ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΒΛΑΜΗ STEFANOU PETROU ME THN ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ.ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

 

Μόνο θυμό,αγανάκτηση καί πείσμα μπορεί να διακατέχει κάποιον πού είχε καί έχει την τύχη να  

ασχοληθεί κάπως σοβαρά με την ιστορία αυτού τού τόπου.
Θυμό καί αγανάκτηση πού οφείλεται στο σερβίρισμα μιάς εθνικής δήθεν ιστορίας παραποιημένης,κουτσουρεμένης καί διαστρεβλωμένης σε σημείο τέτοιο πού αναγκάζεσαι να γίνεσαι στην κυριολεξία ντετέκτιβ καί ειδικός ερευνητής x - files γιά να ενημερωθείς γιά το αυτονόητο:την ιστορία των προγόνων σου

πού ΕΦΤΙΑΞΑΝ αυτό το κράτος,πού έφτιαξαν καί ανάστησαν αυτόν τον τόπο πού λέγεται Ελλάδα.
Θυμό λοιπόν καί αγανάκτηση νοιώθεις όταν αρχίζεις να διαπιστώνεις πως ένας ολόκληρος λαός,οι Αρβανίτες,έχουν εξαφανιστεί από το κάδρο της ιστορίας καί των αγώνων γιά λευτεριά καί υπερηφάνια.
Ενός κάδρου φτιαγμένου στα μέτρα γνωστών-αγνώστων πού με τον ένα η με τον άλλο τρόπο κάποτε «συνδέονταν» με τούς Αρβανίτες όπως η μαργαρίτα με την τσουκνίδα.Καί αυτοί οί «γνωστοί-άγνωστοι» όταν βρήκαν την ευκαιρία ξεπλήρωσαν καί με το παραπάνω τη σχέση αυτή,βάζοντας τόκους καί επιτόκια.
Το ξεπλήρωμα αυτό απέναντι στούς Αρβανίτες ήταν το να γράψουν μιά ιστορία οί άκαπνοι πού ποτέ δεν έκαναν καί πού ποτέ δεν είχαν καμμιά απολύτως σχέση.Εκμεταλλεύτηκαν τα σαΐνια την τέχνη τους,την φανφαρολογία καί την γραφή τους,μιάς καί οί Αρβανίτες δεν προλάβαιναν γιά τέτοια πράγματα αφού το γιαταγάνι δούλευε ασταμάτητα.
Οί Αρβανίτες λοιπόν έκαναν το λάθος τα μπακαλοτεφτέρια να τα αφήσουν σε άλλους καί βρέθηκαν ένα ωραίο πρωϊνό ξαφνικά ξεβράκωτοι καί μάλιστα σε στάση απολογητική.Μάλιστα,σε στάση απολογητική!
Απολογούμενοι οί ΔΡΑΚΟΙ στούς μπακάληδες!
Βλέπετε,καί ο Δράκος γονατίζει κάποτε στον πονηρό καί στον καταφερτζή,όλα τον χρόνο τους θέλουνε,σαν το νερό πού τρώει τον βράχο.
Καί πως λοιπόν να μην τον πιάνει κάποιον ο θυμός καί η αγανάκτηση γιά όλα τούτα;
Πως λοιπόν να μην θυμώνει όταν διαπιστώνει τις τόσες παγαποντιές καί τις τόσες τσαπατσουλιές πού είναι γεμάτα τα γραπτά των μπακάληδων μέσα στην βιασύνη καί τον τρόμο τους να γράψουν;
Να γράψουν,να γράψουν καί όποιον πάρει ο χάρος φτάνει να θολώσουν την πραγματικότητα καί πες-πες σού μπαίνει στο κόκκαλο καί στον εγκέφαλο καί άντε να βγεί από κεί μέσα.Ούτε με εγχείρηση.
