγγοί και οι Εζερίτες- επέλεξαν ως τόπο κατοικίας τους τις δυσπρόσιτες περιοχές του Ταϋγέτου και του Πάρνωνα και ότι πολλές φορές εστασίαζαν, δημιουργώντας πολλά προβλήματα στους Έλληνες της περιοχής. Αναφέρονται τρεις τουλάχιστον εκστρατείες Βυζαντινών στρατευμάτων με στόχο την καταστολή αυτών των στάσεων. Και ενώ από την εγκατάσταση των Εζεριτών στον Ταϋγετο δεν απέμεινε κανένα ίχνος, την παρουσία των Μηλιγγών μαρτυρούν ορισμένα τοπωνύμια, όπως ο "Ζυγός του Μελιγγού", ο "Δρόγγος του Μηλιγγού", τα "Μελιγγίτικα καλύβια", πράγμα που δεν σημαίνει, υποχρεωτικά, κάποιου είδους επικράτηση των Μηλιγγών στο χώρο εγκατάστασής τους. Αντίθετα, η αφομοίωσή τους πρέπει να συντελέστηκε πολύ γρήγορα: επί αυτοκράτορος Βασιλείου Α΄ του Μακεδόνος (867- 866) ασπάζονται και αυτοί τον χριστιανισμό, όπως και οι Έλληνες του Πάρνωνα και του Ταϋγέτου, και έκτοτε δεν απασχολούν ως ξεχωριστή εθνική οντότητα την Ιστορία.              

------------------------------------------------------------------------------
ΤΟ ΚΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ΜΑΪΝΗΣ=http://www.mani.org.gr/…/kmainis_mp…/kastro_mainis_mpats.htm
ΣΛΑΒΙΚΑ ΦΥΛΑ ΣΤΗ ΜΑΝΗ ΩΣ ΕΠOΙΚOΙ ΤOΥ ΒΥΖΑΝΤΙOΥ=http://manivoice.gr/…/%CF%83%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%B9%CE%BA%…

----------------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
https://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=51&t=139976&start=45

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη και 39 επισκέπτες
PHORUM.GR

Ο ΓΕΝΙΤΣΑΡΟΣ [στο αρθρο αρνειται την Αρβανιτικη καταγωγη του] 'ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ [Καργας και επι το Μανιατικο εγινε Καργακος]. γραφει για την ΜΑΝΗ και τους ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ.==Harry Tzitzileris Ο προδοτης γενιτσαρος Καργακος ,απο το χωριο " Σαραντα " Αλβανιας ,ειναι μεγαλη λερα .. Ευτυχως που την προδοσια πολλοι αγαπησαν,τον προδοτη κανενας .. Οι Γραικοι φασιστες τον λενε κωλοαλβανο & οι Αλβανοι Γκρεκεμουτη..

  Το βιβλίο  του "Αλβανοί Αρβανίτες Έλληνες"  δεν είναι αντικειμενικό ιστορικό κείμενο αλλά μία ωραιοποίησης του Ελληνικού στοιχείου υποβάθμιση του Αρβανίτικου στοιχείου και φυσικά αναθεματισμός του Αλβανικού (μουσουλμανικού) στοιχείου στην Ελλάδα Για παράδειγμα θα αναφέρω την αντίσταση του Σουλίου η οποία ωραιοποιείται και ηρωοποιείται και δικαίως ! Αλλά όταν την ίδια αντίσταση έκαναν και οι μουσουλμάνοι Μπαρδουνιώτες και Λαλιώτες στην Πελοπόννησο ήταν παλιάνθρωποι και έκανα εγκλήματα.....δλδ με λίγα λόγια δύο μέτρα και δύο σταθμά.......και δεν είναι ένα επιστημονικά καταρτισμένο βιβλίο αλλά ένα βιβλίο προπαγάνδας!

