Κυριακή 15 Μαΐου 2016

ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ



Ο 'ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ' ΤΟΥ ΤΡΩΪΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ 'ΟΜΗΡΟΣ
ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ.
----------------------------------------------------------------------------------
Η ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΩΝ ΠΕΛΑΣΓΩΝ
-------------------------------------------------------------------------------------  


- H Aρβανιτικη-Πελασγικη,ειναι αρχαιοτερη της παλιας ελληνικης γλωσσας((Ομηρικη γλωσσα)
11 - Οι σοφοι γλωσσολογοι της Ευρωπης θεωρουν την ελληνικη γλωσσα τελειοποιηση της Aρβανιτικης
συνεχιζουμε
«Ο Έλληνας πριν γίνει Έλληνας, ήταν Αρβανίτης, δηλαδή Πελασγός».
«Ουδαμού αλλαχού ομιλείται όσον εν τω Ελληνικώ Βασιλείω η Αλβανική γλώσσα,ουδαμού αλλαχού ρέει τόσον Αλβανικόν αίμα, όσον εις της φλέβες και τας αρτηρίας του πληθυσμού αυτού.
Εν Ελλάδι ο Αλβανός είναι εις την πατρίδα του».
βλ. Φ. Βιρβίλης, «Αλβανοί και Έλληνες», Ελληνησμός, τόμος 1ος (1898),σελ. 124-133
------------------------------------------------------------------------------------------------------- 


ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ=ΞΥΛΙΝΟ ΑΛΟΓΟ
Δουρειος=Απο το Αρβανιτικο Ντρου=ξυλο, εξου και Δουρειος και το χιπιν=ανεβαινω εξου και ιππος
--------------------------------------------------------------------------------
Ωγυγια=Ηπειρος που αναφερει ο Ομηρος στην Οδυσσεια μεταφραζεται με την Αρβανιτικη λεξη Ujie=Ουγιε=νερο,που σημαινει την Ηπειρο με τα 'ΠΟΛΛΑ ΝΕΡΑ'.
--------------------------------------------------------------------------------------    




Ο Ομηρος εκφραζεται χωρις αρθρα στην ποιηση του:
Αντρα μοί ένεπε μούσα πολύτροπον κ.λ.π.Δηλαδη:
Τον αντρα σε μενα ενεπνευσε ώ μούσα τον πολυτροπο κ.λ.π.
------------------------------------------------------------------------------------
Κατα τον ιδιο τροπο συνεννούνται και οι σημερινοι Αρβανιτες και Αλβανοι που χαρακτηριζουν τα ουσιαστικα κατα πτωση χωρις να μεταχειριζονται το προ αυτων αρθρο π.χ.
Μάλ-ι κά γκούρ-τ=Το βουνο εχει πετρες
Το ι του Μάλι και το τ του γκουρτ ειναι αρθρα ενω θεωρουνται

καταληξεις.Παρατηρουμε την λακωνικοτητα Ομηρικης και Αρβανιτικης.

Αρβανιτικα=Μπούριν μ' κντών μ' ζ' σουμ-ντοιτουριν
Ομηρικα='Ανδρα μοί 'εννεπε μούσα πολυτροπο

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------  


Θωμάς Α. Πασχίδης
η Αλβανική γλώσσα είναι Ομηρικός Γλωσσολογικός γρανίτης! 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------  Η ετυμογια της λεξεως Βαλιος,του ενος αλογου του Αχιλλεως.  





 










--------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 
-  Η ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΒΑΛΙΟΣ-ΜΠΑΛΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ κ.ΑΘΑΝΑΣΑΚΗ  



  













ΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΗΡΙΚΑ!---ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ στους φοιτητες του στο τμημα φιλοσοφικης.ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ...ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΜΕΛΕΤΑΤΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ.
--------------------------------------------------------------------------------------
ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ
Οι Αρβανίτες είναι στην πλειοψηφία τους Χριστιανοί Ορθόδοξοι στο θρήσκευμα. Η γλώσσα τους, τα ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ, έχει κοινή προέλευση με την επίσημη ΑΛΒΑΝΙΚΗ και έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από την ΕΛΛΗΝΙΚΗ γλώσσα με την οποία έχει έρθει σε επαφή. Η γλώσσα βρίσκεται σε παρακμή, εν μέρει εξαιτίας της μετακίνησης των Αρβανιτών από τα χωριά τους στις ελληνόφωνες πόλεις και εν μέρει λόγω της μη αναγνώρισής της από το Ελληνικό κράτος: δεν έχει νομική υπόσταση και δε διδάσκεται στα δημόσια σχολεία.
---------------------------------------------------------------------------------------
ΑΝΤΙΑΛΒΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΟΣΕΡΒΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
Ο ΑΝΤΙΑΛΒΑΝΙΣΜΟΣ γεννήθηκε μετα την Ορθόδοξη ΕλληνοΣερβική συμμαχία. Όπου ορθόδοξος καλός και αρχαίος και όπου μουσουλμάνος κακός και ρυπάρος. Άλλο ιστορία όμως και άλλο εκκλησιαστικές νοθείες...
------------------------------------------------------------------------------------------
Είναι κάτι που διδάσκεται στο πανεπιστήμιο, μάλιστα όσοι από εδώ μέσα έχουν τον Μπαμπινιώτη στις Γλωσσολογίες ττου τμήματος ελληνικής φιλολογίας μπορούν να το επιβεβαιώσουν. Εκεί ο καθηγητής δείχνει τη συσχέτιση (που ξεφεύγει από την απλή παρατήρηση του πρώτου ποστ, για αυτό έγινα σαφής από την αρχή πως μόνο γνώστες πρέπει να μιλούν) που υπάρχει μεταξύ ομηρικής γλώσσας και αρβανίτικων.ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΙΑΚΩΒΟ ΘΩΜΟΠΟΥΛΟ [ΤΑ ΠΕΛΑΣΓΙΚΑ].Γιατι να μας πουν για τα κειμενα μαλλον θα περιμενουμε πολυ ακομα.Θα τελειωσω με τη φραση του πανεπιστημιακου ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ στους φοιτητες του στο τμημα φιλοσοφικης.ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΘΕΤΕ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ...ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΜΕΛΕΤΑΤΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ.
---------------------------------------------------------------------------------------
Ιστορικές ακρίβειες και ανακρίβειες
Θα πρέπει η Wikipedia να είναι λίγο πιο αυστηρή στους κανόνες της διότι είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχουν προπαγανδιστικές αναρτήσεις όσον αφορά τόσο λεπτά ζητήματα. Δεν γνωρίζω ποιος είναι ο κ. Κουτουζής ή ποιος ανεβάζει τις αναρτήσεις στο όνομα του ανθρώπου αυτού, αλλά οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις είναι αστείες. Ίσως κάποιοι δεν γνωρίζουν τι ακριβώς σημαίνει λήμμα και τι εγκυκλοπαίδεια...
Οι Ιλλύριοι και οι Έλληνες είναι συγγενικές φυλές. Δεν γνωρίζουμε αν προέρχονται οι πρώτοι από τους δεύτερους (σύμφωνα με τον μύθο του Κάδμου) ή το αντίστροφο (σύμφωνα με τον Αριστοτέλη και τον Άλκμαν). Μικρή σημασία έχει, μιας και θεωρώ πως όταν έλαβε χώρα αυτή η μετακίνηση και οι δύο λαοί ήταν μια ομόγλωσση φυλή.
Το μεγαλύτερο μέρος του ιστορικού κόσμου σήμερα, θεωρεί επικρατούσα την εκδοχή της Ιλλυρικής καταγωγής των Αλβανών-Σκυπετάρων για τον απλούστατο λόγο πως η συντριπτική πλειοψηφία των γλωσσολογικών, εθιμολογικών και ανθρωπολογικών στοιχείων που υπάρχουν αποδεικνύουν την εκδοχή αυτή.
