Η ΣΚΥΛΟΔΕΥΤΕΡΑ=ΤΖΕΓΚ ΣΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΥΧΕΡΟΥ ΕΒΡΟΥ

Η ΣΚΥΛΟΔΕΥΤΕΡΑ=ΤΖΕΓΚ ΣΤΑ ΑΡΒΑΝΙΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΥΧΕΡΟΥ ΕΒΡΟΥ
Το εθιμο αυτο διατηρηθηκε μεχρι το 1965 στο χωριο μας και συμπληρωνε τη γιορτη 'ΛΥΔΟΥΡΑΤ'.Ειναι καθαρα Αρβανιτικο εθιμο και στη Θρακη που ξερω,πουθενα δεν συναντατε αλλου.
Την Καθαρη Δευτερα εβγαιναν ολοι σχεδον να πιασουν ενα σκυλο κατα προτιμηση καλοθρεμενο και μεγαλο.
Τον οδηγουσαν στην πλατεια του χωριου που εκει ειχαν ετοιμασει δυο καθετα ξυλα σε αποσταση 3 μετρων και που στην κορυφη τυλιγαν ενα διπλο σχοινι στο επακρο,στην μεση του τυλιγμενου σχοινιου τοποθετουσαν τον σκυλο,αφου τεντωναν τα ξυλα στρυφογυριζε ο σκυλος πετωντας τα περιτωματα του[εβγαζε σαπουνι λεγαμε εμεις] και επεφτε ζαλισμενο η λιποθυμο.Πολλες φορες μαζι με τον σκυλο εβαζαν και μια γατα.Υπηρχε παντα ενας υπευθυνος που εγραφε χαριτολογωντας ποσα κιλα σαπουνι εβγαζε καθε σκυλι.Το εθιμο διατηρηθηκε μεχρι το 1965, μετα απαγορευτηκε απο την πολιτεια.
Οι Αρβανιτες προγονοι μας ειχαν ξεχασει την βαθια εννοια του εθιμου και το ειχαν πιο πολυ για να γελασουν,να κοροδευψουν.

Συμφωνα με τον Αρβανιτη συγγραφεα Κ.ΡΟΔΗ απο την Χασια ο σκυλος συμβολιζε την εριδα.Τα δυο ξυλα τη δυναμη των αντιπαλων που αν τα χρησιμοποιουσαν καταλληλως εκμηδενιζαν την εριδα.
Το θύμα είναι ένα αδέσποτο σκυλί που το δένουν με ένα σχοινί, το οποίο κρεμούν από δυο στύλους, περιστρέφοντάς το ώσπου να τεντωθεί. Μετά, αφήνουν το σχοινί να ξετυλιχτεί με ορμή κάνοντας το σκυλί να στριφογυρνά τρελαμένο και στο τέλος να εκτινάσσεται μακριά.
Η τελετή, λένε κάποιοι ειδικοί, έρχεται κατευθείαν από τα Λουπερκάλια των Ρωμαίων, όταν, στις 15 κάθε Φεβρουαρίου και για να εξασφαλίσουν καλή σοδειά, θυσίαζαν σκυλιά στον Φαύνο, θεό των δασών και των κοπαδιών και αντίστοιχο προς τον Πάνα των Ελλήνων. Ο οποίος Πάνας ανήκε στους πιστούς συνοδούς του Διονύσου, «πατέρα» της Αποκριάς. Αλλά και οι θυσίες σκυλιών στον Φαύνο δεν είναι παρά αντιγραφή των προσφορών που οι αρχαίοι Έλληνες έκαναν στην Εκάτη, στην αρχή θεά προστάτισσα των δρόμων, προσωποποίηση του φεγγαρόφωτου, κι έπειτα απλό δαιμονικό.
Με το φεγγαρόφωτο να χάνεται και την ημέρα να έρχεται, οι νοικοκυρές βρίσκονταν στο πόδι καθώς ξημέρωνε Δευτέρα: Καθάριζαν τα τσουκάλια από τα λίπη που το κυριακάτικο φαγοπότι άφησε, τα έπλεναν με ζεστό σταχτόνερο κι έτσι καθαρά (εξού και Καθαρά Δευτέρα) τα είχαν έτοιμα να δεχτούν για βράσιμο τα νηστίσιμα.
ΤΥΧΕΡΟ ΕΒΡΟΥ 14-2-2016 ΚΑΖΑΚΗΣ ΚΩΣΤΑΣ