ΣΑΡΑΝΤΟΣ ΚΑΡΓΑΚΟΣ=ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ......ΠΙΚΡΕΣ=https://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=51&t=143428&start=585
Μελετώντας την Ιστορία της ιδιαίτερης πατρίδας μου, της Μάνης, είχα συχνά την ευκαιρία να «πέσω» πάνω σε κείμενα που αναφέρονταν στους αλβανικούς εποικισμούς. Ακόμη και το όνομα Μάνη-Μαίνη ο μακαρίτης Π. Φουρίκης το θεώρησε αλβανικό, πράγμα που, αν είναι σωστό, μας υποχρεώνει, να μεταφέρουμε την «κάθοδο» των Αλβανών νωρίτερα από τον 10ο αι., αφού για πρώτη φορά το όνομα της Μάνης μνημονεύεται από τον Κωνσταντίνο Ζ τον Πορφυρογέννητο (913-959).
Από παιδί σχεδόν ασχολήθηκα κι έγραψα πολλά περί Αλβανών. Είχα ακόμη την εξαιρετική τύχη να περάσω τα εφηβικά και πρώτα νεανικά μου χρόνια στη συνοικία του Λιούμη στο Αιγάλεω, όπου ζούσαν πολλοί γέροντες αλβανόφωνοι. Τουλάχιστον οι πιο ηλικιωμένοι. Το όνομα Λιούμη είναι αλβανικό. Στην κοινή γλώσσα Λιούμης ονομάζεται ο ποταμός Άψος. Τό όνομα αυτό έγινε οικογενειακό και ακολούθως τοπωνύμιο. Εκεί, λοιπόν, στου Λιούμη άρχισα την «προπαίδειά» μου στην Αλβανική, την οποία εκαλλιέργησα, όταν επί διετία έμεινε σπίτι μου ένα υπέροχο ζευγάρι γερόντων από την Μάνδρα. Ο σύζυγος, πολεμιστής των Βαλκανικών, ήταν πρωτανεψιός του ένδοξου στρατηγού Κοντούλη, που ήταν αλβανόφωνος και υπερασπιστής της αρβανίτικης «διαλέκτου». 


Μαζί με τ' αρβανίτικα αγάπησα και τους Αρβανίτες και δημιούργησα αρκετές φιλίες μ' αυτούς. Ακόμη και σήμερα, για την πληρέστερη εμπέδωση των Αρβανίτικών μου, έχω δύο θαυμάσιες δασκάλες, την Ελένη από τη Θήβα και την κυρία Αγγελική από το Μαρκόπουλο. Όλα αυτά όμως δεν θα με οδηγούσαν ποτέ στη σκέψη να γράψω βιβλίο για τις σχέσεις Ελλήνων και Αλβανών-Αρβανιτών. Όμως εδώ και καιρό στις συχνές επισκέψεις μου σε διάφορα αλβανόφωνα χωριά διαπίστωνα μια ύπουλη κίνηση, μια καλά χρηματοδοτούμενη προσπάθεια να ανακαλυφθεί «αλβανική εθνότητα» στην Ελλάδα, κάτι που φυσικά εξυπηρετεί την ύποπτη πολιτική κάποιων σκοτεινών πολιτικών κύκλων των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και φυσικά τα συμφέροντα κάποιων ασήμαντων που ψωμίζονται (ή «ψωνίζονται») από ξένα κέντρα. Προφανής στόχος είναι η ψυχική αποσύνδεση των Αρβανιτάδων από τον υπόλοιπο ελληνικό κορμό. Ν' αποσπασθεί έτσι από τον Ελληνισμό ένα εύρωστο, δυναμικό και μαχητικό τμήμα του, που έδωσε πολύ αίμα για να σχηματισθεί και εδραιωθεί το ελληνικό έθνος.
Οι προσπάθειες αυτές έγιναν περισσότερο εμφανείς κατά την περίοδο του άνανδρου βομβαρδισμού της Σερβίας από τις νατοϊκές δυνάμεις. Ξαφνικά μία δράκα αυτοσχεδίων αλβανιστών, που εμφανίζονταν νυχθημερόν στα ΜΜΕ, προσπάθησαν να κάνουν στον ελληνικό λαό ιδεολογικό μασσάζ, ώστε να πιστέψει πως εφόσον Έλληνες και Αλβανοί είναι αδέλφια, ήταν αδελφικό χρέος τους να ταχθούν με τους Κοσσοβάρους του Ου-Τσε-Κα κι όχι με τους Σέρβους. Και πως τάχα η φιλοσερβική στάση μας υποδήλωνε εχθρότητα προς τους Αλβανούς!