Ο μεγάλος Πλούταρχος μας πληροφορεί πως στην περιοχή του Καυκάσου ζούσε μια φυλή Αλβανική, η οποία αφού υποτάχθηκε στους Ρωμαίους, προσέφερε ομήρους οι οποίοι οδηγήθηκαν στο εσωτερικό της Αυτοκρατορίας, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΕΤΑΙ ΠΟΥ! Όμως και να διευκρινιζόταν, οι όμηροι αυτοί δεν γίνεται να ήταν πάνω από 3.000 με 5.000, αριθμός ο οποίος δύσκολα θα εξόντωνε τους πολυπληθέστερους Ιλλύριους, χωρίς κάποια μάχη και χωρίς αυτό το αξιοσημείωτο γεγονός να έχει αναφερθεί από κάποιον αρχαίο Ιστορικό! Επίσης, μην ξεχνάμε πως οι Αλβανοί του Καυκάσου δεν εξαφανίστηκαν ύστερα από την κατάληψη του κράτους τους αλλά αντίθετα ο πολιτισμός τους γνώρισε άνθηση, ανέπτυξαν γραφή, δημιούργησαν δικό τους αρχιτεκτονικό στυλ και γίναν χριστιανοί. Απλά λόγω πολλών επιδρομών, παρήκμασαν και όντας υπόδουλοι, μη έχοντας να προσφέρουν κάτι στον πολιτισμό διαλύθηκαν εθνικά (δεν έχουμε, πληροφορίες ότι εγκατέλειψαν το τόπο τους). Σταδιακά σταμάτησαν να αναφέρονται σε κείμενα μετά τον 4ο αιώνα μ.χ.
Τώρα, σε αυτο το σημείο θεωρώ πως είναι τρομερά ενδιαφέρον να εξετάσουμε το ΠΟΙΟΣ εξέφρασε για πρώτη φορά την θεωρία περι καυκάσιας καταγωγής των Αλβανών, έχοντας το αποτέλεσμα να υποστηρίζεται σήμερα με τόσο ζήλο από τους Έλληνες Εθνικιστές.
Ο ιστορικός ο οποίος διατύπωσε την θεωρία αυτή, ήταν ο Ιάκωβος Φίλιππος Φαλμεράϋερ. Ο οποίος όσο και αν φαίνεται παράλογο, το έκανε για να πλήξει τους Έλληνες και όχι τους Αλβανούς!
Ο μεγάλος ανθέλληνας, στο βιβλίο του “Geschichte der Hailbinset Mores”, διατύπωσε ότι «Οι Νεοέλληνες ουδεμία σχέση δεν έχουν με τους Αρχαίους Έλληνες. Είναι μίγμα Σλάβων, ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ-ΙΛΛΥΡΙΩΝ και Βλάχων». Το έργο του αυτό παρουσιάστηκε στην Βαυβαρική Ακαδημία Επιστημών, όπου μερικοί ιστορικοί έθεσαν το θέμα της συγγένειας των Ιλλυρίων με τους Αρχαίους Έλληνες. Η απόδειξη της συγγένειας τους, έδειχνε οτι τελικά στους κατοίκους του Νεοσύστατου Ελληνικού κράτους τελικά έτρεχε ακόμη μια ρανίδα Αρχαιοελληνικού αίματος. Ο Φαλμεράϋερ, βλέποντας οτι αυτό κατέρρυπτε τον στόχο του, έψαξε εξωνυχιστικά να βρει τρόπο ώστε να καταρρίψει την Ιλλυρική καταγωγή των Αρβανιτών-Αλβανών. Τελικά βρήκε τις αναφορές του Πλούταρχου και του Πλινιού, για την Καυκάσια Αλβανία και έτσι έσπευσε και στην επόμενη έκδοση του έργου του πρόσθεσε το κεφάλαιο περι της καταγωγής των Αρβανιτών-Αλβανών, οι οποίοι τώρα πια δεν είχαν καμμία σχέση με τους Ιλλύριους. Έτσι από τη μια στιγμή στην άλλη οι Αρβανιτές-Ιλλύριοι έγιναν Αρβανίτες-Καυκάσιοι Αλβανοί. Τώρα πια για τον Φαλμεράϋερ το πρόβλημα είχε διευθετηθεί και ο σκοπός του είχε επιτευχθεί. Ποιός ήταν ο σκοπός του; Ο σκοπός του ήταν ένας. Να αποδείξει ότι στην Ελλάδα δεν ζουν πια αυτόχθονες πλυθησμοί ή τουλάχιστον παλαιότεροι των Σλάβων, γιατί υποκεινούμενος από τον Τσάρο Νικόλαο της Ρωσίας ο οποίος, πρέσβευε τον πανσλαβισμό, που άνθιζε εκείνη την εποχή, είχε την εντολή να παρουσιάσει ότι οποιαδήποτε Σλαβική διεκδίκηση στον Ελλαδικό χώρο να θεωρείται δικαία και εύλογη (είναι γνωστότατες οι περιοδείες, στα Βαλκάνια του Φαλμεράϋερ μαζί με τον τσάρο Νικόλαο).
Ο Φαλμεράϋερ όπως εσκεμμένα και αυθαίρετα έκανε τις διαπιστώσεις του για την καταγωγή των Νεοελλήνων το ίδιο αυθαίρετα και εσκεμμένα έκανε και τις διαπιστώσεις του για τους Αλβανούς. Σήμερα όλος ο επιστημονικός κόσμος έχει αποφανθεί για το έργο του Φαλμεράϋερ.
Όμως θα παραθέσω και κάποια ακόμη στοιχεία που στηρίζουν την εκδοχή της καταγωγής των Αλβανών από τους Αρχαίους Ιλλύριους.
Τον 1ο αι. μ.χ. δηλαδή την εποχή που έζησε και ο Πλούταρχος, ένας άλλος Ρωμαίος γεωγράφος ο Κλαύδιος Πτολεμαίος στα Γεωγραφικά του, μαρτυρούσε:
«Ανατολικά της Επιδάμνου,βρίσκεται πόλη επωνομαζόμενη Αλβανόπολις. Αυτή κατοικείται ως επι το πλείστον από Ιλλυρική φυλή, καλούμενη Αλβανοί.Οι ντόπιοι κάτοικοι της ονομάζουν αυτήν και την γύρω περιοχή ως την Επίδαμνο, ως ΑΡΜΠΝΙ ή ΑΡΜΠΕΝΙ…..» ΚΛΑΥΔΙΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ (Γ’ 13,23)
Σημείωση: «Αρμπνί-Αρμπρί», αποκαλούν εως και σήμερα οι Αλβανοί το Άρβανον η αλλιώς την Αρβανιτιά.
Έχοντας αυτό το στοιχείο που ομιλεί για την περιοχή που ζουν σήμερα οι Αλβανοί και που επιβεβαιώνει την αιώνια πεποίθηση ενός λαού, είναι λογικό να θεωρούμε ως λογικότερη την εκδοχή που έρχεται από τον Καύκασο; Χρειάζεται να ψάξουμε στον Καύκασο, την στιγμή που έχουμε δίπλα μας την απάντηση;