Να σκεφτεί κανείς,πως αφού μας λένε πως οί Αρβανίτες είναι Έλληνες,μόλις κάποιος πεί ή μάλλον θυμίσει πως ο τάδε ήρωας είχε καταγωγή αρβανίτικη,αυτοί πού χτυπιούνται όπως είπα γιά το ότι είναι Έλληνες οί Αρβανίτες,τούς πιάνουν τα νεύρα καί χτυπιούνται μόνο καί μόνο στο άκουσμα «Αρβανίτης».Χωρίς καμμιά απολύτως απόδειξη αλλά μόνο καί μόνο αν κάποιος τελευταίος δημοδιδάσκαλος πετάξει μιά μαλακία, βγάζουν όλους τούς ήρωες είτε Σαρακατσάνους είτε Βλάχους είτε ακόμη καί ταγκανικανέζους φτάνει να μην είναι Αρβανίτες.
Τέτοιος τρόμος τούς πιάνει όλους αυτούς.Καί αφού επί δεκαετίες ολόκληρες το ίδιο το όνομα Αρβανίτης είχε εξαφανιστεί από το εθνικό προσκήνιο,καί αφού λιβανίζονταν ΟΛΟΙ εκτός τού Αρβανίτη καί έπαιζαν μονότερμα το παιχνίδι τους,ξαφνικά όπως είπα:«μα οί Αρβανίτες είναι Έλληνες».Εμφανίστηκαν λοιπόν καί οί Αρβανίτες εκεί πού ήταν εξαφανισμένοι πιεζόμενοι πλέον από τον καταιγισμό πληροφοριών πού ήταν αδύνατο πιά να μένουν καταχωνιασμένα ιστορικά γεγονότα καί ντοκουμέντα τέτοια πού ήταν αδύνατο να κρύβονται εσαεί.
Γιά να αντιληφθούμε το πονηρό τού πράγματος,αν υποθέσουμε ότι δεχόμαστε έτσι όπως μας το έχουν περάσει με τα περί «κοινής» συνεισφοράς στον αγώνα γιά λευτεριά τού ελληνικού λαού καί διάφορες άλλες γενικόλογες μπακαλοβελονιές,αφού λοιπόν ΟΛΟΙ καί η κουτσή Μαρία «προσέφερε» καί αγωνίστηκε τότε πού ήταν καί πού είναι οί Αρβανίτες από την «συλλογική» τους ιστορία;
Ποιό μαύρο σκοτάδι της πιό ελεεινής σκοπιμότητας τούς έφαγε;
Καί τότε,εμφανίζεται το καινούργιο καί χιλιοειπωμένο «αθώο» καί «πατριωτικό»:«Μα οί Αρβανίτες είναι Έλληνες».Ε, τότε ας βάλουμε τα τεφτέρια κάτω να δούμε ποιοί ήταν Αρβανίτες,τι προσέφεραν οί Αρβανίτες καί τι οί υπόλοιποι.Με σοβαρότητα,με ντοκουμέντα καί με αποδείξεις ατράνταχτες.
Γιατί τότε,δεν θα σας πειράζει βρε απατεώνες να ονομάσουμε καί να πούμε ποιοί ήταν Αρβανίτες,μιάς λοιπόν πού «Έλληνες είναι».
Καί εδώ μόνο να γελάσεις μπορείς,γιατί άντε να ξεχωρίσεις το ποιός ήρωας ήταν Αρβανίτης,μα το κυριότερο;ποιός ΔΕΝ ήταν Αρβανίτης τότε πού παίζονταν όλα γιά όλα.Μα τότε θα φανεί πως τα νούμερά τους από τα μπακαλοτεφτέρια τους δεν «βγαίνουν» καί θα ξετυλιχτεί όλη η απάτη τους καί η δόλια ήθεν αγάπη τους σε μιά πατρίδα πού ούτε ποτέ έννοιωσαν ούτε καί είχαν καμμιά σχέση.
Πως λοιπόν να μην βγαίνει θυμός καί αγανάκτηση φίλοι μου.
Καί πως λοιπόν να μην σε πιάνει το πείσμα με όλα αυτά καί κείνα όταν με ένα απλό φύσσημα βλέπεις να φεύγει η σκόνη καί να ξεπροβάλλουν οί υπέροχες μορφές αυτών των αδικημένων προγόνων;
Ναί,γιατί αυτό πού μένει σε μένα είναι το πείσμα φίλοι μου.
Πείσμα αρβανίτικο θέλω να πιστεύω,πείσμα βαθιά ανθρώπινο,
δεμένο σφιχτά με την αίσθηση τού χρέους απέναντι στον ίδιο τον εαυτό μου.

ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 12-4-2016                   ΚΑ;ΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ

\