Η παραποίηση και η αλλοίωση των ιστορικών και εθνολογικών στοιχείων ήταν τέτοια που αμαύρωναν την ιστορική εικόνα και δημιουργούσαν στο λαό συγχύσεις αλλά και ψυχώσεις. Καλλιεργούσαν (άλλωστε αυτός είναι ο στόχος) τη διαίρεση. Αυτό με υποχρέωσε να συνθέσω μια Ιστορική μελέτη που δημοσιεύτηκε σε ειδικό ένθετο έντυπο στην εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος», (1 Ιουλίου 1999), που διευθύνει ο αγαπητός φίλος Γιώργος Κύρτσος. Με την εφημερίδα αυτή συνεργάζομαι αρμονικά επί διετία. Το μελέτημα είχε εξαιρετική απήχηση στο αναγνωστικό κοινό. Έλαβα πολλές ευχαριστήριες επιστολές από πολλές περιοχές, κυρίως από τα Μεσόγεια και τη Βοιωτία. Το τηλέφωνο «δούλευε» επί τριήμερον πυρετωδώς. Όλα αυτά με έκαναν να προχωρήσω στην έκδοση βιβλίου με τον ίδιο τίτλο «Αλβανοί-Αρβανίτες-Έλληνες», αλλά με την προσθήκη κάποιων παλαιών και νέων μελετημάτων μου.
Το βιβλίο αυτό εμπιστεύομαι στη στοργή του ιστορικού εκδοτικού οίκου Σιδέρη που ξεπέρασε έναν αιώνα ζωής, και εύχομαι να ξεπεράσει και τον δεύτερο. Γιατί είναι σημαντικό να στεριώνουν στον τόπο αυτό οι πνευματικές εστίες. Στον οίκο Σιδέρη είχα τη χαρά να δω να «γεννιέται» κι ένα άλλο πολύ αγαπημένο μου βιβλίο, ο «Ζαχαριάς Μπαρμπιτσιώτης, ο Δάσκαλος της Κλεφτουριάς». Ο Ζαχαριάς ήταν ο πρώτος Έλληνας στρατιωτικός ηγέτης που υπέδειξε τη στρατιωτική συνεργασία Ελλήνων και Αλβανών για την αποτίναξη του τουρκικού ζυγού.
Η τακτική του Ζαχαριά καθορίζει και τα αισθήματα του συγγραφέα έναντι των Αλβανών. Δεν διακατέχεται από αισθήματα εχθρότητας. Έχει γράψει συχνά πολλά υπέρ αυτών. Με το βιβλίο αυτό δεν επιζητεί ούτε να μειώσει ούτε να υψώσει κανέναν.
Πιστεύει σ' ένα «αντάμωμα» των λαών της Χερσονήσου του Αίμου, όχι με το να προσπαθεί ο ένας λαός να αναδειχθεί υπέρτερος του άλλου, αλλά με το να προσπαθεί 
κάθε λαός να γίνει υπέρτερος του εαυτού του. Δεν του αρέσει να μιλά για «αδελφοσύνες» και άλλα ηχηρά που παράγουν ένα πολιτικό «μελό» και μια πολιτική «νιά-νιά». Πιστεύει στον αμοιβαίο σεβασμό μεταξύ των λαών. Αν δεν υπάρχει το στοιχείο αυτό, τότε οι σχέσεις του Ελληνισμού με τους γείτονες θα μοιάζουν με θεατρικό δράμα στο οποίο ο Ελληνισμός θα παίζει το θύμα και οι άλλοι τον θύτη.   

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΩΝ ΜΑΝΙΑΤΩΝ
----------------------------------------------------------------------------------------------
http://ellines-albanoi.blogspot.gr/2009/05/blog-post_09.html

-------------------------------------------------------------------------- 
 https://www.google.gr/search?q=%CE%9C%CE%91%CE%9D%CE%97...:

Σύνθετη αναζήτησηΑρχική σελίδα των Εικόνων Google Βοήθεια Αποστολή σχολίων
GOOGLE.GR
 ----------------------------------------------------------------------------- 
http://arcadia.ceid.upatras.gr/.../topics/kynhist1.html
ΜΗΛΙΓΓΟΙ-ΜΗΛΙΓΓΩΝΕΣ
---------------------------------------------------------------------------------