Γλωσσολογικά, ένα στοιχείο, που χρησιμοποιούν οι Αλβανοί εθνικιστές στην προπαγάνδα τους είναι η γλώσσα του Ομήρου. Στα Ομηρικά Έπη, πάμπολλες λέξεις, αν μεταφραστούν στα Αλβανικά είναι σχεδόν ολόιδιες. Αυτό κατ’ αυτούς αποδεικνύει την Ιλλυρικότητα-Αλβανικότητα του Ομήρου και κατεπέκτασιν την Αλβανικότητα της Ομηρικής Ελλάδας (ιστορική διαστροφή λόγω ιστοριοπληξίας).
Βέβαια το συμπέρασμα αυτό μόνο γέλια μπορεί να προκαλέσει στον επιστημονικό κόσμο. Όμως τα επιχειρήματα για την γλώσσα του Ομήρου είναι αληθή. Για να βρούμε τι αποδεικνύει αυτό, δεν χρειάζεται να φτάσουμε στα άκρα. Η αλήθεια βρίσκεται στο μέσον. Η εποχή που συνέθεσε τα έπη του ο Όμηρος είναι μια εποχή πολύ κοντά στην Πελασγική. Έτσι ειναι λογικό η γλώσσα του να είναι πολύ κοντά στην Πελασγική, καθώς η Ελληνική γλώσσα προέρχεται από την Πελασγική. Το στοιχείο αυτό λοιπόν δεν αποδυκνύει έναν ανύπαρκτο πανιλλυρισμό κατά την αρχαιότητα, αλλά την Πελασγική καταγωγή Αλβανών και Ελλήνων. Επίσης Ιλλυρικές τοποθεσίες και ονόματα μεταφράζονται μόνο στα αλβανικά. Όπως ο Βασιλεύς Βαρδύλιος (Λευκό Αστέρι), το βουνό Τόμαρος, το οποίο πρώτος ο Στράβωνας το κατ’ονόμασε ως Τάμουρος, Τάμιρος, Τομίρος (εμφανείς η σύγχυση του Στράβωνα στα φωνήνετα) λόγω τον ιερέων που κατοικούσαν εκεί τους Ταμούριους, Ταμίριους. Η σύγχυση του Στράβωνα για το πως θα αποδώσει τα φωνήεντα οφείλεται στο ότι το όνομα Ταμούριος...δέν ήταν Ελληνικό αλλά ντόπιο
(Αλβανικά = Te miret = οι αγαθοί,οι άγιοι. Το e είναι με umlaut διαλυτικά και προφέρεται σαν πνεύμα δηλαδή η λέξη προφέρεται κάπως έτσι:Τ’ΜΙΡ’Τ).
Το όνομα Ιλλυρία: στα Αλβανικά το I LIR σημαίνει: ελεύθερος. Η Ταυλάντια (Tauland): από το that + land δηλαδή άφορη χώρα. Το land στα γκέκικα σημαίνει χώρα-γη, στα τόσκικα και επίσημα Αλβανικά σημαίνει τα υλικά που βγάζουμε από την γη. Βέβαια το land το συναντούμε και στις Σαξονικές γλώσσες. Για αυτό θα μιλήσω αργότερα.
Το όνομα Δήμητρα: το όνομα αυτό δημιουργήθηκε στην Ελλάδα κατά την εποχή που επινοήθηκε το δωδεκάθεο. Δηλαδή στα τέλη της Πελασγικής εποχής. Ας πάρουμε το πρώτο συνθετικό, το Δη. Όπως γνωρίζουμε το η αρχαίοτερα προφερόταν εε. Άρα το Δη για την ακρίβεια μπορεί να ήταν Δεε. Dhe στα Αλβανικά σημαίνει γη. Ο Δημήτριος Φάριος είχε Ελληνικότατο όνομα, όπως και δεν αποκλέιεται να ήταν Έλληνας καθώς καταγόταν από την ελληνική αποικία της Επιδάμνου. Τέλος τείθεται και θέμα πολλών στοιχείων της δακικής γλώσσης με την Αλβανική. ΑΛΗΘΕΣ! Όμως και πάλι ο Στράβων μας πληροφορεί πως οι Δάκες, οι Μύσες, οι Ιλλύριοι και οι Θράκες ομιλούν πολύ όμοια γλώσσα. Τέλος όσον αφορά τα γλωσσολογικά, θα μιλήσω για τον παραλληλισμό μεταξύ Ετρούσκων, Τοσκιδων και Ιλλυρίων. Οι Ετρούσκοι, θεωρούνται μετανασθέν Ιλλυρικό φύλο. Οι αρκετές Ετρουσκικες επιγραφές, που έχουν βρεθεί, είναι ένα ακόμη στοιχείο που μαρτυρεί την ομοιότητα της Ετρουσκοιλλυροπελασγικής γλώσσας με την σύγχρονη Αλβανική.
Έχει τεθεί επίσης θέμα και για κέλτικη καταγωγή των Ιλλυρίων. Πράγματοι, οι δύο λαοί έχουν πολλά κοινά (σύμβολα, έθιμα, ονόματα, λέξεις). Όμως τα στοιχεία μιλούν για μετακίνηση πληθυσμού από την Βαλκανική προς τον Βορρά και όχι το αντίστροφο. Στα πιο σπουδαία χρονικά της Αλβιόνας (Βρετανίας), και της (Albany) Σκοτίας, του Gefrey of Manmoyths και το Nenniu, αναγράφεται πως την Βρετανία την κατοικήσαν πολλές φυλές της ίδιας καταγωγής, οι οποίες μετανάστευσαν από την Δαρδανική Τροία προς την Ιταλία και από εκεί στην Αλβιόνα, οδηγούμενοι από τον αργηχό τους Βρεττό όταν ο τελευταίος σκότωσε άθελα του τον πατέρα του. MBRET στα Αλβανικά σημαίνει βασιλιάς. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ιρλανδία την οποία την αποίκησε μια φυλή Τρωοδαρδανική ή TEUTA DENAN. TEUTA λεγόταν και η τελευταία βασίλισσα της Ιλλυρίας όπως και το όνομα TEUTA φαίνεται να μοιάζει με το όνομα της φυλής των TAULAND.
Να διευκρινήσω πως τα ευρήματα που έχουν βρεθεί στην Τροία είναι παρόμοια με τα Δαρδάνικα και πολλοί ιστορικοί θεωρούν τον Τρωικό πολιτισμό ως έναν ανεπτυγμένο Δαρδανικο.          