Ο Σαθας και αλλοι ιστορικοι,υποστηριξαν πως οι λεγομενοι Αβαροσλαυοι δεν ησαν παρα Αρβανιτες.Η θεση αυτη δεν εγινε δεκτη αν και αποδειχτηκε πως οι Βυζαντινοι χρονικογραφοι ειχαν τοσο πολυ μπερδεψει τις εθνικοτητες των διαφορων εισβολεων στην Ελλαδα.Σχεδον ολοι τους εγραφαν απο την Κωνσταντινουπολη και αυτο που τους στενοχωρουσε δεν ηταν η αλλοιωση της Ελληνικης φυλης,οσο το εαν οι εισβολεις πιστευαν η οχι «εις Χριστον».
Δεν ειχαν εθνικη,αλλα θρησκευτικη συνειδηση.
Οι Μηλιγγοι,αποδεδειγμενα μεχρι τον 9ο μ.Χ. αιωνα,δεν ασπαζονταν τον Χριστιανισμο,ηταν ανυποτακτοι,σκληροι και γενικα δεν ειχαν κανενα απο εκεινα τα γνωριμα Σλαυικα χαρακτηριστικα.
Πλην των Ελληνων και των Αλβανων που μεχρι τελους αντεδρασαν στην επιβολη της Χριστιανικης Θρησκειας,ολοι οι αλλοι Λαοι, Ρωσσοι,Βουλγαροι,Ουγγροι,Σλαυοι,Γαλατες,Γερμανοι κλπ.ασπαστηκαν τον χριστιανισμο οχι απλως με μεγαλη ανεση αλλα με εναν περιεργο αυθορμητισμο.Ηταν θρησκεια στα μετρα τους.Μα δεν συνεβαινε το ιδιο με τους Ελληνες και Αλβανους.Πως λοιπον αυτοι οι Μηλιγγοι κατ'εξαιρεση απο τους υποτιθεμενους ομοφυλους τους Σλαυους,αντιδρουσαν πεισματικα και δεν δεχονταν την Χριστιανικη θρησκεια;
Υποστηριχθηκε πως οι Μηλιγγοι ησαν απογονοι των αρχαιων Μυρμιδονων.Φαινεται ισως πολυ τραβηγμενο,βλεπουμε ομως κατι αλλο.Πραγματι Μηλιγγοι η Μηλιγγων-ες, στ' Αρβανιτικα σημαινει Μυρμιδονες.Οι Μολοσσοι της Ιλλυριας,καθως ειπαμε,διατηρουσαν μεσα απο τους τοπικους θρυλους τους την αναμνηση της καταγωγης τους απο τον γιο του Αχιλλεα τον Νεοπτολεμο.Οταν τον 6ο και 7ο αιωνα οι Σλαυοι κατακλυζουν την Βαλκανικη,βλεπουμε πως πολλα μερη της παλιας Ιλλυριας περνουν στην κατοχη τους και αποκοβονται για 4 αιωνες απο τον κορμο του Βυζαντινου κρατους.Μερικα μαλιστα μερη και ειδικα η Βορεια Ιλλυρια εκσλαυιστηκαν για παντα. 


Οι Ιλλυριοι των περιοχων αυτων που -δεν πρεπει να μας ξεφευγει-ησαν «Ρωμαιοι»-«Βυζαντινοι» υπηκοοι,αναγκαστηκαν να εκπατριστουν στην Κ.Ιταλια,Θεσσαλονικη και Πελοποννησο (Pollo-Puto,σελ. 38).Την εποχη ομως αυτη οι εκπατρισμενοι στην Πελοποννησο Ιλλυριοι δηλ. οι αμεσοι προγονοι των Αρβανιτων,διατηρουσαν εντονα τις αρχαιες αναμνησεις,τους θρυλους και τις παραδοσεις,μια απο τις οποιες ηταν αυτη των Μολοσσων Ιλλυριων,περι καταγωγης τους απο τον Αχιλλεα,δηλ. η παραδοση,πως ανηκαν στην φυλη των Μυρμιδονων.
Συμφωνα με την υποθεση αυτη,οι Μηλιγγοι,δεν αποκλειεται να ησαν πραγματι μια Μολοσσικης καταγωγης φυλη,αλλ'αυτο για να στηριχθει χρειαζονται και μερικα αλλα στοιχεια.Ετσι εχουμε: 1)Το ετυμολογικο της λεξης Μηλιγγοι.2) Τον πολεμικο,φιλελευθερο και ανυποτακτο του χαρακτηρα τους.3) Την αρνηση τους να ασπασθουν την Χριστιανικη πιστη.
4) Εχουμε την «εξαφανιση» τους,ακριβως λιγο μετα την καθοδο των Αρβανιτων στην Πελοποννησο,που σημαινει η οτι οι Αρβανιτες τους εδιωξαν η οτι αυτοι ηλθαν σε επαφη και επιμιξια με τους Αρβανιτες και αφομοιωθηκαν.
Αλλα αυτο για να συμβει (αφομοιωση) πρεπει ακριβως Μηλιγγοι και Αρβανιτες να ειχαν φυλετικη σχεση,αλλοιως ειναι αδιανοητη η επιμιξια.Οι Αρβανιτες απεφευγαν τις επιμιξιες με αλλοφυλους,και γι'αυτο ο Λαος αυτος χωρις γραμματα,Παιδεια και μεσα απο τρομερα αντιξοες συνθηκες,κατορθωσε να επιβιωσει ως τις μερες μας,και να διατηρησει την αυθυπαρξια του και την διαφορετικοτητα του.(Ειδικα μισουσαν τους Σλαυους και Ανατολιτες).
Ωστε αν οι Μηλιγγοι δεν διωχτηκαν αλλ'απεναντιας συνεπραξαν με τους Αρβανιτες,τοτε θα πρεπει να ανηκαν στην ιδια φυλη και το πιθανοτερο σε καποια Μολοσσικη φυλη.
Αν πραγματι ετσι εχουν τα πραγματα,τοτε πρεπει να εξακριβωθουν και μερικες αλλες λεπτομερειες τα ηθη και εθιμα τους και ειδικωτερα οι τυχον παραδοσεις τους περι Μ.Αλεξανδρου κλπ.,που εχουν διασωθει στους Αρβανιτες της Ηπειρου και της Αλβανιας,αν αυτο δεν ειναι καθοριστικο,δεδομενου οτι οι ανθρωποι αυτοι (οι Μηλιγγοι) κυνηγημενοι απο τους Βυζαντινους,πηραν τα βουνα του Ταυγετου και εζησαν για πολλα χρονια μακρυα απο καθε εστια πολιτισμου με πιθανο αποτελεσμα να ξεχασουν πολλα στοιχεια του παρελθοντος τους.
Αυτα βεβαια για τους Μηλιγγους δεν ειναι ιστορια,αλλα υποθεσεις-εναυσμα για τους μελλοντικους μελετητες του θεματος.
Η λεξη Μυρμιδονες σημαινει Μυρμυγγια και η παραδοση συνδεει αλλωστε τους Μυρμιδονες με τα Μυρμυγγια.Μυρμυγγια η Μυρμυρια σημαινει Μυρια,μυρια= δεκαδες χιλιαδες επαναλαμβανομενες δηλ.πληθος μεγα.Τα μυρμυγγια στ' Αρβανιτικα λεγονται Μιλιγγων και παραγεται η λεξη απο το Μιλλι=Χιλια.Δηλαδη και η Ελληνικη και η Αρβανιτικη συνδεουν τα Μυρμυγγια με τον υπερτατο αριθμο τους,επειδη χαρακτηριστικα των εντομων αυτων ειναι το μεγα πληθος,το αμετρητο.    

-------------------------------------------------------------------------------- 
 ΣΛΑΒΟΙ - Ο ΝΙΚΩΝ Ο ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ
Οι Σλάβοι του Ταϋγέτου μέχρι τον δέκατο αιώνα δεν έχουν δεχθεί την χριστιανική θρησκεία. Τις τελευταίες δεκαετίες του αιώνα αυτού ο Όσιος Νίκων αγωνίζεται για τον εκχριστιανισμό εκείνων που δεν είχαν ασπασθεί τη θρησκεία τ
ου Ιησού και την ενίσχυση της πίστεως των Χριστιανών.

Τον εκχριστιανισμό των Σλάβων είχε αναλάβει και πραγματοποιούσε μεθοδικά και επίμονα η Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Στην προσπάθειά της αυτή χρησιμοποίησε τα πιο κατάλληλα πρόσωπα και ένα από αυτά ήταν ο Νίκων ο Μετανοείτε.

Σημαντικό μέρος της δράσεως του Νίκωνος είναι το κήρυγμα του στην Κρήτη, της οποίας ο λαός είχε υποστεί τις συνέπειες της μακροχρόνιας κατοχής της νήσου από τους Σαρακηνούς.