----------------------------------------------------------------------------------------
ΟΜΗΡΙΚΕΣ -----------------------------------------------ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ-------------------------------------- 
                                    ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ
Οράω,-ώ / Όσσε (δυικ.), Όμματα, Οφθαλμός –------ τηράω,-ώ/όραση, Όμματα/μάτια, Οφθαλμός ------------------Σύ (Sy)
Οδύσσεια, τ, 211 « οφθαλμοί δ΄ ως ει κέρα» , Ιλιάδα, Γ, 217 «κατά χθόνος όμματα πήξας»
Εκ-και-δέκα-δωρος/δίδωμι, Χειρ-ός (η)—---------έξ(ι),και,δέκα,δώρο*/δίδω, Χείρα (η)/χέρι (το)------------- Ντορ(Dore)
Οδύσσεια, ω, 2 «έχε δε ράβδον μετά χερσί» , Ιλιάδα, Α, 213 «τρις τόσσα παρέσσεται δώρα αγλαά»
το «δώρον» έχει στον Όμηρο τη ν.ε. σημασία. Ως «εκκαιδεκάδωρος» παλάμη μόνο ως μέτρο μήκους και όχι χειρ.
Λάσιος/ Δασύς (Δωρ.), Κόμη, Μάλλος----------------Λάσιος/Δασύς, Κόμη, Μαλλί -------------------------------Λέσ(Lesh)
Οδύσσεια, ξ, 51 «δέρμα μέγα και δασύ» , Ησίοδος, 234 «μάλλοις καταδεβίθασιν»
Μύς, Άρουρα---------------------------------------Μυς /Αρουραίος/Ποντικός ---------------------------------Μίου(Miu)
Ηρόδοτος, Ιστορίες, 2 "μυς αρουραίους κατά μεν φάγειν" , Ηρόδοτος, Ιστορίες, 4 "καί των άλλων ποντικών εμπορίων"
Έλκω------------------------------------------------------Έλκω--------------------------------------------Χέλκj(Helq)
Μάρπτω, επαίρω----------------------------------------Άπτω, Παίρνω ---------------------------------------Μάρρ (Marr)
Ιλιάδα, Η, 426 «δάκρυα θερμά χέοντες αμαξάων επαείραν»
Ηδέ/τέ/δε/και, δε/αλλά------------------------------ήδη/τε/δε/και,δε/αλλά-------------------------------Εδέ,δε(Edhe,dhe)
Ιλιάδα, Α, 368 «και τα μεν ευ δάσσαντο μετά σφίσιν υίες Αχαιών» , Ιλιάδα, Α, 82, «αλλά τε και μετόπισθεν»
Ιλιάδα, Α, 137 ει δε κε μη δώωσιν, εγώ δε κεν αυτός έλωμαι»
Αρόω/άρουρα,χώρα/χωράφιον----------------------Αροτριώ/αρουραίος,χώρα/χωράφι-----------------------------Άρ,Άρα(Are,Ara)
Ιλιάδα, Ζ, 516 «στρέψεσθ΄εκ χώρης»
Κίω, σιμώ-----------------------------------------------κινώ, σιμώνω ---------------------------------------Κιάς(Qjas)
Αριστοτέλης, Μεταφυσικά «τούτον γαρ ο μεν του σιμου λόγος μετά τις ύλες λέγεται»
Κελλώ/κέλης-τος, Ίππος, Άλογον----------------------Κελεύω, Ίππος, Άλογο(ν)-------------------------------Κάλ(Kal-it)
Οδύσσεια, Α, 187 «ακάμαντος ίππους»
Κεφαλή (η),Κάρα, κρήθεν -------------------Κεφαλή(η)/κεφάλι(το), Κάρα, κατακριθέν-------------------------Κρύε (Krye)
Ιλιάδα, Ψ, 169 «ες πόδας εκ κεφαλής»
Fεσθής/Fέσνυμι, Φορέω-ώ------------------------------ενδυθής/ενδύομαι, Φορώ -------------------------------Βές(Vesh)
Ιλιάδα, Ε, 499 «άνεμος άχνας φορέει ιεράς»
Λαγόος (Αττ, Όμηρος) / λέπορις(Αιολ) -----------------------Λαγός ---------------------------------------Λέπουρ(Lepur)
Ιλιάδα, Κ,«λαγόον επείγετον έμμενες αεί»
λαγός (Αττ, Ομηρ),λέπορις (Αιολ, Σικ), lepus (Λατιν), lepur (Αλβ)
Σκύλαξ (η), Κύ-ων,-νός---------------------------------Σκύλα (η), Κύνας-ός --------------------------------Κιέν(Qen)
Οδύσσεια, μ, 86 «όση σκύλακος νεογιλής γίγνεται»
Δαύκος-----Δαύκιε(Dhafqe)-----Καρότο >>> Γιατί είναι Ομηρικό?
Ρώνυμι-ρωνύω/ρώομαι , Ζ(ω)ω---------------------------ρώμη/ανδ-ρώνομαι, Ζώ -------------------------------Ρονj(Ronje)
Οδύσσεια, γ, 354 «αν εγώ γε ζωω»
Λοίγιος/Λοιγός, Κακός ---------------------------------Λοιμός/Λίγος, Κακός -------------------------------Λιγγ(Lig)
Ιλιάδα, Α, 61 «ει δή ομού πόλεμός τε δαμά και λοιμός Αχαιούς» , Ιλιάδα, Ξ «ου μέν μοί κακός ειδέται ουδέ κακόν εξ»
Αίθω,αιθήρ-ος, Καίω, Πυρετός -----------------------Αιθάλη, Αιθήρ/αιθέρας, Καίω, Πυρετός-------------------Αίθε(Ethe)
Ιλιάδα, Χ, 31 «και τε φέρειν πολλόν πυρετόν» , Ιλιάδα, Α, 462 «καίε δ’ επί σχίζης ο γέρων»
Ράσσω(ράττω),Κτυπ(έ)ω , Δέρω-------------------------Δράττω, Κτυπώ, Γδέρ(ν)ω/ Δέρνω-----------------------Ράχ (Rah)
Ιλιάδα, Ν, 140 «κτυπέει δε θ’ υπ’ αυτού ύλη» , Οδύσσεια, θ, 61 «τους δέρον αμφί θ’ επόν»
Ανύω, Άκρις---------------------------------------------Διανύω, Άκρις (-η) --------------------------------Αν (Ane)
Οδύσσεια, ι, 400 «εν σπήεσσι δι’ άκριας ηνεμοέσσας»
Δοκ(έ)ω , Μοι-------------------------------------------Δοκ(ά)ω/Προσδοκώ, Μου ------------------------------Μ’ Ντούκετ (Me Duket)
Έρεβος, Σκότος ----------------------------------------Έρεβος, Σκότος/σκοτάδι ------------------------------Έρρ’τ (Erret)
Ιλιάδα, Ζ, 11 «τον δε σκότος όσσε κάλυψεν»
Θροέω,θρόος, Φωνώ --------------------------------- Θορυβώ/Θροίζω, θόρυβος/θρόος, Φωνώ/φωνάζω -------------Θ’ρες (Thres)
Ιλιάδα, Κ, 191 «καί σφέας φωνήσας έπεα πτερόεντα προσηύδα»
Πάρος, Προσθέν ----------------------------------------------Παρά,Μπροστά -------------------------------- Π’ρ-Πάρα(Per-para)
Ιλιάδα, Ν, 385 « πεζός πρόσθ’ ίππων»
Άψ (άπς)/ Οπίσω, Όπισθεν/Μετόπισθεν---------------------(Ο)πίσω, Όπισθεν/Μετόπισθεν----------------------- Π’ρ-Άψτ (Per-apsht)
Ιλιάδα, Χ, 137 «οπίσω δε πύλας λίπε» , Ιλιάδα, Ν 536 «οι όπισθε μάχης" , Ιλιάδα, Α, 82, «αλλά τε και μετόπισθεν»
Νέμεσις, Αρά, Κατάρα---------------------------------------Νέμεσις, Αρά, Κατάρα-------------------------------Ν’μ’ (Neme)
Ηρόδοτος, Ιστορίες, 4, 30 « εποιήσαντο ισχυράς κατάρας»
Νη, ού(κ)/ουχί, ουδέ(ν)------------------------------ναι, ού(κ)/ουχί/όχι , ουδέ(ν),δεν------------------------Νούκ(Nuk)
Ιλιάδα, Ε, 665 «τό μέν ού τις επεφράσατ’ ουδέ νόησε»
Έαρ----------------------------------------------------------Έαρ, Άνοιξη(ανοίγω) -------------------------------Βέρ’(Vere)
Οδύσσεια , κ, 389 «θύρας δ’ ανέωξε συφειού»