Το 961 ο Νικηφόρος Φωκάς συνεπλήρωσε την ανάκτηση της Κρήτης. Ο ευσεβέστατος Αυτοκράτορας φρόντισε να επαναφέρει στο Χριστιανισμό στους κατοίκους των κέντρων που φαίνεται είχαν υποστεί εντονότερα την ξένη επίδραση.

Για την παρουσία του Νίκωνος στην Κρήτη έχουν διατυπωθεί τρεις απόψεις:

α) Πήρε εντολή από την Κωνσταντινούπολη.
β) Προσεκλήθη απευθείας από το Νικηφόρο.
γ) Οδηγήθηκε στην Κρήτη από θείο ζήλο.

Για τη συνεργασία του Νίκωνος με τους αξιωματούχους της Αυτοκρατορίας κατά τη δράση του στην Κρήτη δεν έχουμε συγκεκριμένες πληροφορίες.

Απεναντίας για τη συνεργασία του με τους αξιωματούχους της Αυτοκρατορίας κατά τους χρόνους της δράσης του στη Λακωνία έχουμε συγκεκριμένες μαρτυρίες.

Κατά το 997 τοποθετήθηκε διοικητής του θέματος Πελοποννήσου ο στρατηγός Βασίλειος Αποκαυκός, ο οποίος κάλεσε αμέσως τον Νίκωνα στην Κόρινθο για να συνεργασθούν ασφαλώς για τον εκχριστιανισμό των Μελιγγών του Ταϋγέτου, οι οποίοι καθώς είδαμε κατά τον αιώνα αυτό δεν είχαν γίνει χριστιανοί. Φαίνεται ότι πέραν της ηθικής συμπαραστάσεως ο διοικητής ενίσχυσε και υλικώς την προσπάθεια του Νίκωνος.

Παρεχώρησε στον Όσιον σημαντικό κτήμα ως Μετόχιο της Μονής του Σωτήρος, που ίδρυσε ο Νίκων, για να έχει ασφαλώς και υλικά μέσα να αγωνίζεται για το σκοπό του, του εκχριστιανισμού των Σλάβων.

Οι Σλάβοι που μέχρι τον δέκατο αιώνα δεν γνώριζαν το Χριστιανισμό, τελικώς αφομοιώθηκαν από τους Έλληνες. Έγιναν Χριστιανοί, πήραν την Ελληνική και ξέχασαν τη δική τους. Εκτός δε από τη γλώσσα ξέχασαν ακόμα και την ανάμνηση της φυλετικής τους καταγωγής.

Η πλήρης αφομοίωση των Σλάβων, ο εξελληνισμός τους δηλαδή. είναι έργον της πολιτικής του Βυζαντίου. Για το έργο όμως αυτό τα οποιαδήποτε διατάγματα των Βυζαντινών στρατηγών, αλλά και τα κηρύγματα των χριστιανών ιεραποστόλων δεν θα ήταν αποτελεσματικά αν δεν υπήρχε λαός χριστιανικός ικανός να αφομοιώσει τους Μελιγγούς.

Ήταν απόλυτη ανάγκη η παρουσία ικανού αριθμού ανθρώπων να μεταδώσει τη γλώσσα του και τη θρησκεία του στους Μελιγγούς.

Από την ιστορία πληροφορούμεθα ότι μέχρι τον έκτο τουλάχιστον αιώνα οι πόλεις του Κοινού των Ελευθερολακώνων ακμάζουν.

Ξαφνικά επετέθη ο Γιζέριχος στην Καινήπολη και όμως βρέθηκαν άνθρωποι ικανοί να αντιμετωπίσουν τις χιλιάδες του στρατού του. Ανάλογο πληθυσμό είχαν ακόμα και άλλες πόλεις Λας, Γύθειο κ.λ.π.

ΟΙ ΛΑΚΩΝΕΣ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑΤΕΣ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ
Όταν οι Άραβες κατέκτησαν την Κρήτη και τη Σικελία, απειλούσαν την Κωνσταντινούπολη, κατελάμβαναν την Θεσσαλονίκη και τη Δημητριάδα, οι Ελευθερολάκωνες δεν μπορούν να αισθάνονται ασφαλείς στις ακτές και εκινήθησαν προς τα υψώματα του Ταϋγέτου τον 7ο αιώνα.

Εκεί συνεχίζοντας την ελληνική ζωή και παράδοση αφομοίωσαν και τους Μελιγγούς, που μέχρι τα χρόνια της Φραγκοκρατίας ήταν φωλιασμένοι στα υψώματα της Σπάρτης. Η διάδοση βεβαίως του Χριστιανισμού βοήθησε αποφασιστικά το έργο της αφομοιώσεως.

Ο αραβικός κίνδυνος υπεχρέωνε τους κατοίκους του Γυθείου, της Λας, της Τευθρώνης, της Καινήπολης, της Μέσσας κ.λ.π. να δημιουργήσουν τις εκατοντάδες των οικισμών και χωριών που βρίσκουμε στα υψώματα του Ταϋγέτου, από το Ακρωτήριο Ταίναρο μέχρι το Μαλεύρι και τη Μελτίνη.

Αυτοί που άφησαν τα παράλια ζητώντας ασφάλεια στον Ταΰγετο δεν ήταν ειδωλολάτρες αλλά χριστιανοί. Με την παρουσία και βοήθεια του Χριστιανικού αυτού λαού, το Βυζαντινό κράτος κατάφερε με τους ανθρώπους του, κληρικούς κυρίως, να επιτύχει τον εκχριστιανισμό των Μελιγγών και τον ακολουθήσαντα εξελληνισμό τους.


---------------------------------------------------------------------------------
Το πρόβλημα Μανιατών - Τσακώνων..

Οι Νεοέλληνες είναι «Σλαύοι»,οσοι δεν ειναι Αρβανιτες.

http://apollonios.pblogs.gr/…/oi-neoellhnes-einai-slayoi-yp… 
---------------------------------------------------------------------------------Γιώργος Μάρκου Οι αρβανίτες οι οποίοι εγκαταστάθηκαν μαζικά και οργανωμένα στις γνωστές και μέχρι σήμερα αναγνωρίσιμες περιοχές της χώρας μας, διατήρησαν αναλλοίωτη τη γλώσσα τους επειδή δεν πιέστηκαν να την αλλάξουν. Αυτό συνέβη πρώτον επειδή δεν ήρθαν ως εισβολείς εντός ξένης επικράτειας, αλλά ως χριστιανικού θρησκεύματος εσωτερικοί εποικιστές στα πλαίσια κρατικών προγραμμάτων, δημιούργησαν μεγάλες αυτοτελείς κοινωνικά ενότητες και δεύτερον και κυριότερον, επειδή κατά την περίοδο της βυζαντινής κρατικής κυριαρχίας δεν δημιουργήθηκε χωριστό εντός ή εκτός των βυζαντινών ορίων "αλβανικό" ανταγωνιστικό κράτος (χριστιανορθόδοξο ή μή), το οποίο θα ενέπνεε στούς εντός του βυζαντινού κράτους "αλβανικούς' πληθυσμούς αισθήματα αλυτρωτισμού επομένως θα υποκινούσε εξεγέρσεις. Άν αυτό ήθελε συμβεί θα είχαν υποχρεωτικά εξελληνισθεί, όπως ακριβώς συνέβη με τους πολυάριθμους σλάβους οι οποίοι πολύ ενωρίς ενεδύθησαν "βίαια" τον μανδύα του έλληνα (ελληνόγλωσσος) δηλαδή του έλληνα βυζαντινού υπηκόου, δεδομένου ότι εκτός ορίων δημιουργούντο ανταγωνιστικά κράτη (χριστιανορθόδοξα βασίλεια) σλαβοβουλγάρικα. Αλλαγή εθνικής ταυτότητας ισοδυναμούσε με αλλαγή γλώσσας δεδομένου ότι η θρησκεία ήταν κοινή, ο ορθόδοξος χριστιανισμός.Είναι πάντως ολοφάνερο ότι από τη σλάβικη γλώσσα διατηρείται μέχρι σήμερα αυτούσια η προφορά της. Είναι η σλάβικη "βλαχοπροφορά" τής ελληνικής (ρωμαίικης) γλώσσας όλης σχεδόν της ελληνικής επαρχίας, διότι έτσι αποδόθηκε φωνητικά η ελληνική- αλεξανδρινή (εκκλησιαστική) από σλαβόφωνους πληθυσμούς. Αντίστοιχο φαινόμενο έχουμε στην Ευρώπη για τον τρόπο με τον οποίο απέδωσαν διάφοροι λαοί την λατινική γλώσσα Ιταλικές, Γαλλικές, Ιβηρικές κλπ λατινικές διάλεκτοι. Από τη στιγμή που εγκαθιδρύθηκε η οθωμανική αυτοκρατορία όλα έμειναν στάσιμα ή ορθότερα όλα έκαναν ένα άλμα πεντακοσίων χρόνων. Όμως όσοι αρβανίτες ή αλβανοί ή λιάπηδες ή τσάμηδες εγκαταστάθηκαν κατά καιρούς ως μεμονωμένες οικογένειες ή άτομα σε περιοχές εντός ελληνόφωνου (με σλάβικη πάντα είπαμε προφορά) στοιχείου γρήγορα απορροφήθηκαν-"εξελληνίσθηκαν".Πολλοί από αυτούς σήμερα αναγνωρίζονται από τα επώνυμα κυρίως. Σημειωτέον, αρβανίτες δεν είναι μόνο όσοι ζούσαν, ζουν, ή κατάγονται από τα αρβανιτοχώρια αλλά και πάρα πολλοί άλλοι διάσπαρτοι "αφομοιωμένοι".Ότι ισχύει για τους αρβανίτες ισχύει και για τούς (λατινόφωνους) βλάχους ή αρμούνους ή δεν ξέρω πως αλλιώς προσδιορίζονται μόνο που οι τελευταίοι διατηρήθηκαν πιό συμπαγείς. 
Αρβανίτικη Μέλισσα - Μπλιέτα ε Αρμπερόες http://ellines-albanoi.blogspot.gr/.../blog-post_7977.html