Δημός, Λίπος----------------------------------------------------Λίπος(Ξύγκι) ----------------------------------Διάμ(Dhiam)
Σοφοκλής, Αντιγόνη «ανδροφθόρου βέβρωτες αίματος λίπος»
Τορνόω, γυρόω---------------------------------------------Τορνεύω, Γυρνώ(γύρω επιρρ.)------------------------Τόρρ’ (Torre)
Οδύσσεια, 19, 246 «γύρος εν ώμοισιν»
Κείρω (κόπτω)-------------------------------------------------------Θερίζω--------------------------------------Κόρρ (Korr)
Οδύσσεια, λ, 192 «επήν έλθησι θέρος τεθαλυία τ’ οπώρη»
Μήνις/μάνις (Δωρ), Θυμός, Μένος-----------------------------Μήνις/Μανία,Θυμός, Μένος-----Μ’ρί(Meri)(Τόσκικα) /Μ’νί(Menj)(Γκέκικα)
Οδύσσεια, κ, 378 «ίσος αναύδω, θυμόν έδων» , Ιλιάδα, Φ, 145 «μένος δέ οι εν φρέσι θήκε»
Πίνδαρος, Ωδές, 159 «δύνασαι δ’ αφελείν μάνιν»
Μάργος(άπληστος), φρένας ------------------------------------λαί-μαργος, άφρων/παράφρων-------------------------Μάρρ’(Marre)
Οδύσσεια, Σ, 331 «σε οίνος έχει φρένας»
Νίσσομαι------------------------------------------------------Ξε-κινάω(κίω/κινώ) ---------------------------------Νίσεμ (Nisem)
Φλυαρώ/Φλύω, Ομιλ(έ)ω------ -------------------------------------------Φλυαρώ, Ομιλώ -----------------------------------Φλάς (Flas)
Οδύσσεια, β, 21 «καί ο μέν μνηστήρσι ομιλεί» , Ηρόδοτος, Ιστορίες, 7 "απείρωσ πολλά φλυηρέεις"
Λέχω, Λοχάω(περιμένω)/Λοχεία, Γεννώ(-ιέμαι παθ.),τέκω------Λεχώνα, Ελλοχεύω/Λοχεία, Γεννώ(-ιέμαι παθ.) , τοκετός-----Λέχεμ(Lehem)(Γκέκικα)
Οδύσσεια δ, 670 «αυτόν ιόντα λοχέσομαι» , Ιλιάδα, Δ, 59 « καί μέ πρεσβυτάτην τέκετο Κρόνος»
Αριστοτέλης Μεταφυσικά, 7 «φανερόν ότι το γεννών»
Φυσάω/Φύση(ιων. φύση)--------------------------------------------Φυσάω/Φύσημα-------------------------------------Φριμα(Frima)
Ιλιάδα, Σ, 468 «βη δ’ επί φύσας»
«Φριμάω=κινούμαι ανήσυχα, φυσώ δια των μυκτήρων, πηδώ, σκιρτώ, ακολασταίνω» J.Β. Hofmann Lexicon
Κρουνός/κρήνη (Δωρ),ρέω(ρύσις) ------------------------------κρουνός/κρήνη,βρύσις(-η) ------------------------------Κρούα(Krua)
Ιλιάδα, Ι, 14 «ίστατο δάκρυ χέων ως τε κρήνη μελάνυδρος»
Δρύς, Ξύλον------------------------------------------------------Δρύς, Ξύλο ---------------------------------Ντρού (Dru)
Ιλιάδα, Θ, 507 «επί δε ξύλα πολλά»
Λίττομαι,Εύχομαι----------------------------------------------Λιτανεύω,Προσεύχομαι ---------------------------Λούτεμ(Lutem)
Οδύσσεια, ν, 231 «εύχομαι ως τε θεώ καί σευ φίλα γουναθ’ ικάνω»
Νυός/νυσός, Νύμφη------------------------------------------------Nύφη, Νύμφη------------------------------------Νούσε (Nuse)
Οδύσσεια, λ, 447 «η μέν μιν νύμφην γε νέην κατελείπομεν ημείς»
Έρση---------------------------------------------------------------Δρόσος---------------------------------------Βερς (Vers)
Είναι γυναικείο όνομα πλέον.
Ηρόδοτος, Ιστορίες, 2 «τής τε αιθριες και τής δρόσου»
Κηλέω--------------------------------------------------------------Καίω ----------------------------------------Κάλλ (Kall)
Ιλιάδα, Α, 462 «καίε δ’ επί σχίζης ο γέρων»
Το «κηλέω= θέλγω, μαγεύω, σαγηνεύω, εξαπατώ, απαπλανώ» J.B. Hofmann Lexicon
Ζέει, Βράσσω ----------------------------------------------------Ζέση,Βράζω ------------------------------------Ζίεν (Zien)
Ιλιάδα, Π, 468 «ο δε έβραχε θυμόν»
Μίτος-------------------------------------------------------------Νήμα-Μίτος-------------------------------------Μιέτ (Mjet)
------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΣΥΓΚΡΙΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΛΕΞΕΩΝ ΜΕ ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
ΟΜΗΡΙΚΕΣ-----ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ-----ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ
Όσσε (δυικ.)-----Σύ (Sy)-----μάτι
Εκκαιδεκά-δωρ-ος-----Ντορ(Dore)-----Χέρι (έχων μήκος 16 παλαμών(δώρων))
Λάσιος(μαλλιαρός)-----Λέσ(Lesh)------Μαλλί
Μύς-----Μίου(Miu)-----Ποντίκι
Έλκω-----Χέλκj(Helq)-----Τραβώ-Έλκω
Μάρπτω-----Μάρ (Mar)-----Παίρνω
Ηδέ,τέ-----Εδέ,δε(Edhe,dhe)-----Και
Άρουρα-----Άρ,Άρα(Are,Ara)-----Χωράφι
Κίω-----Κιάς(Qjas)-----Σιμώνω
Κέλης-τος-----Κάλ(Kal-it)-----Άλογο
Κάρη-Κρήθεν-----Κρύε (Krye)-----Κεφάλι
Fεσθής,Fέσνυμι-----Βές(Vesh)-----Φορώ
Λέπορις(Αιολ.)-----Λέπουρ(Lepur)-----Λαγός
Κύων-----Κιέν(Qen)-----Σκύλος
Δαύκος-----Δαύκιε(Dhafqe)-----Καρότο
Ρώνυμι,ρωνύω-----Ρονj(Ronje)-----Ζώ
Λοίγιος,λοιγός-----Λιγγ(Lig)-----Αδύνατος-Κακός
Αίθω=Καίω,αιθήρ-----Αίθε(Ethe)-----Πυρετός
Ράσσω(ράχσω)-----Ράχ (Rah)-----Δέρνω, χτυπώ
Ανύω=περαιώνω-----Αν (Ane)-----Άκρη
Δοκ(ε)εί μοι-----Μ’ Ντούκετ (Me Duket)-----Νομίζω
Έρεβος-----Έρρ’τ (Erret)-----Σκοτάδι
Θρέω,θρόος-----Θ’ρες (Thres)-----Φωνάζω
Πάρος-----Π’ρ-Πάρα(Per-para)-----Μπροστά
Άψ (άπς)-----Π’ρ-Άψτ (Per-apsht)-----Πίσω
Νέμεσις-----Ν’μ’ (Neme)-----Νέμεσις (Κατάρα)
Νη ούκ-----Νούκ(Nuk)-----Δεν
Φέαρ-----Βέρ’(Vere)-----Άνοιξη
Δημός-----Διάμ(Dhiam)-----Λίπος(Ξύγκι)
Τορνόω=γυρίζω-----Τόρρ’ (Torre)-----Γύρω
Κείρω-----Κόρρ (Korr)-----Θερίζω
Μήνις-----Μ’ρί(Meri)(Τόσκικα)/Μ’νί(Menj)(Γκέκικα)-----Θυμός
Μάργος-----Μάρρ’(Marre)-----Τρελός
Νίσσομαι-----Νίσεμ (Nisem)-----Ξεκινάω
Φλύω-----Φλάς (Flas)-----Ομίλω-Φλυαρώ
Λέχω,λοχεία-----Λέχεμ(Lehem)(Γκέκικα)-----Γεννιέμαι
Φριμάω=Φυσώ-----Φριμα(Frima)-----Φύσημα
Κρουνός-----Κρούα(Krua)-----Βρύση
Δρύς-----Ντρού (Dru)-----Ξύλο
Λίττομαι-----Λούτεμ(Lutem)-----Παρακαλώ,Προσεύχομαι
Νυός,νυσός-----Νούσε (Nuse)-----Nύφη
Φέρση-----Βερς (Vers)-----Δρόσος
Κηλέω-----Κάλλ (Kall)-----Καίω
Ζέει-----Ζίεν (Zien)-----Βράζει
Μίτος-----Μιέτ (Mjet)-----Νήμα-Μίτος
---------------------------------------------------------------------------------------
Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ  είναι δραματικό είδος ποιητικού λόγου πού εμφανίστηκε στην αρχαία Ελλάδα 
.