Στη Μάνη είναι κοινής χρήσης μιά λέξη με υβριστικό νόημα,πού σημαίνει τον αγροίκο,τον βουνίσιο καί…
ELLINES-ALBANOI.BLOGSPOT.COM
Διαχείριση
Αρβανίτικη Μέλισσα - Μπλιέτα ε Αρμπερόεςhttp://kamararc.blogspot.gr/2011/10/blog-post_9024.html

Παρά τις διώξεις του Ανατολικορωμαϊκού ή Βυζαντινού Κράτους στον ελλαδικό πληθυσμό με πρόταγμα την…
KAMARARC.BLOGSPOT.COM
Διαχείριση
Αρβανίτικη Μέλισσα - Μπλιέτα ε Αρμπερόεςhttps://www.monumenta.org/article.php?IssueID=4&lang=gr...

Περί διαπολιτισμικότητας - Μνημεία της ύστερης βυζαντινής περιόδου της Μάνης - Δύο επιγραφές ναών: πολύτιμες μαρτυρίες για την εγκατάσταση σλαβικών φύλων στην Πελοπόννησο - ΣυμπεράσματαΗ εποχή μας είναι μια εποχή σοβαρών πολιτισμικών αλλαγών και αναζητήσεων. Όροι και έννοιες όπως παγκοσμιοποίηση (mo...
MONUMENTA.ORG
Διαχείριση

 ---------------------------------------------------------------------------
 ΜΑΝΗ ΚΑΙ ΜΠΑΡΔΟΥΝΟΧΩΡΙΑ=Ειναι γνωστοι οι συμμαχιες μεταξυ των Αλβανων Μανιατων και Τουρκομπαρδονοχωριων. [Μουσουσουλμανων Αρβανιτων]
Στη Μάνη μπορεί να πιστεύουν ότι θέλουν,.......ακόμα και ότι είναι απόγονοι των Αρχαίων Σπαρτιατών! Δικαίωμα τους να  αισθάνονται όπως θέλουν η αλήθεια όμως είναι διαφορετική ! Και αυτό μετράει...........
-------------------------------------------------------------------------------- 
TYXERO ΕΒΡΟΥ 19-9-2017 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ [K.Kotskas] 

--------------------------------------------------------------------------------

2 σχόλια:

  1. Για τους Αλβανούς μπορει αν αναφέρεται στους Αλβανούς που επικοισαν την Έξω Μάνη κοντά στα Βουνά του Ταϋγέτου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν στην ανάδειξη των στόχων του ιστολογίου . Υβριστικά και προσβλητικά θα διαγράφονται