Καί έτσι είναι,μα μέχρι σήμερα διασώζονται στον αλβανικό λαό καί μας εξηγεί ακόμα μιά φορά την πελασγική παράδοση καί την ύπαρξη των Πελασγών,των προγόνων των ελληνικών φυλών.Καί πού ο Ηρόδοτος μας διαβεβαιώνει πως ακόμα στην εποχή του οί Πελασγοί ΔΕΝ ομιλούν την ελληνική γλώσσα.Μας έθεσε λοιπόν το γρίφο των Πελασγών,μιάς καί αναρωτήθηκε ο ιστορικός καί συγγραφέας πως γίνεται οί πρόγονοι των Ελλήνων καί πιό συγκεκριμένα των Αθηναίων να μην μιλούν την εκλεπτυσμένη γλώσσα των Ιώνων απογόνων τους.
Μα ούτε ο ίδιος ο Ηρόδοτος αντιλήφθηκε αυτό πού κατάλαβε αργότερα η γλωσσολογία:πως η γλώσσα εξελίσσεται καί φτάνει πλέον σε σημείο να φαίνεται καί να είναι διαφορετική από την μήτρα πού γεννήθηκε.
Να λοιπόν οί περίφημες κάθοδοι των ελληνικών φυλών πού επιμένουν οί ειδικοί να μας λένε γενικά καί αόριστα γιά κάποιον Βορρά.
Κάθοδοι όμως πού προέρχονται από τον Ιλλυρικό Βορρά επί χιλιάδες των χιλιάδων καί εκατοντάδων χρόνων πού δημιουργούσαν το θαύμα τού Πελασγικού Νότου καί πού διατηρούσαν καί αναζωογονούσαν διαρκώς.
Στη φωτογραφία βλέπουμε λοιπόν την κεφαλή τού ΤΡΑΓΟΥ στο όργανο των τελευταίων ραψωδών της Γκεκαριάς,πού μέχρι σήμερα εξιστορούν τα πάθη καί τα κατορθώματα των ηρώων.Των μαχών καί των πολέμων.Μέχρι σήμερα!
Καί δεν είναι τυχαίο πού στην αλβανική γλώσσα tregoj σημαίνει,αποκαλύπτω,παρουσιάζω,αφηγούμαι,εξιστορώ,εκφράζω κλπ. 





--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 
Η ΠΥΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ:ΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ,ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΤΗΝ ΘΕΩΡΟΥΝ ΠΑΡΑΚΑΤΙΑΝΗ.ΚΙ' ΟΜΩΣ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ κ.ΜΑΝΟΛΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΠΡΟΕΤΡΕΠΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ 'ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ' ΕΠΕΙΔΗ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΡΙΖΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.ΚΑΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΧΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ 'ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ'.ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΔΡΑ ΑΡΒΑΝΙΤΟΛΟΓΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΚΕΝΗ.ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΛΟΓΟΙ;ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΦΟΡΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;   





ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 23-5-2016 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ









-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 23-5-2016 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ 


























12 σχόλια:

  1. "Τον 1ο αι. μ.χ. δηλαδή την εποχή που έζησε και ο Πλούταρχος, ένας άλλος Ρωμαίος γεωγράφος ο Κλαύδιος Πτολεμαίος στα Γεωγραφικά του, μαρτυρούσε:
    «Ανατολικά της Επιδάμνου,βρίσκεται πόλη επωνομαζόμενη Αλβανόπολις. Αυτή κατοικείται ως επι το πλείστον από Ιλλυρική φυλή, καλούμενη Αλβανοί.Οι ντόπιοι κάτοικοι της ονομάζουν αυτήν και την γύρω περιοχή ως την Επίδαμνο, ως ΑΡΜΠΝΙ ή ΑΡΜΠΕΝΙ…..» ΚΛΑΥΔΙΟΣ ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ (Γ’ 13,23)"

    Ο Κλαύδιος ο Πτολεμαίος δεν το έγραψε πουθενά αυτό.

    Υ.Γ.
    Ο Δημήτριος Φάρος καταγόταν από ελληνική αποικία. Δεν θεωρείται Ιλλυριός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ptolemy (100-170 CE) is the first author who mentions the ethnonym of the Albanoi in Geographia. The Albanoi are mentioned in the third book of Geographia. They were a people who lived in the region between Mat and Shkumbin and held the settlement Albanopolis.

      Διαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. οι επιγραφες με αρχαια ελληνικη αποδοση για οποιον ενδιαφερεται, https://argyris446kypreos.blogspot.gr/2017/10/blog-post_998.html. Δεν μπορεις να κανεις μεταφραση ενος κειμενου αρχαιου με μια γλωσσα μεσαιωνικη, και στις μεταφρασεις αυτης της μεσαιωνικης γλωσσας δεν βγαζεις νοημα ΓΤ δεν υπαρχει δομη διοτι δεν υπαρχουν συνδεσμοι κ.α και δεν μπορει να επιβεβαιωθει τιποτα.. λυπαμε, αντιθετα στην ελληνικη μπορεις μιας και 2 επιγραφες εχουν σχεση με την ελληνικη μυθολογια και βγαζεις και νοημα, αν στην μεταγραφη βαλεις προθέσεις, τόνους, πνεύματα σημεία στίξης κλπ, μιας και ειναι γραμμενες κωδικοποιημένα. και οπως λεει και ο αλαν Τούρινγκ μαθηματικός,κρυπτογράφος και θεωρητικός βιολόγος η κρυπτογραφηση κρυβει το προφανες και αυτο ειναι αρχαια ελληνικα..ευχαριστω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλια μπορούν και πρέπει να συμβάλλουν στην ανάδειξη των στόχων του ιστολογίου . Υβριστικά και προσβλητικά θα διαγράφονται